Ik word vrolijk van complimenten. Het is fijn als het iemand opvalt dat je haar goed zit, om maar iets te noemen. Toen ik laatst een foto plaatste op mijn Instagram en iemand me complimenteerde over mijn stralende glimlach, werd ik daar ontzettend blij van. Het feit dat iemand de moeite neemt om je een compliment te geven, kan je hele dag maken. Complimenten zijn al bijzonder. Maar ze zijn nog bijzonderder als je ze ontvangt van complete vreemden.
Tips voor een geslaagd dagje Efteling met baby’s en kleine kinderen
Elke Nederlander kent de Efteling. Hét park waar iedereen gemiddeld 3 keer in zijn leven komt. Als klein kind, volwassene en later om je eigen (klein)kinderen mee te nemen. Een review zou dan ook overbodig zijn, als we het hebben over één van mijn favoriete pretparken ter wereld. Inmiddels is het park zelfs het favoriete park van mijn zoontje van 3! Ondanks dat hij Walt Disney World en Disneyland Parijs heeft bezocht, blijft dit park voor hem stipt op nummer 1 staan. Dus je begrijpt, we zijn er al regelmatig geweest. En misschien daarom heb ik al diverse keren de vraag gekregen: “Zeg, de Efteling hè? Dat is toch niet zo veel aan voor hele kleine kinderen? En hoe doe je dat dan met een baby?” Een goed moment dus om in plaats van een review, tips te geven voor je bezoek aan de Efteling met kleine koters.
Dat moment dat iemand een mening heeft over jóuw relatie
Mensen moeten vrijwel altijd ergens wat van vinden. Niet vreemd, als je er zo over nadenkt. Hersenen maken al overuren, dus volgens mij gaat dat gewoon helemaal van zelf. Een mening of oordeel, of het nu positief of negatief is, is al snel gemaakt. Je zal nu vast denken dat ik daarom veel vreemde of nare opmerkingen heb gehad, betreffende mijn relatie met twee mannen. Niets is minder waar. Toen ik 6 jaar geleden ongepland mijn huwelijk een polyamoreuze relatie werd, heb ik verrassend genoeg nauwelijks nare opmerkingen gehad. En degenen die wel noemenswaardig zijn, zijn op twee vingers te tellen. Maar als je ze dan hoort, en wordt aangevallen op jou als persoon, doet dat heus wel iets met je.
Tag: De volwassenheid 1.0 – Hoe dan?
Als je me al een tijdje volgt, merk je dat ik regelmatig blog over het bewust maken van keuzes. Opvoeden bijvoorbeeld, heeft hier zeker een doordachte basis. Ik krijg dan ook wel eens de vraag, waar komt dat vandaan? Waar heb je dat geleerd? Ik zat al te denken hoe ik daar in blogvorm over kon bloggen. En laat ik nou toevallig eens tijdens het blog hoppen naar (voor mij) onbekende blogs, uitkomen bij Miss Deadline die deze tag bedacht.
De wat-denk-je-zelf techniek; sta niet meer met je mond vol tanden
Je hebt ze er tussen zitten. Ik weet zeker dat je ze kent. Die mensen die je in het nauw drijven en iets van je eisen waar je eigenlijk totaal niet aan wil mee werken. Of die mensen die iets onredelijks doen waar andere mensen last van hebben. En dan sta je daar met je mond vol tanden. Want ja, eigenlijk wil je iets gevats zeggen, maar je komt er niet op. Of misschien durf je het toch net niet. Maar daar heb ik iets op bedacht…