Tegenslagen zijn nooit leuk. Maar wel ontzettend leerzaam. Althans, zo zie ik dat. Elke tegenslag maakt je sterker, meer ervaren en bij elkaar vormt het wie je bent. Maar tegenslagen die je tijdens het reizen tegenkomt, zijn net een tikkeltje anders. Je bent weg uit je vertrouwde omgeving en je moet het alleen oplossen.
Ik deelde al eerder 5 tegenslagen die mij overkwam tijdens mijn reizen. Maar je snapt dat ik door de jaren heen,veel meer heb meegemaakt dan dat. Dus vandaag deel ik weer 5 tegenslagen met je, hoe ik er mee ben omgegaan en natuurlijk geef ik je weer tips hoe jij het kan voorkomen.
Annuleren van vlucht door voedselvergiftiging (Kuta – 2007)
Tijdens onze backpack-huwelijksreis besloten we om 2 nachten te overblijven in een super luxe resort in Ubud. Je weet wel; waar je elke dag verse bloemen krijgt in je bungalow, je een privé zwembad hebt en je opgehaald wordt met een golfkarretje. Ik had zin in pizza en we bestelden dit bij het schitterende restaurant van ons resort. De volgende ochtend vertrokken we naar Kuta. En daar werd ik ontzettend ziek. Ik kon geen eten en drinken meer binnen houden en begon zelfs behoorlijk wat gewicht te verliezen. Een dag voor onze vlucht naar Amsterdam, liet ik een arts komen. Vliegen zou onverantwoord zijn, ik moest eerst aansterken en in ieder geval eten kunnen binnen houden.
Toen was het tijd om de verzekering te bellen om dingen geregeld te krijgen qua kosten. De vlucht naar huis kon ik annuleren en de rest werd geregeld. De aardige medewerker onderhield contact met ons en ik moest laten weten wanneer ik weer kon vliegen, zodat zij de terugvlucht naar huis kon regelen. Tevens zouden de kosten voor de extra overnachtingen (zo lang als dit zou duren) en de arts vergoed worden bij thuiskomst.
Toen kwam de tijd van rustig aan doen. Dat hield in, in een kamer met air conditioning slapen en zorgen dat je genoeg vocht binnen kreeg. Na een week op verse watermeloen sap en geroosterd brood te hebben geleefd, voelde ik me iets beter. Eigenlijk wilde ik nog langer aansterken, maar we móesten echt naar huis. Dit omdat we gastouders waren van een Engels kindje en zij over 2 dagen bij ons thuis zou arriveren. Ik belde de verzekering en overtuigde de medewerkster dat ik echt kon vliegen. De vlucht naar huis werd geregeld en zo konden we onze huwelijksreis alsnog goed afsluiten.
Tip: Een voedselvergiftiging kan je nooit volledig uitsluiten (deze keer bestelde ik zelfs een pizza bij een zeer luxe hotel). Zorg in ieder geval dat je niet uit droogt. Ga in ieder geval nooit onverzekerd op reis. Sluit een reis- en annuleringsverzekering af. Reis je veel? Sluit deze dan doorlopend af (wist je dat dan zelfs een bezoek aan een musical of een nachtje weg in Nederland er dan onder valt?). Lage medische kosten schiet je zelf voor, hoge kosten worden direct betaald door de verzekering. De verzekering regelt en dekt meer dan je wellicht denkt. Zo betaalden ze dus onze verlenging van hotelkosten en regelden ze onze rechtstreekse terugvlucht. Ook worden telefonische kosten vergoed die je moet maken (mijn familie en werk inlichten, bijvoorbeeld). Let wel, je moet wel over een doktersverklaring beschikken en bewijs hebben van je geboekte reis.
Geweigerd worden in de bus (Sousse – lang geleden)
In het verre begin van mijn reis carrière boekte ik nog wel eens een vakantie in een hotel, zo’n pakket reis. Zo ook in het mooie Tunesië. Tijdens zo’n vakantie in het laagseizoen, boekten mijn (toenmalige) vriend en ik een excursie naar Monastir. Op tijd stonden we te wachten voor ons hotel om opgehaald te worden door de touringcar. Bij het instappen kwam ik er achter dat ik helaas onze vouchers op de kamer had laten liggen. De chauffeur gaf aan dat we niet met deze bus mee konden en dat er straks een andere bus zou komen. Daar trapte ik niet in. Daarnaast kon je met gezond verstand bedenken dat er heus geen tweede bus zou komen in het laagseizoen. Ik wist dat als ik deze bus zou uitstappen, ik de betaalde excursie wel kon vergeten! Ik weigerde dus om uit te stappen. Ik zag zelfs onze namen voorkomen op de passagierslijst. Dat de rest van de bus onrustig werd en wilde vertrekken, maakte geen indruk op me. Ik maakte de chauffeur duidelijk dat ik niet ging uitstappen en gaf 2 opties: of we bleven stil staan en dan zou hij heel veel kwade mensen in de bus hebben of we vertrokken nu, met ons in de bus. De verstandige man koos voor de laatste optie en zo bezochten we alsnog de hoofdstad van Tunesië.
Tip: Blijf rustig, maar zelfverzekerd. Laat je niet afwimpelen. Handel ook snel en probeer snel te overzien wat de gevolgen (kunnen) zijn op jouw handelen. Dus bijvoorbeeld als je niet instapt, hoe groot is dan de kans dat je die dag alsnog in Monastir terecht zou komen?
Vlucht gemist (Amerika – 2015)
Ik moet zeggen dat ik vaker vluchten heb gemist. Voor de duidelijkheid, dit is nooit mijn eigen schuld geweest. De meest recente ervaring met het missen van een vlucht was tijdens onze reis door Amerika in 2015, samen met onze zoon van 10 maanden. Onze vlucht in Orlando vertrok veel later dan gepland. We moesten overstappen in Londen en het werd al snel duidelijk dat we die vlucht niet gingen halen. Als volwassene kan je daar veel makkelijker mee om gaan, maar als je met een baby reist, is dat andere koek.
Het eerste waar je aan denkt is, heb ik nog wel genoeg voedsel en luiers om deze tijd te overbruggen? Gelukkig houden we altijd rekening met zo’n situatie en zorgen we altijd dat we 2 nacht kunnen overbruggen zonder bagage wat in het ruim ligt. Vervolgens is het tijd voor actie. We zijn direct naar de balie van de maatschappij gelopen om te zorgen dat we met de eerst volgende vlucht mee konden. En ik vroeg naar een vergoeding voor de extra maaltijden die we nu nodig hadden, waar ik bonnen voor kreeg. Gelukkig konden we snel overgeboekt worden en onze bagage ook.
Tip: Zolang je alles als één vlucht hebt geboekt (ondanks dat je een tussenstop moet maken en door gaat met een andere maatschappij), valt het onder de verantwoording van de eerste vluchtmaatschappij dat jij de aansluitende vlucht haalt. Lukt dit dus niet, moeten zij jou kosteloos overboeken naar een volgende vlucht. Zelf ben ik hier flexibel in. Als Amsterdam bijvoorbeeld niet snel genoeg lukt, wil ik eventueel ook naar Duitsland vliegen. Vergeet niet te checken of je bagage ook wordt ingecheckt. Ook zijn ze verantwoordelijk voor maaltijdvergoedingen en eventueel accommodatie. Afhankelijk van de vertragingsduur, heb je ook nog recht op een vergoeding (maar dit kan je uitzoeken als je weer thuis bent). Zelf wil ik het thuisfront ook op de hoogte stellen, dus vraag ook of je kosteloos mag telefoneren. Sowieso is het altijd verstandig om dus extra handbagage mee te nemen, waarmee je rekening houdt met dit scenario. Zo heb ik dus altijd schoon ondergoed, enkele toilet artikelen en extra baby voeding in mijn handbagage.
Vast door een natuurramp (Hoi Ain – 2006)
“Kom op tijd weer terug, er komt een tyfoon aan,” waarschuwden mensen van het hotel ons, toen we nog even wilden wandelen. De hele reis werd ons al verteld dat er een tyfoon onderweg zou zijn. Natuurlijk luister je naar de waarschuwingen, maar als Nederlander is het lastig voor te stellen wat een tyfoon nou betekent. Daar kwamen we dezelfde nacht achter, toen we wakker werden van lawaai.
De ravage was enorm. De ruiten van het hotel waren gebarsten en overal lag glas en hout. De onderste etage en de kelder stonden blank. Massief houten stoelen waren door de kamer heen gewaaid. Buiten was het nog erger. Daken van huizen waren verdwenen, straten stonden blank, elektriciteitskabels, masten en bomen waren geknapt en versperden de weg. . Hoi An had niet langer elektriciteit en was niet meer toegankelijk voor verkeer. Het mooie Hoi An zoals iedereen kent, heb ik hierdoor pas leren kennen in 2013.
We hebben 4 dagen ‘vast’ gezeten in het dorp door de wegversperring. Een bijzondere ervaring, omdat je zelf ook eten nodig hebt van mensen die zelf weinig hadden. Maar er werd niet geklaagd, mensen gingen gewoon weer door naar de orde van de dag. Dus hielpen we door ons geld uit te geven aan lokale winkeliers en bekeken we of we iets kleins konden doen (zoals opruimen of assistentie verlenen). Een Nederlands stel klaagde in een restaurantje dat hun airconditioning het niet meer deed. Onwerkelijk, als je omringd wordt door mensen die hun huisjes kwijt waren of opnieuw moesten opbouwen.
Tip: Dit is zo’n moment dat je je flexibel moet opstellen. Mensen hebben andere prioriteiten en jouw vakantie of reis behagen hoort daar niet bij. Bescheidenheid siert je in dit soort situaties. Natuurlijk hoef je niet je handen uit de mouwen te steken. Maar wees wel begripvol en behulpzaam. Jij verlaat de locatie, deze mensen moeten door. Wees tegelijkertijd ook verstandig wat betreft je eten en drinken. Een paar dagen geen koeling, betekent ook dat het onverstandig is om vlees (met name kip) te eten, bijvoorbeeld. Stuur ook meteen een berichtje naar je familie om te laten weten dat je veilig bent, voordat je accu van je mobiel leeg is. Een duurdere hotel kan wel uitkomst bieden, doordat ze vaak een generator hebben. En natuurlijk.. als de lokale bevolking je waarschuwt voor een aankomende natuurramp, neem dit dan serieus.
Aangerand (Hurghada – 2001)
Samen met een vriendin liep ik overdag terug naar ons hotel. Zij liep voor me, toen ik haar ineens een schrikreactie hoorde geven. Voordat ik door had wat er was, kwam er een man op mij af. En voor ik het wist, kneep hij in mijn borst. Zomaar, in het voorbij lopen. Het gebeurde ontzettend snel. Hij maakte geen aanstalten om te stoppen, maar liep zelfs rustig door.
Mijn reactie? Ik was woedend. Mijn vriendin stond er als verdoofd bij. Waar haalt iemand het lef vandaan om zo maar aan mijn lichaam te zitten? Deze man vond duidelijk dat hij het recht had om aan onze borsten te zitten. Ziedend was ik! En met mijn 1.50 meter aan lengte stortte ik me direct op de man. Scheldend, schreeuwend en vloekend. Hij kreeg de volle lading over hem heen, in het Engels (geen idee wat hij er van heeft verstaan). Nu stond de man verbouwereerd te kijken. Want deze reactie van een klein meisje (ik was toen 23 jaar en nou niet bepaald groot) had hij zeker niet verwacht. En toen ik hem ook nog begon te schoppen, ging hij er vandoor! Hij rende weg, mij furieus achter latend. Maar goed, mijn statement was gemaakt. Je knijpt niet in borsten van vrouwen. Je randt niet iemand aan. Want dat is namelijk wat het was, een aanranding.
Tip: Deze aanranding was niet te voorkomen. Het gebeurde op klaarlichte dag, gewoon op straat. Ik ga je ook niet bang maken door te zeggen dat je Egypte moet vermijden, want helaas… dit kan overal gebeuren. Ik ga ook niet zeggen dat je gesluierd had moeten rondlopen. Ik liep niet te provoceren door in een bikini met sarong rond te lopen. Ik liep in de buurt van het hotel in een hemd met rok. Was ik verder het land in gegaan, had ik een shirt aangetrokken. Maar nog steeds wat het een net hemdje. Maar wat ik wel kan zeggen is, dat je van je mag afbijten. Een aanranding is absoluut niet ok! Het is op geen manier goed te praten. Men hoort jou en jouw lichaam te respecteren. Dus als dat niet gebeurd is, mag je dat flink laten weten ook. Blijf wel alert en scherp. Bekijk in die paar seconden je omgeving, kan je bijvoorbeeld hulp inschakelen, zie je andere mensen (toeristen) in de buurt? En wees je bewust van je kracht. Ik ben ‘maar’ 1,50 meter en word vaak onderschat. En dus verras ik iemand door anders te reageren dan verwacht wordt. Ik ben niet op mijn mondje gevallen en communicatief kan je veel meer bereiken dan je denkt. Maar deze man verdiende gewoon een schop na! Eigenlijk meer dan dat.
Jouw tegenslagen?
Wat zijn jouw tegenslagen tijdens je reizen of vakanties?
Aangezien ik niet zo vaak reis heb ik ook nog niet echt een slechte ervaring meegemaakt. Waar ik wel voor moet oppassen is dat ik snel ziek en moe word op reis. Vooral de rit er naartoe is lastig. Ik neem wel een pilletje tegen reisziekte, maar ik moet eerlijk bekennen dat het niet altijd helpt. Volgens mij is dat gewoon de stress, maar leuk is het wel niet..
Oh, dat is inderdaad vervelend. Ik ben ooit eens zeeziek geweest. Wat een ontzettend naar gevoel was dat!
Wat vervelend dat je al zo’n lijst kunt maken. Wel fijn dat je het deelt, hopelijk hebben anderen zo wat aan je tips 🙂 Ik hoop dat ik nooit een dergelijk lijstje kan maken 😉
Tja.. het hoort erbij (behalve dan die aanranding). En het is natuurlijk niet van één reis. dus dat scheelt weer. Het zijn ervaringen die ik in zo’n 17 jaar aan reizen heb opgedaan. En dan moet ik ook nog echt graven. Dus als je het zo bekijkt, is het echt relatief weinig :). En wat ik al zeg, je leert er juist ook van. Dus ik vind het niet eens nadelig. En inderdaad, als je je ervaringen deelt, kan je misschien anderen er ook mee helpen.
Tegenover iedere mindere ervaring staan hopelijk veel goede. Ik heb gelukkig nog nooit iets echt ergs meegemaakt. Ik ben twee keer gezakkenrold. In Engeland ben ik bij de eerste hulp beland nadat ik mijn voet openhaalde. Dat vond mijn moeder vooral erg, want ik was 14 en zonder haar op uitwisseling. Zij zat thuis in de stress, terwijl het met mij wel prima ging, haha!
Gelukkig zelfs meer goede dan negatieve ervaringen, hoor :). Aan de andere kant is dat natuurlijk erg verschillend per persoon. Ik beschouw niet snel iets als een negatieve ervaring. Een zakkenrol ervaring is ook niet tof. En hoe heb je je voet open gehaald?
Mijn voet haalde ik open aan iets scherps op de bodem van een meer. Gezakkenrold worden, is inderdaad niet tof. Maar gelukkig had ik weinig contant geld. Mijn pinpas was zo geblokkeerd en ik had reisgezelschap van wie ik geld kon lenen.
Wat heb je toch al veel meegemaakt, zeg!
In Egypte was ik blij dat mijn echtgenoot er bij was. Oorspronkelijk gingen we met drie vriendinnen, waaronder één blonde met blauwe ogen. Ze werd overal in een hoekje gedreven en gevraagd voor foto’s!
Wat ben jij toch een zelfverzekerder, sterke vrouw!
Oh ja, ik snap je wel. Ik was dus met een vriendin en zij is ook blond. Dan heb je al snel meer bekijks. Omdat we niet wilde aangeven hoe we heetten (terwijl Facebook nog niet eens bestond), bedachten we andere namen. Om zo toch wat meer afstand te houden. We waren Olga en Helga uit Zweden (en daar zat ik dan, met mijn getinte huid) en we waren zusjes. Niet te geloven dat mensen ons ook echt geloofden. In het hotel noemden ze ons ook Olga en Helga, bijvoorbeeld.
En dankjewel voor je mooie compliment!
Tijdens onze eerste vakantie met ons gezinnetje, ben ik de tweede week vreselijk ziek geworden. Buikloop zo erg als ik nooit eerder had gehad. Week 1 was zo perfect. Week twee was vreselijk met veel pijn. En toen moest ik nog naar huis…
Ziek op vakantie is dus echt niet tof! Zonde van je tijd, eigenlijk. Maar je doet er zo weinig aan. Ging het goed om naar thuis te gaan?
Net voor vertrek, ben ik naar een arts gegaan. Deze gaf mij antibiotica. Precies op tijd, anders had ik in het vliegtuig voortdurend op de wc gezeten.. En daar was is zoo bang voor. Gênant enzo..
Ondanks dat het niet echt een leuk onderwerp is, vind ik het wel heel leuk om te lezen. Helaas kan ik zeggen dat sommige herkenbaar zijn. Vlucht missen, check. Ziek zijn, check (met name mijn vriend die dol is op alles proeven) en de natuurramp ook! Ik zat met de aswolk voor zaken in Shanghai.
Belachelijk dat die vent in je borst kneep. Zag het helemaal voor me hoe je die man te lijf ging… tjakka!
Liefs Josine
Oh joh.. een aswolk lijkt me ook geen pretje! En ja hè, bizar dat iemand gewoon aan je zit. Ik kan me er nog steeds kwaad om maken. En haha.. het was ook een tjakka moment 🙂
Wat akelig allemaal.. Hoop meegemaakt dus, ook gelukkig een hoop moois. Ondanks dat het niet leuk is die aanranding zie ik je wel al helemaal voor me hoe je los ging tegen die vent. Geweldig! Heel goed, van mensen blijf je gewoon af!
Ja, inderdaad. Mensen moeten van je afblijven! Ik hoop dat hij het zo heeft afgeleerd om het nogmaals te doen 🙂
Wat heb je een hoop meegemaakt! Heleboel nare dingen ook.
Ik ging paar jaar terug naar Oostenrijk om met een groep te mountainbiken. Ik ben toen in het ziekenhuis beland met een hersenschudding (ja ik had wel gewoon bescherming om en een helm op). Ik had alleen toen nog een prepaid telefoon en het beltegoed ging heel snel. Heel vervelend want ik lag daar in mijn eentje in dat ziekenhuis en mijn familie was in Nederland.
Joh, dan ben je hard gevallen! Wat naar. Heb je lang in het ziekenhuis gezeten? Kijk, dat zijn dus de dingen die vergoed worden door je verzekering. Dan kan je gewoon een nieuwe kaart kopen en dat declareren. En als het echt ernstig is, wordt 1e graad familie over gevlogen. Het is sowieso niet leuk om alleen ziek te zijn in het buitenland. Laat staan als je in het ziekenhuis moet verblijven!
Jeetje, jij hebt nogal wat meegemaakt op jouw reizen. Ik vind het al een onderneming om naar Italië te reizen en met kinderen vind ik dat helemaal een uitdaging (dat gaan we nu voor het eerst doen namelijk). Ik ben zeker niet op mijn mondje gevallen maar zo van mij afbijten in een ver land, ik weet niet of ik dat zou durven. Mijn grootste ‘reistegenslag’ was dat wij de bora meemaakten in Istrië (hevige storm met zware windstoten) waarbij wij letterlijk in onze auto moesten schuilen, straten blank werden, twee van ons groepje vast zaten in een restaurant en mijn vriend met een ander aan onze tent moest hangen zodat deze niet weg waaide. Op dat moment best beangstigend maar achteraf bijzonder om mee te maken.
Gelukkig niet alles tijdens één reis 🙂
Wat leuk dat jullie naar Italië gaan met de kinderen. Bedoel je dat het voor het eerst naar Italië is of überhaupt voor het eerst op vakantie buiten Nederland met kinderen? Het komt in ieder geval helemaal goed. Vooral als je er zelf relaxed onder blijft.
Zo’n moment als tijdens de bora zal inderdaad beangstigend zijn op het moment zelf. Maar zolang iets een goede afloop heeft (en dat verschilt natuurlijk per persoon hoe je er naar kijkt), is alles wel een bijzondere ervaring. Daarom vind ik tegenslagen ook een groot woord. Het zijn gewoon reiservaringen en/of levenslessen 🙂
Jeetje, dat van die aanranding is best heftig om mee te maken! Hoe durft hij?! Wat goed dat je zo je statement hebt gemaakt! Mijn eigen tegenslagen op reis vallen gelukkig mee. Het ergste was denk ik een terugvlucht vanuit Praag die geannuleerd was. Ik was in die tijd ziek en we hadden geen medicijnen meer over om daar nog een dag langer te blijven. Uiteindelijk konden we gelukkig via Frankfurt nog thuiskomen, maar dan wel 6 uur later dan gepland. Een andere tegenslag was dat we in New York stonden en nergens geld konden pinnen. Het bleek dat je je pinpas daarvoor had moeten activeren, maar wij moesten nog de taxi betalen. Dikke stress natuurlijk! Gelukkig had mijn vader aan mij en mijn moeder zijn creditcard meegegeven, dus hebben we daar alles mee gedaan.
Ja, achteraf bedenk je eigenlijk hoe erg dat is dat iemand je aanrandt. Op dat moment was ik alleen maar woedend.
Geannuleerde vluchten zijn nooit leuk. Maar al helemaal niet als je dus medicatie nodig hebt enzo. Fijn dat je naar Frankfurt kon, alhoewel dat nog wel een eind rijden is naar Nederland.
Ergens zonder geld zitten is sowieso niet fijn. Gelukkig kan je in Amerika alles betalen met een creditcard. Aan de andere kant ook bizar dat je zo maar kan betalen met de creditcard van iemand anders en dat niemand daar op let. Nu kan in feite iedereen je cc stelen en er mee betalen. Amerikanen denken daar niet bij na, terwijl ik altijd handtekeningen checkte bij creditcard betalingen.
Oh my.. Wat een gedoe en wat een heftige dingen! Ik heb ook zoveel meegemaakt met reizen. Ik denk dat je er uiteindelijk wel heel sterk van wordt. En na al die ervaringen kan je eigenlijk bijna niks meer gebeuren, vind ik soms. Omdat je de gekste dingen al meegemaakt hebt..! Haha <3
Liefs, Florentine
Ja mee eens. Je wordt er ook wijzer en sterker van. En op de volgende tegenslag kan je steeds beter reageren. En soms is het zo, dat je ze niet eens meer als tegenslag ziet. Omdat je wel erger hebt meegemaakt. Dat herken ik zeker.
Wauw, allemaal geen fijne ervaringen maar vooral die laatste lijkt me zo naar om mee te maken. Wat zijn sommige mannen toch een stel varkens.
Voedsel vergiftiging is al geen pretje laat staan op vakantie en ik maar denken dat ik met pizza altijd goed zat 😀
Haha.. dat dacht ik ook toen ik in een super luxe hotel pizza at. Terwijl ik dezelfde reis ook gewoon in straat stalletjes heb gegeten. Zo zie je maar weer.
En inderdaad… sommige mannen zijn echt varkens!
Wat een verhalen! Goed dat je voet bij stuk hebt gehouden bij die busreis, ik weet niet of ik dat had gekund. Wat verwaand trouwens van dat klagende stel van de airco. Zo bijzonder dat sommige mensen in dat soort situaties niet kunnen relativeren.
Die mensen van die airco waren echt erg. Ik had echt last van plaats vervangende schaamte.
ja dus en daarom ga ik nooit op vakantie en zeker niet buiten een straal van 2 meter, het werkt gewoon niet. en ik snap ook niet hoe je na überhaupt 1 tegenslag nog altijd verder wil gaan met reizen want als ik 1 zo’n grote tegenslag als hierboven zou hebben gehad ging ik waarschijnlijk niet eens meer binnen die straal van 2 meter op vakantie.
Ik lig dus helemaal in een deuk om jouw reactie! En 1,5 meter? Lukt dat wel?
Jeetje, wat een tegenslagen heb je gehad zeg. Dat is niet niks. Eigenlijk hoop ik dat ik zo’n lijstje niet kan maken (ook als is dat volgens mij niet te voorkomen). Die aanranding is heftig zeg, wat bezielt zo iemand om dat ineens te doen? Heel naar! Ook de natuurramp lijk me heftig om mee te maken. Onbegrijpelijk om dan inderdaad te zeuren om een airco, terwijl alles verwoest is. Heftig! Je huwelijksreis had je waarschijnlijk ook wel anders af willen sluiten, al is een voedselvergiftiging inderdaad niet onvermijdelijk. Ik had er ook een in Maleisië, gelukkig was wat niet zodanig erg dat ik een week in bed moest blijven. Dat scheelt weer!
Ja, door de jaren heen maak je zeker wat mee. En dan de één heftiger dan de andere. De ruzie in Vietnam (in mijn vorige post over reis tegenslagen) vond ik ook één van de herfstigste dingen die ik meemaakte tijdens het reizen. Vooral omdat we expres door een groep werden ingesloten. Maar goed, alle ervaringen zijn over heel veel jaar verspreid. Dus het valt in perspectief dan nog wel mee hoeveel tegenslagen er zijn 🙂