Twee zomers terug ontving ik een foto van mijn moeder die aan het oppassen was op mijn zoontje. Zoonlief speelde in het zwembadje, midden in de felle zon. “Hij heeft toch wel zonnebrand crème op?”, vroeg ik direct. Ik schrok, toen dat niet zo bleek te zijn. En dit leverde een stevige discussie op. Nadat mijn zoontje naar binnen was gehaald, totdat er zonnebrandcrème op zijn huid zat.
Lees verder
De tweede kamer heeft het kabinet om een wetswijziging gevraagd, waarmee het mogelijk wordt om kinderen twee achternamen te geven. Is dat nou echt belangrijk, vraag je je misschien af? Nou nee, er zullen geen levens vanaf hangen. Laten we daar duidelijk over zijn. Maar… betekenis heeft het zeker. Voor de één meer dan voor de ander. Net zoals dat voor vele dingen geldt. Maar wat betekent dat dan voor mij? Zou ik een dubbele achternaam willen voor mijn kinderen?
Zodra je in verwachting bent, merk je al snel dat de aarde wordt gedomineerd door 2 groepen. De zogenaamde borstvoedingsmaffia en de kunstvoedingsmama’s. Je zou bijna vergeten dat er nog een 3e groep is. Een groep waar ik mezelf tenminste altijd in heb gezien. De groep ‘laat-iedereen-eens-lekker-zelf-bepalen-hoe-je-je-kind-voedt-en-laat-de-ander-met-rust’, waar ik al eerder over schreef. Deze groep is wat dat betreft redelijk neutraal. Laat iedereen in zijn of haar waarde én ligt er niet eens wakker van als de buurvrouw wel voor borstvoeding kiest of zich in joggingpak heist om naar de supermarkt te wandelen om een bus kunstvoeding te scoren. Want serieus, we hebben betere dingen te doen.
Het hele #METOO fenomeen heeft wat los gemaakt. En geheel terecht! En nee, het gaat er niet om dat je niet meer mag flirten als man zijnde. #METOO gaat er o.a. om dat we leren elkaar te respecteren. Dat mensen snappen dat als een vrouw een kort rokje aan heeft ‘er’ niet om heeft gevraagd. Het gaar er om dat er een einde komt aan de machtspositie die misbruikt wordt en al helemaal op basis van geslacht. En om zo veel meer.
Dus…. was iemands conclusie, moet ik mijn dochter weerbaar ‘maken’. Zodat ze opgewassen is tegen de mannen en van zich af kan bijten. Onzin!
Ik ben veel dingen. En naast één van die vele dingen, ben ik moeder van twee. Een koningspaar, zoals dat heet. Toen mijn dochter als tweede van mijn kinderen op de wereld kwam, kreeg ik de veel gestelde vraag: “Is je gezin nu compleet?” En toen jullie de kans kregen om mij vragen te stellen, vroeg Mona mij dat ook. Aanvullend met de vraag of er nog meer kinderen kunnen komen.
Eerder beantwoordde ik hier de eerste vragen die mij gesteld worden. Maar deze persoonlijke vraag verdient een eigen artikel. Natuurlijk zijn er genoeg mensen die met één kind of kinderloos door het leven gaan (al dan niet bewust of onbewust). Twee kinderen lijkt nog steeds de norm. En voor veel mensen voelt dat dus als een compleet gezin. Dat ik de vraag ook regelmatig heb gekregen, is dan ook niet vreemd. En het heeft me al eerder aan het denken gezet. Is mijn gezin compleet? Voelt het als compleet?