Code geel, kwam er afgelopen dinsdag als waarschuwing vanuit het KNMI. KNMI staat overigens voor Koninklijk Nederlands Meteorologisch Instituut. Zodra je dat in gedachten neemt, klinkt zo’n waarschuwing al weer iets serieuzer. Want het zou gaan sneeuwen. 8 uur zou de neerslag van ijskristallen beginnen. Uiteraard afhankelijk van waar je woont. 13 uur zou het in ieder geval beginnen in Gelderland. Check, die geldt voor mij. En als code geel wordt afgegeven, betekent dat kans op gladheid. En in alle eerlijkheid, ik vind code geel toch nog best heel wat.
Althans… als ik met de auto op pad moet.
Niet mijn ding
Misschien kan je je het herinneren. Ik heb nog maar 3,5 jaar mijn auto rijbewijs. Een erg ervaren automobiliste ben ik dan ook niet. En daar komt nog bij; auto rijden is gewoon niet mijn ding. Nog steeds niet. Woon- en werkverkeer vind ik prima en ik stap gewoon in de auto als ik ergens naar toe wil.
In de buurt
Maar dat ergens naar toe willen, is bij voorkeur wel redelijk in de buurt. Ik voel me er minder prettig bij om een heel stuk alleen te rijden. Navigeren (terwijl ik rijd) is ook niet persé mijn sterkste kant. Ook al heb ik mijn mobiel op een standaard en wijst/vertelt google maps me de weg (want zonder vertrekken is al helemaal geen optie). Dan heb ik liever iemand naast me die me op tijd vertelt waar ik heen moet. En als ik wel eens alleen ga (en dat zal dan echt minder ver zijn), dan ben ik serieus rete trots op mezelf als ik veilig op mijn bestemming ben gearriveerd. Sterker nog, het is elke keer een kleine persoonlijke overwinning.
Inparkeren
Ik rijd ook liever in onze tweede auto (die kleiner is) dan onze grotere auto. Ik ben namelijk ook nog steeds geen held in inparkeren. En daarom dat ik dat liever doe met onze kleinere auto, dan de grote. Maar ik ontkom daar niet altijd aan. Heb ik die dag de kinderen en ga ik met ze er op uit, dan rijd ik de grotere auto. En dat betekent dus, dat ik vooraf graag bekijk hoe de parkeerplaatsen er uit zien (dankjewel google maps). Dat klinkt echt raar, maar zo weet ik vooraf of het me überhaupt lukt om de auto te parkeren.
Zenuwachtig
Je begrijpt zo misschien beter dat ik echt zenuwachtig word van een waarschuwing als een code geel i.v.m. gladheid. Ik ben al helemaal geen ervaren ik-rijd-prima-met-sneeuw-en-gladheid automobiliste. Dus afgelopen dinsdag hield ik de weersvoorspellingen goed in de gaten. In Gelderland zou het pas in de middag beginnen te sneeuwen. Dus besloot ik om erg vroeg naar kantoor te komen, zodat ik rond 4 uur weer naar huis kon vertrekken. En zo gezegd zo gedaan. Natuurlijk begon het al langzaam druk te worden (ik was niet de enige met dat idee). Eerlijk? Ik voelde me niet op mijn gemak. Ondanks dat ik langzaam genoeg reed, voelde ik de auto zeker een paar keer kort glippen. Ik was ontzettend opgelucht toen ik uiteindelijk veilig thuis aan kwam. Ik snap dat er genoeg mensen niet wakker liggen van een code geel, maar bij een volgende keer blijf ik lekker thuis of laat ik me rijden!
En jij?
Ben jij een goede chauffeur?
Ik herken me in elke letter, behalve dat ik al ongeveer 15 jaar mijn rijbewijs heb….
Oh echt? Stiekem erg fijn om te weten dat het niet aan mij ligt!
Onze auto is helemaal ingesneeuwd 🙂 Wij hebben hem voor werk niet nodig (want werken thuis) en verder doen we alles op de fiets. Gladheid en regen (vooral in het donker) zijn ook echt niet aan mij besteedt! Fietsen vond ik die eerste sneeuwdag wel een uitdaging, maar Anna fietst makkelijk weg, dus om dan als moeder te gaan miepen 😉
Oh maar met de fiets gaan is dan toch ook niet verstandig. Dan kan je ook flink vallen!
Ik vind autorijden prima, maar ik ben ook graag goed voorbereid als ik naar een plaats ga. Ik bekijk ook de Google streetview als ik ergens wil parkeren 😉 En het ligt ook aan welke auto in in rijdt, inderdaad. Ik moet altijd even wennen aan die van mijn vriend- die is een stuk groter en ook een diesel.
Code geel vond ik dinsdag ook echt niet chill. In mijn werkauto heb ik geen winterbanden en dat verschil was goed merkbaar! Ik heb een schuiver gemaakt en knalde ergens tegenaan… Ik zag geen schade dus ik denk dat het de stoepranden waren, maar ik schrok echt ontzettend! Verder echt suuuuperlangzaam gereden en was ZO blij dat ik weer thuis was!
Oh echt? Ik dacht dat ik de enige was die vooraf bekijkt of ik wel kan parkeren. Wat fijn om te lezen dat dat niet zo is!
En fijn dat je veilig thuis bent gekomen. Ik zou ook geschrokken zijn, hoor.
Volgens mij wel. 😉
Cool, nou, ik ben het zeker niet 🙂
Ik vond zelf autorijden nooit prettig, maar door de jaren heen gaat het steeds beter. Als ik maar wel in m’n eigen voiture rijd! Ik vind het verschrikkelijk om in een andere auto te rijden. Inparkeren heb ik geleerd toen we naar ons huisje zijn verhuisd. Geen oprit, geen eigen parkeerplaats en dus altijd zoeken naar een plekje. Eerst naar een plekje waar ik ruimte genoeg had om zonder de auto in z’n achteruit te zetten te kunnen parkeren. Was vaak wel heel eind lopen naar huis. Vervolgens in het donker oefenen met fileparkeren voor ons huis. Nu kan ik het als geen ander! Wel maar in één richting, alleen aan de rechterkant van de straat, maar dat mag de pret niet drukken. Die tip van google streetview ga ik wel gebruiken, ik heb een angst voor parkeergarages waar je in een soort van spiraal naar boven moet rijden. Als het sneeuwt rijd ik als een slome slak, jammer voor diegene die achter me rijdt!
Haha.. inderdaad, jammer voor degene achter je. Met sneeuw moet men gewoon meer geduld hebben en anders haal je maar in (behalve als het spekglad is, want dan heb je inderdaad maar vette pech).
Knap dat het inparkeren uiteindelijk wel gelukt is. Ook al is het vanuit één kant. Dat is al veel meer dan ik! En ik vind parkeergarages dus niet fijn als je ook heel dicht op elkaar moet parkeren. Dus ook dat snap ik. Ja, google street view vind ik dan echt ideaal. Als ik zie dat het lastig parkeren is, kan ik alvast bekijken hoe ver daar vandaan wel een parkeerplaats is die ik fijn vind. Geeft me echt een fijner gevoel.
Ik heb geen auto.
Ik mis het ook niet. Ik word elk jaar toch een beetje opstandiger tegen auto’s. Ze staan in de weg, worden asociaal gebruikt voor de meest banale korte afstanden, en … ze zijn enorm vervuilend met z’n allen. Ik draag daar in ieder geval niet aan bij (hoewel ik heus wel op andere manieren vervuilend ben, natuurlijk, maar dit schepje doe ik er niet bovenop).
Gelukkig heb een nu een baan waarbij ik niet betaald wordt om aanwezig te zijn en ik de middelen heb om thuis te werken, als dat zo uitkomt. Zo heb ik met de eerste sneeuwdag gewoon thuis gewerkt en daardoor nog tijd over gehouden ook 🙂
Oh, ik snap dat wel. Wij hadden ook lange tijd geen auto, maar wel een motor. Maar goed, het was prima te doen. Voordat ik samenwoonde deed ik alles met het OV. Nu met kinderen en ons werk op verschillende locaties, zou ik het echt heel ingewikkeld vinden om geen auto te hebben. Daar ben ik zeker eerlijk in. Vooral omdat ik ze niet allebei mee kan nemen op één fiets. Ik kan echt niet met mijn voeten op de grond en dat vind ik een must als ik ingesloten word door 2 kinderstoeltjes (voor en achter). En dan heb ik echt al het laagste van het laagste model fiets. Dus wordt het de auto, of de bus of af en toe lopend. Maar goed bezig!
Ik vind er ook niet zoveel aan als het glad kan zijn enzo. Doe altijd extra voorzichtig, maar leuk is anders.
Als het niet hoeft, blijf ik lekker thuis.
Ik ben wel redelijk ‘makkelijk’ met autorijden, al gleed ik vandaag al uit nog voordat ik uberhaupt de auto in was gestapt :’). Maar wel heel slim van je. Als je niet comfortabel bent, vooral niet teveel forceren. Wat inparkeren betreft: ik vond dat ook heel spannend. Maar het is echt een kwestie van het veel oefenen, in rustige straatjes. En er een beetje maling aan hebben als ik met fileparkeren weer eens 3m van de stoep eindigde en mensen me uitlachten. Gewoon opnieuw proberen 🙂
Oohh ja, dat 3 meter van de stoep parkeren herken ik wel. Inmiddels is het 2 meter ??