Momenteel ben ik 29 weken zwanger. Ondanks dat deze zwangerschap iets zwaarder is dan mijn 1e, valt die nog steeds in de categorie ‘gemakkelijk’. Ik heb nauwelijks tot geen last van typische zwangerschapskwaaltjes bijvoorbeeld. En daar ben ik dan ook erg dankbaar voor. Echt, je hoort me dus niet snel klagen. Maar toch zijn er wat dingen die ik mis. Dingen waar ik erg naar uit kijk bijvoorbeeld, maar door de zwangerschap nog even vooruit moet schuiven.

Ik ben erg benieuwd of dit een blog van herkenning zal zijn voor mede zwangere vrouwen of juist niet.

Hard aan het werk

Zodra de zwangerschap vordert, merk je dat er altijd (kleine) dingen zijn die je mist. En hoe dankbaar je ook bent voor je zwangerschap. En hoe makkelijk het dus ook kan gaan (al hoor je vaker de andere verhalen), je lichaam is ontzettend hard aan het werk. En je zit in die periode ook nog eens onder de hormonen. Dus… een klein klaagmomentje zo nu en dan, mag best! Maar wat mis ik dan?

Comfortabel slapen
Pfff… Ik ben een rugslaper. Dus dat betekent kortademigheid en je grote aderen raken sneller beklemd. Dus probeer ik op mijn linkerzij te liggen (wat toevallig ook nog de beste houding blijkt te zijn). Wat dan weer totaal niet werkt als je verkouden bent en je neus aan één kant verstopt zit. Dus rol je weer terug. Steunend en kreunend. Zelfs een walvis op het droge kan dat beter dan ik. Vervolgens lig je op die manier weer half in ademnood, dus begint het tafereel weer opnieuw.

Dat ik niet zomaar een neusspray mag gebruiken
Ik ben net ontzettend verkouden geweest, 2 weken lang. Het is eindelijk bijna voorbij. Mijn neus zat vol en beide neusgaten zaten verstopt. Ik ademde de hele dag door mijn mond (wat ontzettend vermoeiend is) en echt slapen is dan  onmogelijk. Buiten mijn zwangerschap om had ik allang een neusspray in mijn neus gedouwd en flink zitten stomen. Maar als je zwanger bent, zijn ineens heel veel dingen ‘verboden’. Zoals dus die neusspray. Ik mag wel een neusspray op basis van water en zout (die ook baby vriendelijk zijn). Maar geeft dat verlichting? Mweh….

Sushi en gerookte zalm
Ik wil rauwe vis in een mooie, kleurrijke en smakelijke sushi rol. Ja, natuurlijk kan ik de vegetarische sushi nemen. Maar is dat nou hetzelfde? Natuurlijk niet. Ik mis sushi en kan niet wachten om een flinke schaal te bestellen en in mijn eentje te bunkeren.  Net zoals gerookte zalm. Heerlijk op een vers afgebakken broodje belegd met roomkaas en alfalfa.

Rood vlees
Ik heb mijn vlees het liefst zo rood mogelijk. Heerlijk, daar kan ik echt van genieten. Niet dat ik een grote vleeseter ben. Helemaal niet. Maar als ik dan een  vlees wil eten, dan graag rood. Of carpaccio. En natuurlijk mag allebei niet als je zwanger bent. Aaaargh…..

Comfortabel auto rijden
Ik ben 1.50 meter klein. Dat betekent dat ik op een kussentje (I kid you not) zit, zodat ik goed over het stuur heen kan kijken. Daarnaast zit mijn stoel zo ver mogelijk naar voren, zodat ik ook nog daadwerkelijk de pedalen kan intrappen. Dat betekent dus ook dat er nog nauwelijks ruimte over is voor mijn buik, die zo goed als helemaal tegen de onderkant van het stuur aan zit. Ik vraag me dan ook af of het me überhaupt gaat lukken om de hele zwangerschap nog zelf te kunnen rijden.

Motor rijden
Bij mijn eerste zwangerschap duurde het lang voordat de buik zich aankondigde. Ik reed toen dus nog best lang door op de motor en heb lang genoten van het maken van heerlijke ritten. Dat kon ik met deze zwangerschap snel vergeten. Sinds week 8 voelde een normale broek niet meer comfortabel, laat staan mijn motorbroek. En ook de motorjas zit niet snel daarna niet meer comfortabel. Zonder motorkleding rijden wilde ik niet (al helemaal niet tijdens mijn zwangerschap). Dus mijn motor staat al een hele tijd onaangeraakt in de stalling. Ik kan niet wachten om straks weer te rijden!

Dat mijn dagindeling niet wordt bepaald door mijn blaas
Ik kan me niet eens meer herinneringen hoe dat is… Het klinkt als een sprookje in ieder geval. Op dit moment moet ik zo ontzettend vaak naar de wc. Verschrikkelijk irritant! En wat nog irritanter is? Als je blaas vol is én er een baby in de maak erop duwt én er dus geen toilet in de buurt te bekennen is! Elke stap is dan al te veel. En wat nog erger is? Hoe voller mijn blaas, hoe meer ik begin te waggelen. Ja dames (en heren), ik waggel dan.

Mijn normale ik zijn
Ik ben qua emoties snel emotioneel en veel sneller gepikeerd of geïrriteerd. Dat had ik veel minder dan bij mij eerste zwangerschap. Mijn man en vriend hebben wat dat betreft soms best wat te verduren. Al vind ik wel dat het met nog met mate. Ik hoor ergere voorbeelden van zeer onredelijke moeders in spé. Zo erg is het niet gesteld, maar ik ben gewoon sneller geïrriteerd dan normaal. En hey, dat mag toch? Want tegelijkertijd ben ik ook geen zwangere die onmogelijke eisen stelt. Ik heb nog geen één keer mijn man of vriend er midden in de nacht op uit gestuurd voor iets. Zelfs niet eens voor middernacht. Ik moet dit zwanger zijn toch beter uitbuiten, realiseer ik me nu!

Sokken normaal aan kunnen doen
Die buik zit behoorlijk in de weg. En hij gaat steeds groter worden ook.  Sokken aantrekken of je veters strikken? Het is dat ik erg lening ben en dat zijwaarts kan doen. Want bukkend is dat een behoorlijke uitdaging. Als ik wat laat vallen en het is niet belangrijk, laat ik het liggen tot mijn man thuis is. Kost me veel minder moeite dan me in alle bochten te wringen. Helaas is de definitie van ‘niet belangrijk’ voor mijn zoontje heel anders en ‘buk’ ik (it’s not a pretty sight) alsnog meer dan ik zou willen.

De bewegingsvrijheid om mijn zoontje achteraan te rennen
Jep, dat mis ik eigenlijk het meeste. Ik heb nu niet de energie of de bewegingsvrijheid om lekker wild achter mijn zoontje aan te rennen. Dus een bezoek aan een Monkey Town (indoor speelhal)? Heel leuk, maar dat betekent wel dat ik iemand moet regelen om mee te gaan. Want mijn zoon kan 4 uur non stop rennen en mij krijg je nu niet meer door die doolhof van gangen en touwen! Laat staan dat ik mezelf in balans kan houden op een trampoline.

Korreltje zout

Je snapt natuurlijk wel dat je mij blog met een korreltje zout moet nemen. Want met liefde mis ik bovenstaande dingen, wetende dat ik er straks een geweldige beloning voor krijg! Daarnaast zijn er straks ook weer genoeg dingen die ik mis, als ik eenmaal niet meer zwanger ben. Zoals jezelf de mooiste vrouw ter wereld voelen met je zwangere buik.

Foto

De (oh zo mooie) foto is van mijn eerste zwangerschap en genomen door Marijke Pie (yes, dé zeemeermin). Ik was 36 weken zwanger. Wat een verrassing was het toen mijn zoontje precies één dag later zich al aankondigde.

Maar hoe zit dat met jullie? Herkenbaar? Wat mistte jij het meeste tijdens jouw zwangerschap?

Comments

comments