We hebben één van ’s werelds mooiste eilanden verlaten. Het zuidereiland van Nieuw Zeeland. Op de ferry van Picton richting Wellington, kwam dat besef even binnen. Al het moois van het zuidereiland, waar we zo’n 2,5 maand hebben doorgebracht. De vrijheid en tijd om heen en weer te reizen en terug te keren naar plekken… omdat het kan. Al het avontuurlijke, al haar pracht en al haar schoonheid…. het is niet meer binnen handbereik. En ergens voelt dat best vreemd.

Alhoewel ik vaker 3 maanden of langer heb gereisd, ben ik nog nooit voor zo’n lange periode in één land gebleven. Dat betekent dat je niet alleen hier reist, maar ook een beetje hier woont op een bepaalde manier. We hebben deze keer echt de tijd gehad om Nieuw Zeeland te leren kennen. Maar door langer in dezelfde hostels te blijven, hebben we ook de tijd gehad om ons echt thuis te voelen. En dan heb ik het nog niet eens over de vele fantastische dingen die we hebben ondernomen.

We hebben helaas nog maar een week te gaan op het noordereiland alvorens we naar Singapore vliegen. De helft van een gemiddelde vakantie periode, zeg maar. Maar toch voelt het als afbouwen als je al bijna 3 maanden onderweg bent en uit backpacks leeft. Niet dat dit een definitief afscheid is van Nieuw Zeeland. We komen wel weer terug over een jaartje of 10, maar tot die tijd zijn er zeker dingen die ik ga missen:

De ‘hoe was je dag?’ vraag

Kiwi’s zijn van nature vriendelijk en sociaal. Het is daarom totaal niet vreemd als de kassière van de supermarkt of de ober in je restaurant vraagt hoe je dag tot nu toe is geweest. En door gewoon kort te vertellen wat je hebt gedaan, begint er vanzelf een leuk gesprek. Heel anders dan in Nederland dus, waar alles stukken gehaaster en daardoor ook onpersoonlijker is. Zodra ik de Albert Heijn in stap, ga ik zelf ook over naar de ‘mag het wat sneller bij de kassa’ modus, vreemd genoeg. Maar die ontspannen flow en de vriendelijke kiwi’s ga ik zeker missen.

Een Engelssprekend land

Thuis praat ik non stop Engels tegen mijn kinderen, omdat we ze tweetalig opvoeden. Maar iedereen in mijn omgeving praat natuurlijk Nederlands. Wat is het fijn om de rollen omgedraaid te hebben. Dat ik ook tegen andere mensen gewoon Engels kan spreken en continu Engels om me heen hoor. Ook zoonlief is met sprongen vooruit gegaan met zijn Engels. Het is natuurlijk een ontzettende stimulans op taalgebied om hier te reizen. Thuis in Nederland is hij weer afhankelijk van mij, zijn internationale vriendjes en Netflix.

Gratis toiletten

Waar je ook bent, je kan altijd wel gratis én schone openbare toiletten vinden. In de grotere steden op het zuidereiland soms zelfs met douche. Gratis toiletten vind je dus niet alleen in centra van stadjes en dorpen, je vindt ze ook bij elke openbare speeltuin. Ideaal! Iets wat ik in Nederland ook wel graag zou willen zien.

Het land voor reizigers

Ik kan geen ander land wat zo gericht is op backpackers en andere reizigers. Hier vind je de leukste hostels, maar ook de mooiste plekken waar je vrij mag kamperen. Hier koop/huur je een alledaags model station wagon die compleet is omgebouwd tot een kampeerauto volgens een DIY manier. Altijd met een matras en gordijntjes, maar soms ook met een eigen keukenblok. Hier vind je overal openbare toiletten, met af en toe ook een douche. Maar ook allemaal picknick plaatsen langs de wegen. Dat zorgt er ook voor dat vrijwel iedereen die je tegenkomt, een reiziger is. Vraag aan iedereen om je heen waar die vandaan komt en je krijgt de mooiste reizigers verhalen (of je nou in de rij staat bij een toilet, gebruik maakt van een hot spa of een bezienswaardigheid bezoekt). In Nederland weet je altijd wel dat iedereen om je heen een landgenoot is en maximaal 2 uur van je vandaan woont. Dat je dus gewoon met iedereen een gesprek kan beginnen uit interesse en vrijwel iedereen internationaal is, ga ik absoluut missen. Maar dat je lekker in je simpele kleding op slippers of wandelschoenen op pad kan gaan en niemand raar opkijkt. Waar je ook bent.

Bergen

Sinds ik 9 jaar geleden in Nieuw Zeeland ben geweest, mis ik een uitzicht. En dat meen ik oprecht. Er gaat geen week voorbij in Nederland dat ik op de snelweg op me heen kijk en denk…. ik wil verder kunnen kijken dat een boerderij die de rest van het uitzicht blokkeert. Ik mis de vergezichten, de diepte van de kleuren, de bergketens die oneindig lijken. En nu ik ze weer heb gezien tijdens het grootste percentage van onze autoritten, weet ik weer hoe erg ik dat ga missen in Nederland.

Kraakhelder water

Nieuw Zeeland beschikt over diverse plekken waar het water zo helder is, dat ik zelfs vanuit een uitkijkpunt in de bergen de bodem kon zien. Een schitterend gezicht, waarbij de Waikorupupũ Springs ( Pupu Springs in het kort) het mooiste is wat ik heb gezien. Helder water is uitnodigend om in te zwemmen natuurlijk. Helaas is dat nou net de plek waar je water niet mag aanraken, omdat het door de Maori als spiritueel wordt gezien. De Pupu Springs zijn natuurlijk het mooist om van bovenaf te zien (en te fotograferen), maar drones zijn verboden.

Gletsjer water

Ook bijzonder is gletsjer water. Dit water heeft een hele bijzondere kleur en is natuurlijk ijs en ijs koud. Vanuit de gletsjer stroomt het rivieren in en daardoor zijn ze makkelijk te bezichtigen. En dat is toch veel mooier dan ons slootwater.

Hiken

Nieuw Zeeland heeft een ontelbaar aantal aan tracks die je kan hiken. Van meerdaagse routes tot flinke dag wandelingen. Of van een route tot een paar uur of een route met een eindbestemming waar je maar 10 minuten over doet. Elke route die te lopen is, heeft een officiële naam en dat is ontzettend handig. Niet alleen is een route direct aan te duiden (in plaats van: neem vanaf dat restaurant het linker pad naast de rivier,  loop zo de bossen in). Bij elke track, hoe kort of lang ook, staan borden die aangeven hoe lang de route duurt. Het wordt dus vrijwel altijd aangeduid in tijd en niet in afstanden. Het voordeel van zo’n naam is ook dat eigenlijk elke route erkend is. Zo kan er vanuit een informatie centrum direct praktische informatie worden gegeven. En naarmate een bepaalde route populairder wordt, wordt deze ook beter onderhouden, waardoor de route weer beter toegankelijker wordt. Omdat je zo overal een track tegenkomt en zo precies kan inschatten of iets binnen je kunnen én tijd past, werkt het erg stimulerend om te hiken. Zo weet je ook of je heen en weer moet lopen, of dat je gewoon een loop kan uitlopen. In Nederland loop ik nauwelijks (spontaan), omdat ik bij een onbekend gebied niet weet hoe lang het duurt of dat het de moeite waard is. Maar wat een prachtige natuur kom je hier tegen. Afhankelijk waar je bent in Nieuw Zeeland, is de diversiteit enorm. En het aanbod is dus enorm. Dus hier geniet ik veel meer van een goede wandeling dan in Nederland.

Boardwalks

Bij een goed onderhouden pad, vind je ook boardwalks. Dit zijn verhoogde paden van hout. Dusdanig gemaakt, zodat de ondergrond minimaal beschadigd wordt. Je loopt zo bijvoorbeeld over riviertjes of kwetsbaar gras. Praktisch ook omdat je niet kan verdwalen en het je geen modderige voeten oplevert.

Hangbruggen

Als er rivieren zijn die je moet overbruggen, gebeurt dat in Nieuw Zeeland met een hangbrug, de zogenaamde swing bridges. En ik vind ze geweldig! Het zijn smalle bruggen, die ten eerste mooi opgaan in de natuurlijke omgeving. Daarbij heeft het wat avontuurlijks, als je de brug in beweging voelt, zodra je met meerdere mensen er over heen loopt. Een hangbrug heeft ook minimaal materiaal nodig, vergeleken met traditionele bruggen. Een efficiënte oplossing in gebieden die minder goed te bereiken zijn. Maar op deze manier breng je ook meteen minder schade aan aan de natuur. Hangbruggen? Dat zouden ze in Nederland ook eens moeten doen.

Regenwoud

Los van de bergen die ik ontzettend ga missen, vind ik het ook jammer dat ik het regenwoud verlaat. Regenwouden vind ik indrukwekkend en mysterieus, maar ook ontzettend verkoelend op hete dagen. Natuurlijk heeft Nieuw Zeeland ook wildernis die onbegaanbaar zijn voor iemand zoals ik (Miriam Lancewood deed dat stukken beter en haar boek vond ik erg inspirerend). Maar diverse tracks brengen je ook door regenwouden heen. En de combinatie bergen en regenwoud, zijn bij mij helemaal favoriet! Daarom dat ik ook graag te vinden ben in het gebied rondom Franz Josef.

Heldere sterrenhemel

Iedereen heeft wel eens sterren gezien. Maar heb je ooit wel eens naar de sterren kunnen kijken zonder (of met nauwelijks) lichtvervuiling? Op het zuidereiland vind je die plekken met gemak. De Mount John Observatory in Lake Tekapo staat wereldwijd bekend als één van de beste plekken ter wereld om sterren te bekijken. Niet alleen is het bijzonder om een plek te vinden zonder vervuiling, in Nieuw Zeeland zie je triljarden meer sterren dan wat je ooit in Nederland kan zien. Dus natuurlijk ga ik dit missen. Inclusief de melkweg! Het enige wat je nodig hebt, is een heldere hemel en die hadden we beide keren niet toen we in Lake Tekapo waren. Gelukkig hebben we de schitterende sterrenhemel kunnen aanschouwen in Akaroa. Kippenvel! Het is zo prachtig! Met name het zien van de melkweg is ongelooflijk indrukwekkend. Zoiets simpels is één van de hoogtepunten van onze reis.

Meren

Als we het verder hebben over de natuur, ga ik ook de meren missen. Wat zijn de meren hier van waanzinnig formaat! Ik heb minder met het strand. En stranden vind je overal ter wereld wel en vind ik zelfs minder uniek. Maar meren die omringd worden door bergketens die zo ver weg liggen, dat je ze niet eens in detail kan zien. daar word ik blij van. En al helemaal als ik er ben op een zonnige dag en het water kraakhelder blijkt te zijn.

Waar kijk ik naar uit?

Last van heimwee heb ik nooit. Het is dan niet dat ik uitkijk om weer in mijn eigen bed te plaatsen en ik kan prima een lange tijd zonder mijn familie of vrienden. Ik ben ook niet zo gehecht aan het doen van boodschappen in de bekende supermarkten of te kunnen beschikken over mijn volledige kledingkast. Ik zou met gemak nog eens 3 maanden verder kunnen reizen, al zou ik dan door gaan naar andere landen. Toch zijn er zeker een paar dingen waar ik weer naar uit kijk:

• Lekker drinkwater uit de kraan (zoals altijd als ik reis)
• Het feit dat de kinderen ook eens naar opa en oma kunnen
• Nostalgische wintersferen die we nog even kunnen meepikken
• Dat mijn keuken alles heeft wat ik nodig heb
• Een verlaat verjaardagsfeestje geven voor zoonlief, maar dan met iedereen er bij

Maar eerst komt Oud en Nieuw nog. Omdat hier dus zomer is, zijn dat dingen die bijna aan me voorbij gaan. We vieren het in het surfers walhalla Raglan en hebben er een hostel voor geboekt met uitzicht over de oceaan, boven op een klif. Het leek ons een heerlijke plek om een prachtig jaar af te sluiten én om 2019 in te luiden! En dat doen wij als één van de eersten in de wereld, we zitten tenslotte in Nieuw Zeeland. 12 uur later gaan jullie het nieuwe jaar pas in.

En jij?
Is er iets wat jij specifiek mist van je favoriete reis of vakantie bestemming?

Gelukkig Nieuw Jaar!

En natuurlijk niet te vergeten. Een fantastisch, liefdevol, gezond en avontuurlijk nieuw jaar toegewenst!

Comments

comments