Het is vandaag exact 2 weken geleden dat ik voor de 2e keer moeder werd via een keizersnede. De kraamhulp is vertrokken, zoonlief raakt steeds meer gewend aan dat andere mensje dat telkens aanwezig is, de borstvoeding komt steeds meer op gang en ik heb nog nooit zoveel roze kleding in huis gehad (allemaal gekregen, welteverstaan).

Tijd voor een update:

21 april: een keizersnede

Onze dochter is vrijdag 21 april geboren via een keizersnede. Een pittige ervaring (met name als je een lagere bloeddruk hebt dan gemiddeld en lage HB waarden), waarbij ik heb moeten vechten om niet flauw te vallen tijdens de operatie. Ook verloor ik teveel bloed tijdens de keizersnede, wat natuurlijk niet bij heeft gedragen. Maar het lukte me om bij te blijven en om zo onze dochter geboren zien te worden door het transparante scherm. Schitterend!

Direct na de operatie deed de wond verschrikkelijk veel pijn. Het heeft 1,5 uur geduurd voordat de medicatie aansloeg om de pijn houdbaar te maken. De rest van de dag was ik echter zo verzwakt, dat ik weinig mee kreeg. Later op de dag kreeg ik nog 2 zakken bloed transfusie. Gelukkig was ik een dag later al een heel stuk opgeknapt, waardoor ik ook klaar was om mijn zoontje te ontvangen in het ziekenhuis. Ik verbleef in de familie suite, waarbij mijn man en vriend de ‘slaapdienst’ afwisselden. Ik wilde verder helemaal geen kraamvisite ontvangen in het ziekenhuis. Samen met mijn dochter wilde ik gewoon alleen omringd worden door mijn man, vriend en zoon om zo nog even intiem te genieten, voordat de rest van de wereld die kans kreeg.

23 – 28 april: kraamhulp

Mijn dochter en ik werden op zondag 23 april ontslagen uit het ziekenhuis. Vriendlief bracht ons naar huis waar mijn man en zoon ons opwachtten, samen met de kraamhulp. De kraamhulp, Ingrid, heb ik als zeer prettig ervaren. Anders dan de eerste keer, wilde ik graag dat de nadruk werd gelegd op het gezinsleven en dat het een beetje zou voelen als een verwen week. En dat deed Ingrid uitstekend. Ze verwende me met ontbijt op bed, verzorgde onze lunch, kookte voor ons, deed wat huishoudelijke taken, speelde met onze zoon, deed haar kraamhulp-ding en hielp me met het aanleggen voor de borstvoeding. Er werd goed rekening gehouden met onze wensen en het was prettig om haar in huis te hebben. Daarbij was ze erg aardig naar de kinderen (ik moet nog wennen aan het meervoud daarvan) toe. Dus het was absoluut een kraamweek waar ik met een goed gevoel op terug kijk.

Borstvoeding vs kunstvoeding

Het geven van de borstvoeding is voor mij niet vanzelfsprekend gegaan. Mijn dochter had met haar 37 weken wel meer zuigkracht dan dat haar broer had. Dat hielp. Maar het deed ontzettend zeer, dat ik het geregeld uitschreeuwde van de pijn. Inmiddels gaat het stukken beter en daar ben ik blij mee. Gisteren lukte het me om in het café van de Intratuin borstvoeding te geven en ik was behoorlijk trots op ons tweetjes! Ik wissel het geven van de borst af met het geven van gekolfde moedermelk. Daarnaast geven we ook kunstvoeding als ze niet genoeg bij mij heeft kunnen halen. Bij mijn zoon ging het ook zo en uiteindelijk heb ik 3 maanden alleen maar gekolfd. Ik heb nu met mezelf afgesproken dat ik dat niet meer zo lang wil en dat ik in ieder geval eerder ga afbouwen.

Mijn energie

Jullie moeten begrijpen dat ik dus energie voor 10 heb. Een net geboren baby inclusief nachtvoedingen en ik ben gewoon niet/nauwelijks moe te krijgen. Nog steeds ga ik rond 00:00 naar bed en sta ik rond 07:00 uur weer fris op. Rond 03:00 en 05:30 komt onze dochter voor een voeding. Ik doe niet aan een dutje tussen de middag (ook tijdens de kraamweek had ik dat niet nodig). Ik heb 5 uur aan slaap nodig per dag en daar kom ik op die manier nog steeds prima aan. Ik voel me bijzonder fit voor een periode waar normaal gesproken vermoeidheid de boventoon voert. Helaas voor mijn man moet hij ook in de nacht op. Door de keizersnede kan ik de voeding niet alleen doen en heb ik altijd zijn hulp nodig. Maar ik merk hierdoor dat ik zo nog genoeg tijd heb voor mezelf. Met name als de oudste naar de opvang is.

27 april: Koningsdag

Ik had Pasen al gemist, maar ik wilde toch écht graag iets doen met Koningsdag, 6 dagen na de keizersnede. Ondanks dat ik de wond heus wel voel, kon ik al goed lopen. Op 27 april 2017 zijn we dan ook voor het eerst naar buiten gegaan als gezin. We zijn over de kleedjesmarkt in onze woonwijk gelopen en heb daar in ieder geval 3 paar All Stars kunnen scoren voor mijn zoon (voor €6 in totaal) en natuurlijk het nodige speelgoed. Ik heb het kort gehouden, maar het rondje in de buitenlucht deed me ontzettend goed. Ingrid de kraamhulp sputterde niet tegen, want ze had al door dat ik het prima kon hebben. En dat ik na bijna 2 weken binnen te zijn geweest, dit ook écht nodig had.

29 april: Dierentuin

Ik ga er graag op uit. Dus na één week en één dag vond ik het tijd om een dagje samen te spenderen met mijn mannen én meisje. Met z’n 5-en bezochten we daarom een dagje Burgers’ Zoo. En wees niet bang, dat ging in een rustig tempo. Mijn man en vriend wisselden af om mij te ondersteunen (met de kinderwagen), terwijl de ander aandacht kon geven aan zoonlief. De dierentuin heeft genoeg bankjes waardoor ik makkelijk tussendoor kon uitrusten. En zo hebben we zeker een paar uur heerlijk rond gewandeld in de dierentuin.

30 april: Elfia

Afgelopen weekend was ook Elfia weekend. Hét fantasy evenement waar ik al heen ga vanaf de eerste editie. En nog nooit heb ik er één gemist (in Haarzuilens). Dus met de dierentuin als generale repetitie, vond ik dat ik ook wel naar Elfia kon. Dus last minute regelden we oppas voor onze zoon (want het zou wel teveel zijn om hem mee te nemen in de omstandigheden). Zonder outfit (that’s a first) en met kinderwagen en picknick kleed (zodat ik vooral veel op het gras kon bij komen), gingen we op pad. Normaal gaan we beiden dagen, nu zijn we alleen 30 april gegaan. Elfia is voor ons niet alleen een geweldig evenement waarin je je in een andere wereld bevindt. Het is voor ons ook een moment om vrienden te ontmoeten die we door de vele jaren heen hebben leren kennen. Dus het was een ontspannen moment van bij kletsen, onze dochter laten zien en gewoon genieten van een geweldige, zonnige dag in magische sfeer.

3 weken vrij

Mijn man heeft 3 weken vakantie opgenomen. Het is erg prettig om deze fase niet alleen te hoeven doen. Met name als er sprake is van een keizersnede en ik zo min mogelijk moet bukken, trap lopen, tillen of huishoudelijke klusjes (zoals stof zuigen). En dat is natuurlijk erg lastig als je alleen bent, gecombineerd met een dreumes in huis.  Want het lopen en wandelen gaat erg goed, maar ik houd me echt aan de voorschriften om klachten in de toekomst te voorkomen. En dat betekent dat ik met veel dingen hulp nodig heb. We gaan dus bekijken hoe ik toch zo min mogelijk word belast als mijn man straks weer moet werken.

4 en 5 mei

4 en 5 mei zijn belangrijke data waar we altijd bewust bij stil staan binnen dit gezin. Normaal wonen we op 4 mei een herdenkingsceremonie bij, maar dat hebben we dit jaar overgeslagen. Vanzelfsprekend hebben we wel 2 minuten stilte gehouden om 20:00 uur uit respect. Op Bevrijdingsdag (vandaag dus) bezoeken we altijd het bevrijdingsfestival in Wageningen. Maar ook dat slaan we dit jaar over.

Broer en zusje

Zoonlief is ontzettend lief naar zijn zusje. Als hij wakker is, wil hij als eerste naar de baby kijken. En geeft haar kusjes en hij brengt haar ook zijn favoriete knuffel (om die later wel weer af te pakken, want hij wil hem toch liever zelf). Daarnaast is hij ook erg betrokken naar mij toe. Als ik pijn heb van de wond, zegt hij ook meteen ‘mama auw?’ en kijkt hij me bezorgd aan. Een geweldig mannetje dus. En op 2 mei mocht hij voor het eerst zijn zusje vast op schoot. Zijn trotse blik sprak boekdelen!

En hoe doet dochterlief het?

Fantastisch! Ze is net als haar broertje was op die leeftijd; erg relaxed, ontspannen en altijd tevreden. Dochterlief kan de hele dag heerlijk slapen en wordt rustig wakker als ze trek heeft. Ze geniet er van als we haar in onze armen laat slapen, maar slaapt ook heerlijk rustig alleen in haar ledikantje. Zelfs de kraamhulp was verbaasd hoe ontspannen ze is. Ze huilt nooit en kan ook al met grote, wijze ogen de wereld in kijken. De overeenkomsten die ze heeft met haar broer, zijn echt geweldig. We zijn er erg gezegend mee. En dat maakt het leven ook erg gemakkelijk voor ons. Ik heb in de afgelopen 2 weken gewoon de tijd kunnen vinden om een boek te lezen of om mijn dagboek(en) bij te werken. Bloggen had ook gelukt, maar ik vul nu ook liever die leuke boekjes in over de beginperiode van je kind.

6 mei: mijn verjaardag

En morgen is nog een speciale dag; mijn verjaardag. Ik tik dan de 39 jaar aan, de 40 komt steeds dichterbij (and I’m fine with it). Normaal houd ik er van om een feestje te organiseren en mijn familie en vrienden uit te nodigen. Maar dat vind ik nu wel heel kort dag op de geboorte. Mijn hoofd staat er niet naar. Dus het feestje heb ik verplaatst naar eind deze maand. Morgen gaan we in ieder geval lekker een dagje met z’n 5-en in een museum doorbrengen. En dat vind ik ook al een heerlijk vooruitzicht.

En jullie?
Zo, wat hebben jullie uitgespookt de afgelopen 2 weken? Nog leuke plannen voor dit weekend?

 

Comments

comments