Lange wimpers, mooi vol haar, grote licht bruine ogen met een groen randje (of blauw of grijs, afhankelijk van de lichtinval) én… om het af te maken… kuiltjes in de wangen. Ben ik ‘gezegend’ met één van de 7 schoonheden’ met een kuiltje in één wang, mijn zoontje heeft ze in allebei de wangen. Dat mijn zoontje een schoonheid is, wordt mij vrijwel elke dag wel verteld. Maar schoonheid zit van binnen. Schoonheid is meer dan twee kuiltjes, twee grote kijkers en een guitig koppie. Ik vind het erg bijzonder om die complimentjes te mogen ontvangen, maar tegelijkertijd doet het wat anders met me. En dat is natuurlijk erg tegenstrijdig. Complimenten behoor je gewoon tot je te nemen en het zijn allemaal cadeautjes. Maar ik zou ik niet zijn als ik hierover zou door denken.
Natuurlijk vindt elke moeder haar eigen kind mooi, ik ben daar niet anders in. Maar zelfs als ik objectief naar mijn zoontje kijk, zover je dat kan als moeder, moet ik toegeven dat hij erg knap is. Als dat ook bevestigd wordt door anderen, geloof ik dus dat ik oprecht kan beweren dat mijn zoontje een mooi ventje is om te zien. Net zoals zijn zusje een mooi meisje is, hoor ik ook. Maar omdat zoonlief ouder is en hij dus meer reacties heeft ontvangen in zijn leventje, gaat dit artikel voornamelijk over hem.
Gaat het echt om de buitenkant?
Maar is mooi zijn nou echt zo belangrijk? Gaat het echt om de buitenkant? Politiek correct gezien zou je zeggen van niet. Ik geloof oprecht dat echte schoonheid van binnen komt. Je kan het perfecte gezicht hebben volgens de maatstaven van de maatschappij, het doet me weinig als je geen open uitstraling hebt. Het innerlijk is wat telt. Iets wat we onszelf voorhouden, maar hoe werkt dat nou in de praktijk?
Een ongemakkelijk gevoel
Ik ontvang dus regelmatig complimenten over het uiterlijk van mijn kinderen. Vreemden complimenteren me op de gekste momenten of lopen me zelfs achteraan om mij aan te spreken. Erg leuk, maar soms voel ik me er ongemakkelijk bij. Zo was er eens een onbekende moeder die mijn zoontje zo maar oppakte en hem een kusje op de wang gaf. Vervolgens zette ze hem verschrikt neer, geschrokken van haar eigen spontane actie en bood direct haar excuses aan. “Hij ziet er zo mooi en lief uit, het voelde gewoon heel natuurlijk. Sorry. Ik weet niet wat me overkwam,” verklaarde ze. En een man riep ooit enthousiast uit dat mijn kind zo prachtig was en dat ik eens moest kijken hoe schitterend zijn ogen wel niet waren. Dit terwijl zijn 5-jarige dochtertje naast hem stond. Ik vroeg me af of hij zijn eigen dochtertje ook zo complimenteerde. Daarnaast krijgt mijn zoontje het altijd voor elkaar, zonder er naar te vragen, dat hem iets wordt aangeboden. Een ballon, een klein presentje van winkeliers, een koekje en ga zo door. Ik vraag me dan af of hij dit ook had gekregen als zijn uiterlijk minder mooi was geweest.
Een positief zelfbeeld
Ja, complimenten zijn erg belangrijk en waardevol voor een positief zelfbeeld en zelfvertrouwen. Ik word er ook blij van als ik ze ontvang. Maar ik vraag me dus af, wat als je niet opgroeit met dit soort complimenten omdat je ‘niet mooi genoeg’ bent? Een mooie uitstraling krijg je ook door in jezelf te geloven, ongeacht je uiterlijk, omdat ook je uitstraling bepalend is. Weet, ook al staat je neus schuin of heb je grote oren, je bent mooi. Complimenten krijgen op je uiterlijk, helpen je om in jezelf te geloven als je je eigen schoonheid niet ziet. Maar dan moet je ze wel krijgen. Wat als niemand je vertelt dat je mooi bent? Ik voel me dan ongemakkelijk als mijn kind complimentjes krijgt op zijn uiterlijk, terwijl hij omringd wordt door ook andere mooie, leuke en lieve kindjes, die op dat moment niet die woorden ontvangen.
Meer dan een mooi koppie
Nu kan je denken, waarom ben je zo ondankbaar? Je kind krijgt (tenminste) complimenten! Ja, klopt. En natuurlijk is dat mooi. Waar loop ik dan tegen aan? Ten eerste, iemand is meer dan een mooi koppie. In dit geval gaat het om een lief jongetje met veel zelfvertrouwen, die erg sociaal en betrokken is en van een grapje houdt. Dit jongetje is ook avontuurlijk ingesteld, houdt van ontdekken en kan goed omgaan met onverwachte omstandigheden. Maar bij een eerste indruk, wordt eerst gekeken naar zijn uiterlijk. Ten tweede, door al die complimenten merk ik telkens hoe belangrijk mensen het uiterlijk vinden. En hoeveel aandacht je krijgt als je zogenaamd mooi bent. Die aandacht is stukken minder als je zogenaamd minder mooi bent. En dat vind ik onterecht. Ik vraag me dan wel eens af, zou mijn zoontje geen complimenten hebben gekregen als hij pukkels op zijn neusje had of als hij scheel had gekeken?
Onze maatschappij
Ik heb er dus wat moeite mee dat ongeacht wat iedereen zegt, uiterlijk dus wél bepalend is in onze maatschappij. Dit zet zich ook voort in onze verdere leven. Natuurlijk moet je nog steeds zorgen voor de juiste studie(s) en kwaliteiten, maar met een knap uiterlijk krijg je net wat meer of sneller gedaan. Mensen geven je langer aandacht als je uiterlijk mee zit. En het is een vicieuze cirkel. Want het geeft je zelfvertrouwen (of het maakt je arrogant), dus verloopt dat contact ook steeds soepeler en gaan deuren makkelijker voor je open. Heb je dus een minder mooi uiterlijk en mis je spontaniteit om dat te compenseren, moet je harder werken voor hetzelfde. Misschien realiseer je dat niet eens, maar ik durf te beweren dat er waarheid in zit.
De schaduwkant
Schoonheid zou niet het belangrijkste moeten zijn, maar wordt wel degelijk belangrijk gevonden. Het is niet voor niets dat men in China daarbij tot het uiterste gaat. Het is zelfs een vereiste om knap te zijn om de goede banen te krijgen! Daarom beginnen Chinese meisjes al erg jong met plastische chirurgie. Dit om te voldoen aan de geldende schoonheidsideaal zodat je een goede partner en een goed betaalde baan vindt. In China heb je dus bijna geen keus om ‘natuurlijk’ te blijven, als je een carrière wil nastreven of gewoon succesvol wil zijn in de maatschappij. Dubbele oogleden creëren? Ik schreef er al eerder over, wat je hier kan lezen. En ondanks dat ik het leuk vind om complimenten over mijn kinderen te ontvangen en het me zeker een trotse moeder maakt, vind ik het tegelijkertijd een storende gedachte dat ze onbedoeld ook die kant op worden gestuurd. Want de allermooiste complimenten zijn, vind ik, de complimenten waarop je wordt gewaardeerd op je kwaliteiten en de persoon die je bent.
Iedereen heeft schoonheid in zich
Ik wil behoeden dat mijn kinderen leren dat het leven ook echt draait om het uiterlijk. Ik zou het zeer vervelend vinden als ze denken dat ze moeten voldoen aan een ideaal om mee te kunnen in de maatschappij. Ik wil dat ze weten dat schoonheid meer is dan uiterlijk vertoon en dat ze ook bij anderen verder moeten kijken dan hun neus lang is. Ik wil ze stimuleren om trots te zijn op wie ze zijn, hoe ze ook er uit zien. Natuurlijk wil iedereen er goed uit zien, maar doe het voor jezelf. Want nog mooier dan een pretty uiterlijk, is een warme persoonlijkheid, betrokkenheid en een oprechte glimlach. Ik zal mijn kinderen stimuleren om ook anderen te complimenteren op elk denkbaar gebied. Iedereen heeft schoonheid in zich. Ik wil ze leren om dat te zien, te herkennen en te benoemen. Dit is geen oproep naar mensen om te stoppen met het complimenteren van mijn kinderen. Dat zou zelfs arrogant zijn. Nee, zeker niet. Ik word er echt warm van. Met name op mijn privé instagram waar mensen mijn kinderen al volgen vanaf hun geboorte en ze ook hebben leren ‘kennen’ als lieve kindjes met mooie karakters. Wat voor mij mijn kinderen het mooist maakt, is hun spontaniteit, schitterende glimlach en krachtige uitstraling. Ik hoop dat elke ouder zo de schoonheid in haar of zijn eigen kinderen ziet.
De aanhalingstekens
Er is een reden dat veel woorden tussen aanhalingstekens staan in dit artikel. Omdat ik niet bepaal wat schoonheid is en ook niet de schoonheid van een ander bepaal. Ik volg mijn eigen norm en daarom ligt mijn nadruk op uitstraling. Concentreer je niet alleen op een mooi kapsel en een strakke buik. Vergeet die zeven schoonheden. Zoek vooral je eigen schoonheid op, koester het, wees er trots op, straal je kracht uit en vergeet niet om een ander eens een complimentje te geven.
En jij?
Ik ben dan ook benieuwd hoe belangrijk schoonheid voor jou is. Heb jij ook wel eens het gevoel dat alles om het uiterlijk draait? En ben jij makkelijk in het weg geven van complimenten?
Het is ergens behoorlijk onbeschoft om te schrijven over hoe fijn het is om complimenten te krijgen en er dan zo’n draai aan te geven dat je ze soms een beetje storend vindt. Ook al is het dan niet het compliment op zich, maar een situatie of het gevoel er om heen. Ik vond dit dan ook een lastig artikel om te schrijven en had moeite met de juiste woorden. Want echt, ik voel me vereerd als mensen me complimenteren met mijn kinderen. Dankjulliewel daarvoor.
Goh…. ik had hier dus nooit bij stilgestaan, maar wat een eyeopener.
Schoonheid voor mij is inmiddels of een persoon qua innerlijk mooi is of niet. Als ik ‘mooi’ of ‘lelijk’ gebruik is dat altijd in combinatie met het woord ‘persoon’ en dat bedoel ik dan ook echt zo. Als iemand achterbaks, niet te vertrouwen, egocentrisch etc. is zou ik dat geen mooi persoon noemen. Terwijl iemand die levendig, warm en betrouwbaar is ik een onwijs mooi persoon zou vinden.
Maar dat is wel eens anders geweest. Er is zeker een tijd geweest dat alles bij mij om uiterlijk draaide en dat ligt ook zeer zeker in mijn referentiekader van toen. Ik ben me daar zo bewust van dat ook ik oplet met als ik mijn dochter complimenten en bemoedigende woorden geef en probeer het in balans te houden.
Complimenten strooi ik graag rond. Ik ben echt van mening dat een compliment of waardering veel te weinig wordt uitgesproken. (Althans, in mijn omgeving.) Ik weet als geen ander hoe het is om jezelf minderwaardig en ondergewaardeerd te voelen, dus probeer wat ik kan om te laten weten dat mensen opgemerkt en gewaardeerd worden. Dat vind ik heel belangrijk.
Lieve Mona, ik waardeer je reacties altijd zo. Dankjewel! Het doet me goed om te lezen dat het een eyeopener is. Niet dat ik vind dat ik je moet overtuigen, natuurlijk. Maar meer… joh, ligt het nou aan mij of is schoonheid nou toch belangrijker dan wat we allemaal beweren? En vooral omdat ik het best een lastig artikel vond om te schrijven.
Ik snap precies wat je bedoelt wat betreft ‘mooi’ en ‘lelijk’. Dat maakt ook het hele verschil voor mij. Hoe mooi je uiterlijk ook is, als je inderdaad achterbaks of arrogant bent, valt die schoonheid in het niets.
Mooi ook om te lezen dat je eerlijk kan reflecteren op je eigen houding en gedrag. En dat je daardoor merkt dat je als ouder daar in ieder geval een andere basis in kan leggen. Dat is precies wat ik ook probeer te doen, zo goed mogelijk.
Een collega zei eens dat ze een relatie kreeg met een ‘perfecte jongen’. “Je weet wel” zei ze, “strak in het pak, grote auto, mooi huis.” En toen dacht ik meteen…. serieus, is dat jouw definitie van een perfecte jongen? Is dat dan ook wat je hebt meegekregen?
Ik geef ook graag complimenten. Ook aan vreemden. Zo sprak ik laatst iemand aan om te zeggen dat ik vond dat ze een schitterende jurk aan had die haar mooi stond. Ik word daar blij van. Ik bedoel, ik kan het in mijn hoofd zeggen, maar het is leuker om het te delen :). Maar ook als ik vind dat iets goed is gedaan. Leuk is dat.
Het is helaas zo dat schoonheid erg belangrijk is en dat deze ook niet altijd even realistisch is. Wat onze eigen kinderen betreft zijn we wellicht heel erg bevooroordeeld, alhoewel: ik ken een paar kinderen die gewoon echt lelijk zijn, zouden hun moeders/vaders dat dan ook vinden of denken die er toch anders over.
Op dit moment heeft mijn jongste veel last van acné en daardoor is ze ook minder ‘mooi’ zeg maar, terwijl haar gezicht (volgens deze onbevooroordeelde moeder 😉 ) prachtig is.
Ach, de binnenkant is inderdaad belangrijker, maar helaas zie je die pas later.
Volgens mij heeft de natuur ons zo gemaakt dat we ons eigen kinderen sowieso de mooiste vinden, als een soort natuurlijk overlevingsmechanisme. Zodat we onze kinderen niet verstoten, ondanks dat dit kindjes kunnen zijn die dus niet voldoen aan de zogenaamde norm van schoonheid. Ik bedoel, in de natuur zie het ook terug in dieren. Ze verstoten hun kinderen als ze zwak zijn. Puur omdat ze minder overlevingskansen hebben en de moeder genoeg andere pups/welpjes/etc heeft om voor te zorgen. Het is in ieder geval maar goed ook dat ouders altijd het mooiste in hun eigen kinderen zien :). Krijgen ze van iemand complimentjes op de dag 🙂
omreugheurghhh. Ik moet niet weer een blogpost als antwoord in een comment tikken. Ik probeer het kort te houden en anders heb je me alweer een onderwerp gegeven voor een blogpost.
Schoonheid is subjectief (in the eye of the beholder), maar zoals je ook opmerkt: er zijn wel bepaalde standaarden die iedereen mooi lijkt te vinden. En inderdaad, er zijn allerlei onderzoeken dat schoonheden, mooie mensen, meer kansen krijgen en een betere toekomst. Vaak worden mooie mensen zo goed behandeld dat ze daardoor zelf ook andere mensen goed behandelen. Omdat ze niet beter weten. En misschien worden daarom mensen die andere mensen goed behandelen óók gezien als mooie mensen (het innerlijk en uiterlijk komen dan overeen, zeg maar). Dus dan verschuift de standaard misschien.
Ik zie zelf in iedereen wel iets moois en hoop dat ik mensen eerder op hun innerlijk beoordeel dan hun uiterlijk, maar ik kan dat niet helemaal zeker zeggen. Ik ben ook niet objectief.
Het is heel willekeurig, schoonheid. Je hoeft er niet meer voor te doen dan een genetische loterij te winnen en geluk te hebben dat jouw ‘look’ in is op dit moment. En als je dat geluk niet hebt, kun je inderdaad veel laten veranderen. Als iemand écht ongelukkig wordt van zijn of haar uiterlijk, dan gun ik hen dat. Maar … als je van binnen ongelukkig bent, dan is het misschien niet altijd de oplossing om de buitenkant zo mooi mogelijk te maken.
Hahahaha…. kom maar op met je blog posts antwoorden. Dat is altijd super tof. Ik weet dan altijd dat je mij blog helemaal gelezen hebt (en dat is best een opgave) en het is altijd een beloning als een blog uitroept tot een mening/gedachte/blogpost/lange reactie :). Dus ik lees jouw reacties graag.
Schoonheid is ook een fascinerend iets. Wat hier als mooi wordt bepaald kan aan de andere kant van de wereld juist als het tegenovergesteld worden gezien. Dat maakt het natuurlijk erg cultureel bepalend. Maar je merkt toch ook dat waar je ook bent, het uiterlijk echt wel als belangrijk wordt gevonden. Vooral als je als vrouw een minder sterke positie in de wereld hebt, dan moet je het daar mee doen. Heel sneu eigenlijk.
Helaas wordt er voor mijn gevoel, nog steeds snel en vaak naar het uiterlijk gekeken. Als jonge dame met een alternatieve stijl, assymetrische kort haar en tattoos en piercings merk ik dit maar al te vaak op. Nu moet ik wel zeggen dat nu mijn haar een ‘normale’ kleur heeft, er minder naar mij gekeken wordt. Met paarse lokken was dit anders. Ik kreeg (op jongere leeftijd) nooit echt complimentjes over mijn uiterlijk of stijl, maar dit geeft niet. Ik vind het zelf mooi en dan is het goed. Iedereen heeft een andere stijl en smaak. Lekker leven en laten leven zeg ik altijd. Dus tja wat is schoonheid is, dit betekend voor iedereen wart anders..
Ik denk ook echt dat het waarheid is, dat er nog steeds veel naar het uiterlijk wordt gekeken. Ik hoop echt dat mijn kinderen zullen inzien dat het om meer draait dan het uiterlijk. Ik herken ook wat je zegt. Ik heb altijd schoenen met zeer hoge zolen gedragen (van het merk Hex, ik draag ze nu niet meer, maar dat heeft er puur mee te maken dat ik ze allemaal heb stuk gelopen) en dat heeft er altijd voor gezorgd dat mensen me alternatief vonden. En dan kreeg ik complimenten als ik ze niet aan had. Zo van: Oh, maar je hebt eigenlijk een leuke kledingsmaak. Dat iedereen zijn nek omdraaide om mij na te staren, was ik wel gewend. Je zal vast weten hoe dat is. Maar goed, het maakte me niet uit. Als je je wat alternatief kleedt moet je natuurlijk ook wel een beetje sterk in je schoenen staan om je daar niet aan te storen 🙂
Ik moet toegeven dat ik jouw zoontje en dochtertje inderdaad bijzonder knap vind!
Aaaah, dankjewel 🙂
Helaas is dit de wereld: uiterlijke schijn. Ik vind het soms echt ZO ontzettend stom. Zo heb ik een dikke vriendin en die komt moeilijker aan een (vaste) baan. Terwijl ze haar baan net zo goed doet als iemand anders. Of een collega die een hand mist, of mensen die een handicap of een ander ‘gebrek’ hebben. Tevens mijn opa die voor de helft verlamd is. Ik vind het soms zonde dat mensen raar worden aangekeken, alleen maar omdat ze niet tot ‘schoonheid/de standaard’ behoren. Ik vind dat iedereen op zijn eigen manier bijzonder en mooi is. Zo ben ik ook opgevoed. Zo had ik vroeger een vriendin die mensen uitlachten, waar ik dan weer wat van zij want voor mij was het heel normaal. Iedereen is anders en dat maakt iedereen juist JIJ. Mooi artikel weer Sheila, vind het altijd knap hoe je dit soort onderwerpen kan verwoorden.
Ik herken wat je zegt over je vriendin. Ooit schreef ik er volgens mij eerder over dat ik iemand wilde aannemen aan de hand van een goed sollicitatie gesprek en een goede cv. Maar mijn werkgever keek me aan alsof ik gestoord was. Die dame in kwestie zou op de receptie komen te werken en ze was nogal stevig (en niet zo’n beetje ook). Ja, klopt. Maar eigenlijk viel me dat niet op. Mij viel op die glimlach, sprankelende ogen, fijne stem en het enthousiasme. Nee, mijn werkgever vond haar niet geschikt als visitekaartje voor het bedrijf. En de dame zag er ook nog heel verzorgd uit. Ik vond het verschrikkelijk en heb er echt wakker van gelegen. En het erge was, ik mocht het haar nog vertellen ook!! Ik ben niet lang op die plek gebleven. Want als je zo met mensen om gaat… daar weigerde ik in mee te gaan.
En dankjewel Sas voor je compliment. Dat doet me goed, met name omdat ik het best een lastig onderwerp vond. Ik heb er behoorlijk lang over gedaan, omdat ik telkens de juiste woorden niet vond en niemand wilde kwetsen. Dus dat soort complimenten betekenen veel voor me. Dankjewel.
Ik denk dat het ook maar net is wat je als schoonheid ziet, schoonheid vind ik trouwens maar een gek woord 😀 Ik vind iemand aantrekkelijk of knap maar praat zelden over schoonheid. Ook kan het maar net 1 ding zijn wat ik aantrekkelijk vind aan iemand, zijn ogen, de lach, een bepaalde manier van kijken. Uiterlijke schoonheden zoals groene of blauwe ogen of bruin haar heb ik nooit specifiek aantrekkelijk of ‘mooi’ gevonden. Ik denk wel dat we in een maatschappij leven waarin schoonheid meer mee telt dan we zouden willen, of zouden willen toegeven. Iedereen lijkt er tegenwoordig ook maar druk mee te zijn.
Het is ook een raar woord. Ik stond daar ook bij stil toen ik dit artikel schreef. Maar toch was het erg passend. Juist ook omdat het gigantisch subjectief is. En ik geen oordeel wilde vellen aan de schoonheid van een ander. Ik denk ook wel dat we tegenwoordig meer bezig zijn met ons uiterlijk of komt dat omdat er nu internet is? Want toen ik jong was, was een selfie maken natuurlijk zonde van je filmrolletje.
Wat een mooie blog. Helaas draait in deze wereld, alles om schoonheid aan de buitenkant. Terwijl het innerlijk vaak veel belangrijker is.
Dankjewel! Ja, als we het hebben over wat er echt aan toe doet, is dat zeker je innerlijk. Zou toch wat zijn als mensen na je dood terug denken over je: “Nou, die Marieke was echt een kreng eerste klas. Maar goed, ze had in ieder geval mooie ogen.” Hoe kansloos zou dat zijn?
Hahaha zou wat zijn zeg!
Wat en prachtige blog en zo waar! Best jammer dat alles om schoonheid draait, althans, naar het lijkt. Toch geloof ik daar niet altijd in. Wanneer je ‘mooi’ bent is het misschien allemaal wel makkelijker en kom je sneller ergens binnen, maar zie het maar eens waar te maken. Zonder brains red je het als beauty dus niet. Deuren gaan wel makkelijker open denk ik. En je hebt het, zeker als kind, denk ik makkelijker (kinderen zijn immers bikkelhard). Maar met alleen mooi zijn, kom je er niet, daar ben ik van overtuigd. Ja, jouw kinderen zijn prachtig, dat klopt. Maar jijzelf bent ook een prachtvrouw. En ik denk dat dat niet alleen door ‘platte’ schoonheid komt. Jij straalt namelijk geluk uit (en als je niet gelukkig bent, dan fake je het heel goed 🙂 ). Ik denk dat die combi échte schoonheid maakt.
Dankjewel voor je mooie reactie! Mooi om te lezen dat je mijn blog herkent. Ik geloof ook zeker niet dat alles om schoonheid draait. Je hebt toch meer kwaliteiten nodig dan alleen een mooie buitenkant. Maar het punt is met schoonheid, je komt wel sneller ergens. Absurd is dat toch? Daarna heb je wellicht de rest nodig, maar goed… de eerste stap is net wat sneller en makkelijker gezet.
En ook dankjewel voor je lieve compliment!! Haha… nee, ik fake mijn geluk niet. Ik zit echt goed in mijn vel en voel me ‘well balanced’ in het leven. En ik lach echt graag 🙂