Ik herinner het me nog zo goed. Ik was 15 weken zwanger. Ik lag een boekje te lezen aan het zwembad van een hotel in Sanur, in het noorden van Bali. Even bijkomen van de warmte. Want een maand backpacken tijdens een zwangerschap, vergt nu eenmaal meer energie.
De zon scheen. In de schaduw van een frangipani boom lag ik te lezen. Ik werd omringd door de vele bloemen die uit de boom waren gevallen en had een heerlijk ruikende frangipani bloem in mijn haar (toen nog dreadlocks) gestoken. Rechts van mij een glas met verse watermeloen sap, waar een vrolijk geel rietje uit stak. Vriendlief lag links van mij, verzonken in zijn boek. Mijn telefoon ging af. Een berichtje. Ik besloot meteen te kijken en een seconde later las ik het: “Niet schrikken, maar je broer heeft een hartaanval gehad.”
Onduidelijkheid en paniek
Niet schrikken? Ja natuurlijk, alsof dat ieder eerste reactie zou zijn als je aan de andere kant van de wereld zit. Mijn moeder is niet subtiel met haar berichten. Ze is daarnaast ook een held in het creëren van nog meer onduidelijkheid, paniek en angst in een situatie waarbij je dát juist wil voorkomen. Een eigenschap die ik op dat moment niet kon gebruiken. En al helemaal niet met zo’n afstand. Gelukkig kon ik manlief wel bereiken en wist hij mij duidelijke informatie te geven.
Hartaanval in de kinderkamer
Mijn broer, toen 44 en vader van 2 kinderen, had thuis een hartaanval gekregen in de kamer van mijn neefje. Gelukkig was mijn schoonzus op dat moment ook thuis. Als oud rescue diver, wist ze meteen wat haar te doen stond. Ze stuurde mijn kleine neefje naar de buurvrouw, gaf aan dat ze 112 moest bellen en de voordeur open moest laten. Onmiddellijk daarna begon ze met reanimeren, wat ze ongeveer 18 minuten heeft gedaan tot hulpverlening het overnam. Een traumatische ervaring voor iedereen. Met name voor mijn neefje, die zijn vader zag neervallen in zijn slaapkamer. Inmiddels was mijn broer in het ziekenhuis, waar hij in een kunstmatige coma werd gehouden. Verschrikkelijk, maar het goede nieuws; hij leefde nog!
Dankbaar
Wie ik het meest dankbaar ben? Mijn schoonzus die reanimeerde. Zij heeft tenslotte het leven van mijn broer gered. Ik moet er niet aan denken wat er was gebeurd als er niemand was om hem te reanimeren! Om hem de eerste hulp te bieden tijdens die eerste 6 cruciale minuten als je hart is gestopt.
Bron: thuiscomfort.nl
Van uitstel komt afstel
En dat heeft mij aan het denken gezet, net zoals bovenstaand overzicht. Een hartaanval komt vaak voor in Nederland. Elke dag sterven 35 mensen aan een hartaanval buiten het ziekenhuis. Ik had ooit een reanimatie cursus gehad op de middelbare school, maar dat was te lang geleden. Ik moest een herhalingscursus doen, maar ik had het constant uitgesteld. Maar nu besloot ik dat ik het niet meer kon uitstellen. Wat als ik alleen in de buurt was geweest, toen mijn broer een hartaanval kreeg? Dat moet anders. Ik moet voorbereid zijn en niet horen tot die 74% van Nederland die niet weet wat te doen bij een hartstilstand bij een ander. Niet alleen voor mijn broer, maar ook voor mijn medemens en vooral voor mezelf. Het werd nu echt tijd om me op te geven voor een reanimatie cursus.
Reanimatie Cursus
Ik meldde mij aan en in mijn 29e week van mijn zwangerschap volgde ik de desbetreffende cursus. Het merendeel herinnerde ik me nog. Ik heb nog nooit hoeven te reanimeren, al kwam het bijna zo ver vorige week. Toen een collega, die de hele ochtend achter mij zat, instortte tijdens een vergadering in een andere ruimte. Collega’s hebben hem gereanimeerd voordat de BHV en ambulance ter plaatse was. In mijn hoofd speelde ik het riedeltje nog even af. Zorg voor veiligheid – controleer bewustzijn – roep om hulp en ga zo door. Was het nou eerst beginnen met ademstoten of borst compressie?
Afgelopen donderdag had ik mijn herhalingscursus, waar ik blij mee was. Bij volwassenen begin je dus met borst compressie. Check! Samen met een vriendin boog ik me over een dummy heen en duwde op de borstkas. Daarnaast oefende ik hoe ik iemand in een stabiele zijligging kon krijgen op een gezette man van 1,80. Als je zelf 1.50 bent, is dat even passen en meten. Na 2,5 uur herhalen had ik alles weer scherp en sta ik zekerder in mijn schoenen dan voorheen (althans, wat betreft reanimeren). En nu duim ik, dat ik mijn kennis nooit hoef toe te passen sinds de volgende herhalingscursus! De cursus wordt ook steeds vaker op middelbare scholen gegeven, wat ik een hele goede zaak vind.
Meld jij je ook aan?
Kunnen reanimeren is geen overbodige luxe. Je weet nooit wanneer er een situatie voordoet waarbij reanimatie van pas komt en dan kan je maar beter voorbereid zijn! Heb je interesse om ook een reanimatie cursus te volgen bij jou in de buurt? Meld je hier aan!
Wat leer je tijdens een reanimatie cursus?
– Het herkennen van een hartstilstand en hoe je eerste hulp verleent
– Reanimeren
– Het aansluiten en bedienen van een AED
Een reanimatie cursus kost €35 en duurt één avond. De herhalingscursus kost €15. Zorgverzekeraars vergoeden vaak een (groot) gedeelte via de aanvullende verzekering, dus vergeet het niet te declareren.
burgerhulpverlener
Heb je je cursus avond afgerond, ontvang je een certificaat. Gefeliciteerd, je kan nu reanimeren. Wil je echter meer betekenen? Meld je dan aan als burgerhulpverlener. Je wordt dan opgeroepen als er een melding is van een hartstilstand binnen het gebied waar jij je bevindt. Jou wordt gevraagd om direct naar het adres te gaan om eerste hulp te verlenen om zo de overlevingskansen te vergroten. Kan je op dat moment niet, wees gerust. Meerdere hulpverleners krijgen de oproep, om zo de kans te vergroten dat er daadwerkelijk mensen verschijnen in de tussentijd totdat de professionele hulpverlening arriveert. Het is een schitterend initiatief. We zijn voorloper in de wereld wat betreft een georganiseerde dekking van reanimatie (door burgers). Zelf heb ik me overigens bewust (nog) niet aangemeld. Ik kan niet zomaar de deur uit met een kind thuis en daarbij lijkt het me ook een hele zware taak. Reanimeren toepassen is niet zomaar iets. Maar ik heb veel respect voor elke burger die wel deel uitmaakt van dit netwerk.
Bron: blikopnieuws.nl (overzicht uit 2015)
Eerste Hulp aan Kinderen
Overigens heb ik mijn kennis uitgebreid door deel te nemen aan de cursus Eerste Hulp aan Kinderen. Een ongeluk zit in en heel klein hoekje en al helemaal als je kinderen hebt. Deze cursus heb ik als meer beladen ervaren. Oefenen op een dummy is natuurlijk heel anders dan een echt persoon moeten reanimeren. Maar je reanimatie oefeningen oefenen op baby-, peuter- en kinderdummy’s, vond ik realistisch genoeg! Het reanimeren gaat er ook heel anders aan toe op niet volwassenen. Het is goed om je daar eens in te verdiepen.
hoe gaat het met mijn broer?
Hoe het met mijn broer gaat? Hij is helemaal hersteld. Hij heeft 6 bypasses gekregen, had in die periode nog kort een terugval, maar in niets merk je dat hij ooit een hartaanval heeft gehad. Hij heeft het grootste geluk van de wereld dat er niets van blijvend schade is. Daar ben ik natuurlijk dankbaar voor. Gelukkig is hij gestopt met roken, maakt hij geen werkweken van 80 uur meer en luistert hij meer naar zijn lichaam, waardoor hij eindelijk eens zijn grenzen accepteert.
En jij?
Maar ik hoop nooit te hoeven reanimeren en al vooral niet op mijn naasten! Kan jij reanimeren? En anders, wat houdt je tegen om de cursus te volgen?
Jeetje heftig zeg.
Ik ga binnenkort een cursus ehbo bij kinderen doen en wil ook graag de volwassenen doen. Nadeel is dat het 89€ kost en de herhaling is 83€ en ik krijg maar 100€ pj vergoed bij de hoogste verzekering van menzis. Zo slecht want hierdoor moet ik kiezen aangezien ik niet echt breed zit financieel. Ik vind dat zorgverzekeraars dit volledig moeten gaan vergoeden.
Goed dat je dat wil doen. Je bedoelt dat het bij elkaar €89 kost? Want de reanimatie cursus zelf kost maar €35. En de herhaling is één keer per jaar. Dus die €83 ben je niet hetzelfde jaar kwijt.
Ik vind het niet slecht dat Menzis maar een gedeelte vergoed. Het is namelijk niet vanzelfsprekend en het is überhaupt al meegenomen dat je dit kan declareren. Ik vind niet per definitie dat zorgverzekeraars het volledig móeten vergoeden. Wel vind ik dat het een betere stimulans zou zijn. Want zo kunnen meerdere mensen deelnemen aan deze cursussen. En dat is alleen maar beter voor iedereen.
Nee alleen de EHBO cursus voor kinderen kost al €89. En ik wil ook graag de algemene doen, die kost ook €89. Reanimatie alleen kost idd niet zoveel maar helaas is het met mijn gezondheid iets wat ik niet kan en mag doen.
Maar EHBO vind ik wel belangrijk, en dan de herhaling ervan elk jaar is €83 dus ik moet kiezen tussen ehbo kids of algemeen omdat ik er gewoon geen geld voor heb.
Erg jammer.
Er moet zeker een betere stimulans komen en meer informatie over de gevolgen van een reanimatie voor de patient en degene die de reanimatie doet. Informatie over het nut van reanimatie etc.
Ben het wel met je eens dat zorgverzekeraars het niet per definitie moeten vergoeden maar voor minimum inkomens zou dat wel echt fijn zijn en dan zullen er ook meer mensen zijn die zo’n cursus doen, vermoed ik.
Wat jammer dat je de reanimatie niet kan doen. Dan heb je in ieder geval wat. Het is inderdaad dan een lastige keuze. Maar aan de andere kant, elke kennis wat dit betreft is beter dan geen kennis. Dus dat je dan één cursus kan doen, is meegenomen.
Ja, ik vind ook dat er meer reclame of info te vinden moet zijn over reanimatie. Mensen zouden meer gestimuleerd worden of bewust gemaakt moeten worden van het nut. Als dat nou eens gecombineerd werd met die totale vergoeding van de zorgverzekeraar! 🙂
Dat is heftig! En vooral ook dat het zo vaak gebeurd. Wat goed dat je de cursus bent gaan doen. Dat zouden veel meer mensen moeten doen waaronder ik. Wat belangrijk eigenlijk!
Thanks, denk jij dat je hem ooit gaat doen?
Goede vraag…. Nooit aan gedacht, maar wilde wel een ehbo cursus gaan doen in de toekomst. Ik wil ooit gastouder worden, als onze zoon tiener is.
Oh mooi! Dan is het meegenomen. Maar aan de andere kant (denk ik weer), dan kan je het net zo goed op kort termijn al doen toch? Als er iets met je zoon gebeurd, is het al meegenomen dat jij eerste hulp kan verlenen.
Ik denk er eigenlijk hard aan om een niet-reanimeren vodje bij me te dragen. Hartstikke mooi dat je broer er goed van afgekomen is, en wat een heldin is je schoonzus. Maar de complicaties die (en met name bij senioren) kunnen optreden na reanimatie zijn ook niet mis, en komen vaker voor dan je denkt. Je weet ook niet waarom iemand neervalt, en waar je iemand van ‘redt’. Ik heb geen zin in een kasplantje worden, en al helemaal niet dat mijn ‘redder’ daar dan later nog last van zou kunnen krijgen (had ik maar niks gedaan). Dus… vandaar.
Voor mij hoeft het niet zo. Het leven is nou eenmaal eindig.
Een vodje is natuurlijk niet rechtsgeldig en daar wordt door een professionele hulpverlener niet aan gehouden. Als je daar echt aan zit te denken, moet je daar een traject voor volgen en ontvang je een officiële ketting die dus wel geaccepteerd wordt.
Heel fijn dat jij weet dat het voor jou niet hoeft. Dat is een keuze en het is goed als deze bewust wordt gemaakt. Jouw uitleg met betrekking op jezelf, begrijp ik. En natuurlijk is er altijd een kans dat iemand er slecht vanaf komt, maar die kansen zijn minder aanwezig. En 99% wil wel gereanimeerd worden (die overigen dragen bewust die ketting).
Maar bedoel je ook te zeggen dat als iemand voor jouw neus instort dat je dan geen actie onderneemt en die persoon liever dood laat gaan en zo de keuze maakt voor een ander dat je hem/haar bespaart van het leven als een kasplantje?
Want het mooie van reanimeren is, je hoeft het tenminste niet op jezelf uit te oefenen 😉
Nee, ik ben niet bekwaam om iemand te reanimeren en ik wil die verantwoordelijkheid ook niet, met de kracht die je nodig hebt om te reabimeren kun je de borstkas breken,. Dat leer je ook wel bij je cursus. Ik wil dat niet. Daar ben ik heel eerlijk in. Als iemand voor mijn neus instort dan neem ik wel de verantwoordelijkheid om zo snel mogelijk de juiste hulp in te schakelen, in mijn beperkte visie daarop. Ik ben geen medicus, ik kan aan de buitenkant niet zien of iemand dood of levend is, en ik weet zeker dat ik niet met zekerheid kan zeggen of ik wel of niet een hartslag detecteer.
Want je reanimeert natuurlijk pas als het hart niet meer klopt, niet als iemand flauwvalt. En ik zie het verschil daar niet tussen.
Dat is een goede zelfkennis. Mee eens, als je al weet dat je het niet aan kan, dan liever niet. Want het is zeker niet niets. En precies, het gaat er om dat hulp roepen al heel wat is. Dat is ook verantwoordelijkheid nemen.
En als je het verschil niet kan zien tussen wel of niet meer een kloppend hart, dan moet je zeker niet reanimeren inderdaad. Ik snap je helemaal.
Wat een heftig verhaal! Gelukkig dat het goed gaat met je broer en dat zijn vrouw weet hoe je moet reanimeren.
Ik heb afgelopen najaar een EHBO cursus gevolgd waarin de reanimatie ook is langsgekomen. Erg belangrijk!!
Oh wat goed. Ik wil ook eens de uitgebreide EHBO cursus gaan volgen, maar de reanimatie vond ik een goede basis. En dankjewel, ben erg blij dat het goed gaat.
Wat een eye-opener dit, ik kan ook niet reanimeren… wel iets om werk van te maken dus. En goed dat het jouw broer gered heeft, heftig verhaal met gelukkig een goede afloop!
Dankjewel en dankjewel. Ik hoop dat ik je heb kunnen inspireren om je op te geven voor zo’n cursus!
Ik ben BHV’er dus heb reanimatie gehad. Momenteel volg ik een cursus EHBO voor kinderen (via mijn werk), waar kinderreanimatie natuurlijk wordt uitgelegd en waar je kunt oefenen. Dat lijkt me trouwens erg heftig als het een kind is.
Over een paar weken herhaal ik de BHV weer en dan moet alles weer zijn opgefrist.
Wat ik niet snap is dat zo’n cursus niet gratis is. Ik ben bijvoorbeeld niet aanvullend verzekerd en kan me voorstellen dat je 35 euro soms helemaal niet kunt missen. Wanneer het gratis zou zijn, volgen meer mensen de cursus en vergroot het de kans op het redden van levens.
Wat goed dat je BHV-er bent. Heb je in die rol wel eens actie moeten ondernemen op heftige situaties? Een uitgebreide cursus voor EHBO voor kinderen wil ik ook nog eens volgen. Hoe breder mijn kennis wat dit betreft, hoe beter.
Ik moet zeggen (zie eerdere reacties) dat ik het als een bonus zie dat je zorgverzekeraar überhaupt iets vergoed van dit soort cursussen. Het komt misschien ook door mijn reizen naar andere landen, waardoor ik realiseer dat we echt verwend zijn wat betreft de verzekeringen in dit land. Het is soms absurd wat we hier kunnen declareren.
Maar los daarvan ben ik het er mee eens, dat als de zorgverzekeraar het helemaal zou vergoeden. Meer mensen dit konden doen. En dat komt allemaal ten goede van de hele maatschappij! Want je kan niet in ieders portemonnee kijken, inderdaad. Niet iedereen kan €35 missen.
ik heb zelf ook nog aan diepzeeduiken gedaan, en leerde er ook reanimeren. Maar zoiets moet je regelmatig oefenen, anders vergeet je vaak de aan te raden werkwijze. Ik heb ook gemerkt onlangs dat de techniek gewijzigd is.
Eigenlijk zou zoiets op school moeten aangeleerd worden, in de plaats van leerstof waar je niks aan hebt…
Oh cool! Ik ben zelf ook een diepzeeduiker. Ik heb 6 brevetten, maar ben geen rescue diver. Dat wil ik wel nog eens worden, maar de kosten hielden me tot nu altijd tegen. Ook de duur, omdat ik het vaak combineer met reizen.
Ja, je vergeet het als je het niet telkens herhaalt. Van herhaling leer je het uiteindelijk wel. MIsschien daarom een goed idee om zo’n herhalingscursus te doen? Het zal dan zo weer boven komen.
Volgens mij gebeurt dit nu ook op steeds meer scholen. Ik had het zelf ook op de middelbare school gehad en dat is toch al zo’n 24 jaar geleden. Dus dat ze het nog steeds doen, vind ik echt een plus.
Op de middelbare heb ik een aantal EHBO-lessen gehad. Gelukkig vond ik het destijds erg boeiend en ik kan me nog veel herinneren. Maar hoe een AED werkt, dat zou ik niet weten..
Het voordeel is van een AED is dat het je vertelt wat je moet doen en dat er plaatjes bij zitten. Maar dan nog, door de hectiek/spanning kan je dingen missen. En het is niet dat er bij vermeld wordt, scheer het borsthaar weg als je een pad moet aanbrengen. Misschien weer een cursus doen om je kennis op te frissen?
Ik ben BHV ploegleider en werk in de zorg dus gelukkig wordt het bij mij ieder jaar herhaald op het werk. Ik vind het belangrijk dat mensen weten hoe te handelen maar snap ook wel dat het mensen afschrikt. Het is niet niks!
Wat goed! En ja, mee eens. Als je al weet dat je de kracht niet hebt om het te doen, moet je je vooral concentreren op hulp inschakelen. Dat is ook een vorm van hulp bieden.
Zo, dat is behoorlijk heftig zeg! Gelukkig heeft je broer het overleefd. Ik heb al jaren m’n ehbo met reanimatie diploma en ook oefenen we met de aed. Wordt allemaal door m’n werk geregeld. Toevallig heb ik morgen op m’n werk weer de herhalingsles.
Wat fijn dat dat via je werk wordt geregeld! Dat zou ik ook wel willen. Ja, ben ook heel blij dat hij er nog is 🙂
Wow dat is heftig zeg!! Ongelofelijk! Ik kan niet reanimeren maar binnenkort mag ik wel een BHV of EHBO cursus gaan volgen, hoera dus dan kan ik het ook, zeker geen overbodige luxe om een beetje weet te hebben van wat je moet doen bij ongevallen! Wat leuk om te zien dat Limburg groen is, daar pak aan! Limburg rules!!!
En Limburg wordt nog meer groen als jij ook klaar bent. Jeeej 🙂
Wat een heftig verhaal. Ik kan zelf niet reanimeren mijn man wel. Hij wordt ook regelmatig opgeroepen via de app maar heeft ook tijdens andere gelegenheden mensen moeten reanimeren. Ik ben er een keer bij geweest dat we na het duiken aan de kant komen en een andere duiker geen adem meer haalde. Uiteindelijk is hij ondanks reanimatie toch overleden in het ziekenhuis. Heftig hoor. Wat voor mij de reden is om het zelf niet te doen zo’n cursus is dat ik de kracht ervoor mis, door operaties. Het heeft ook geen zin als je de handeling niet langer dan een minuut volhoud.
Wat heftig dat hij het al vaker heeft toegepast. Het lijkt me ook heel zwaar als je hoort dat iemand het niet heeft gehaald, als jij reanimatie hebt toegepast. Na het duiken, lijkt me extra zwaar. Dan zijn de omstandigheden zwaarder, bedoel ik. Super moeilijk ook voor jouw man, kan ik me voorstellen.
En ja, je hebt absoluut een punt. Als je al weet dat je het niet kan doordat je bijvoorbeeld de kracht mist, moet je het ook niet doen. Dan kan je het beter aan anderen overlaten.
Wauw, dit verhaal gaf me wel echt even kippenvel… Wie heeft er hier in de buurt of in mijn familie ooit een cursus gevolgd? Ik ben altijd nogal laconiek als in nee joh dat gebeurt hier niet…. Maar het kan altijd gebeuren en wat als ik iets had kunnen doen door één avondje? Ik denk dat het tijd wordt voor een cursus. Thanks for the wake up call.
Graag gedaan! Ik ben blij dat je wat aan dit artikel hebt gehad. Hoe meer mensen erbij komen die kunnen reanimeren, hoe beter. En misschien ook eerste hulp voor kinderen? Altijd handig om te hebben met Emma?
Ik had laatst een collega die vertelde dat zijn 1-jarig zoontje gekookt water over zich heen had gekregen (hete thee). En ik dacht meteen.. meteen de douche in en koelen onder lauw water (of in de keuken), en vergeet die luier niet!! Want daar blijft kokend water dus gewoon in zitten.
Allereerst, wat een heftig verhaal en wat fijn dat je schoonzus gelijk wist wat ze moest doen, wat een geluk! Zelf ben ik doktersassistente dus doe ik verplicht om het kwartaal een reanimatie opfris cursus, ik heb het zelf (gelukkig) nog nooit hoeven doen, maar toch ben ik blij dat ik het regelmatig herhaal. Goed dat je hier aandacht aan hebt besteed.
Dankjewel! Fijn dat je elk kwartaal een opfris cursus hebt, in plaats van jaarlijks. Dan blijft er zeker wat hangen en wordt het ook serieus genomen. Logisch ook, met jouw beroep. Hopelijk hoef je het nooit te gebruiken!
Wat een goede blog!!
Laatst is hier in de straat iemand door BHV’ers gered.
Manlief en mijn moeder hebben allebei een cursus gedaan en gaan zich aanmelden.
Ik ben door mijn gezondheid zelf meer van de randvoorwaarden, mensen eromheen opvangen enzo. Dat heb ik toen in de straat ook gedaan.
Dankjewel! Wat goed dat jouw man en moeder beiden zo’n cursus hebben gedaan. En als je door je gezondheid dit zelf niet kan, is het ook verstandig om dat te erkennen. Maar op die manier ben je ook een grote hulp.
Bij ons op school hangt zo een toestel en we hebben een crash cursus gehad, maar ik denk inderdaad dat ik me geruster zou voelen als ik ook echt een degelijke cursus zou volgen!
Wat goed dat er één hangt. Je ziet ze inderdaad steeds meer overal hangen. Dat is een goede zaak. Ga je zo’n cursus volgen?
Jeetje wat een verhaal! Wat goed van je schoonzus dat ze zo goed heeft gehandeld.
Ik wil al jaren een reanimatiecursus volgen, maar inderdaad: ‘het komt er steeds niet van’. Ik zal binnenkort kijken of ik eindelijk een keer tijd kan vrijmaken, want stel dat zoiets gebeurd en je alleen maar kunt toekijken..
Ja hè. Nooit gedacht dat haar ervaring van pas zou komen en dat ze mijn broer zou redden. Dat had ik dus ook. Het kwam er maar niet van. Maar uiteindelijk is dat ook een beetje onzin (vond ik dan). Want een reanimatie cursus is maar één avond. En toen bedacht ik me ook dat ik niet moest zeuren, want ik heb heus wel een avond. Achteraf ook blij dat ik hem heb gedaan. Op mijn werk had ik het dus bijna moeten toepassen. En daarbij, reden we vandaag op de weg. Toen zag ik 2 auto’s geparkeerd staan en een man was in een stabiele zijligging gelegd door omstanders. Toen dacht ik ook, jemig… het kan inderdaad ook voor je neus gebeuren. We reden door, omdat het er op leek dat mensen het onder controle hadden. En 3 seconden later zagen we al een ambulance komen met loeiende sirenes. We willen ook niet van die mensen zijn die stoppen om te kijken (zo irritant) en in de weg gaan lopen. Maar goed, ik dacht dus wel.. je weet nooit wanneer het van pas komt.
Toen ik naar Lesbos ging heb ik een cursus gevolgd. Ik vond het al intens om mezelf in een situatie te plaatsen waar de kans op reanimeren hoger was en dat ik wat extra instructie kreeg voor verdrinkingsslachtoffers. Eenmaal in Lesbos heb ik meegedaan aan een mass casualty incident oefening, ik weet nog goed hoe een andere vrijwilliger die slachtoffer speelde gillend met een baby-dummy in reddingsvest rondliep en die werd gereanimeerd. Onze collega is overigens weer thuis, hij staat in de top-3 van snelst herstellende slachtoffers hoorde ik vandaag.
Die mass casualty lijkt me weer andere koek. Het is toch heel anders als je alles gehaast moet doen en als je omringd wordt door slachtoffers. Waar moet je dan beginnen? Pittig lijkt me dat.
Heftig dat jullie dit hebben moeten meemaken. Gelukkig gaat het nu weer helemaal goed met je broer!
Zelf ben ik doktersassistent, dus ik weet precies hoe ik moet reanimeren en eerste hulp moet bieden. Gelukkig heb ik het nog nooit hoeven toepassen.
Ja, heel fijn 🙂
En dat is ook ideaal. Dan moet je het wel weten natuurlijk. Hopelijk komt het moment nooit!
Jeetje hoera hoera voor de schoonzus!!
Ja, absoluut!
Jeetje wat heftig! Ik heb ooit reanimatie afgerond tijdens mijn opleiding, maar toen ik met de opleiding moest stoppen heb ik het certificaat ook laten verlopen. Niet bewust overigens, het kwam er gewoon niet van om het bij te houden. Maar ik zou het wel weer willen leren, in combinatie met EHBO.
Misschien weer goed om het op te pakken. Ik heb ook zitten kijken naar een EHBO cursus. Die duurt alleen wat langer en dat komt me nu niet zo uit. Dus ik dacht, dit is alvast een begin.