Ik heb er schitterende herinneringen aan. Hollandse winters. Althans, winters zoals ze echt bedoeld zijn. Het moment dat december zich aankondigde en dat je gewoon wist dat het een kwestie van tijd was dat je je slee en schaatsen van zolder kon halen. De dikke handschoenen, dassen en mutsen werden uit de kast getrokken. Volledig ingepakt als een Michelin mannetje ging je de deur uit en liet je een spoor van voetafdrukken achter, terwijl je naar het slootje liep om je schaats kunsten te vertonen.
Sheila, de sneeuw engel
Ik kan me nog goed herinneren dat ik als klein meisje vele sneeuw engeltjes heb gemaakt. Mijn moeder hees me in mijn blauw/roze ski pak die ontzettend comfortabel was. En vervolgens lag ik daar in de sneeuw met mijn armen en benen flinke bewegingen te maken. Of je kon me vinden op de houten slee, voortgetrokken door mijn vader.
Schaatsen voor dummies
Ideaal waren de grote bevroren plassen water op de grasvelden in onze wijk, schuin tegenover ons huis. Het was een veilige plek voor kleine kinderen zoals ik toen. Het oppervlakte was niet groot, waardoor grote kinderen weg bleven. Hierdoor kon je op een veilige manier leren schaatsen, zonder uitgeput te raken. Ook hoefde je je als ouder niet bang te zijn voor wakken. Was het ijs niet dik genoeg, kon het je hooguit natte voeten opleveren.
Schaatsen op natuurijs
Toen ik ouder werd ging ik met vriendinnen voornamelijk richting het park, waar de bevroren sloten op ons wachtte. We gingen op de fiets uiteraard, wat wel eens een uitdaging was met de sneeuw. We spraken ook goed af waar we elkaar gingen ontmoeten, want als je eenmaal de deur achter je dicht trok was je natuurlijk niet bereikbaar. Met dikke sokken aan en onze schaatsen onder onze snelbinders gebonden arriveerden we dan op de plaats van bestemming. Hier schaatste ik in volle vaart, maar altijd sierlijk, diverse routes op mijn witte kunstschaatsen. De sloten stonden met elkaar in verbinding en je kon zo een prima eindje schaatsen. Rondjes, achteruit, zigzaggend… ik had het schaatsen zeer goed onder controle. En wat was het heerlijk om zo bezig te zijn in de witte winterse wereld! Daarbij was het ook altijd gezellig op het ijs. Had ik een dagje geen zin, dan bleef ik lekker binnen. Spelen in de sneeuw of schaatsen op natuurijs had geen haast. De winter was nog lang niet voorbij met momenten genoeg voor andere sneeuwpret momenten. Want de sneeuw bleef heus wel een tijdje liggen.
Witte kerst
Maar hoe anders is het nu? Die zogenaamde Hollandse winters zijn veel zachter en warmer geworden. Natuurlijk leven we in een land met een gematigd zeeklimaat (wat ik leerde tijdens mijn toeristische opleiding) met relatief milde winters, milde zomers en het gehele jaar door kans op regen. Al blijken er zware sneeuwstormen zijn geweest in de winter van mijn geboortejaar (1978) tot begin van het jaar daarop. Maar herinneringen zijn geen feiten. Voor mijn gevoel maakte ik vroeger veel witte kerstdagen mee bijvoorbeeld. In de praktijk blijkt dat er maar 3 keer een witte kerst is geweest sinds mijn geboorte (4 als je in het noordoosten en het Gooi woont, overigens), lees ik hier. Wit was het heus vaker, maar blijkbaar niet zo vaak met kerst. Ik bedoel maar.
Warmste seizoen van het jaar
Maar het feit blijft wel, ‘echte’ winters met sneeuw en ijs, komen steeds minder voor. Net zoals het al minder was tijdens mijn jeugd, vergeleken met jaren daarvoor. De tekeningen van Anton Pieck zeggen al genoeg. Vroeger gingen zelfs paarden het ijs op, sleeën voortrekkend. Dat het steeds minder sneeuwt en vriest, vind ik er erg jammer. Nog steeds kan ik genieten van warme chocolademelk, kruipen onder een dikke deken en spelletjes avonden. En dat ook nog gecombineerd met de feestdagen. Ondanks de kou, is december voor mij één van de warmste seizoenen van het jaar. Ik houd er echt van. Sterker nog, ik mis de winter als ik dat seizoen over sla door het reizen. En bij gebrek aan natuurijs, kan je me regelmatig vinden op de nostalgische schaatsbaan in één van mijn favoriete musea. Maar de ultieme manier van het vieren van de winter blijft toch alles wat ik in mijn jeugd deed. Ik gun mijn kinderen ook dat ze alleen maar de deur open hoeven te trekken en al meteen op kunnen gaan in hun winter pret op ijs en in de sneeuw. Dus nog een reden waarom ik de regelmaat van de ‘echte’ winters van vroeger toch mis.
Eerste sneeuw van 2017
Toen hier in Arnhem gisteren de eerste sneeuw van het jaar viel én bleef liggen, gingen we daarom meteen de deur uit. Want wie weet wanneer de kans weer komt? Wat genoten we van een sneeuwballengevecht en een wandeling! Vandaag sneeuwt het wederom en is alles weer bedekt onder een mooie witte laag. Wie weet gaat het een lange tijd vriezen en maak ik voor de 4e keer een Elfstedentocht (op tv) mee? Maar eerst, tijd genoeg om in ieder geval dit weekend er volop van te genieten. En hopelijk zullen mijn kinderen later met net zulke mooie herinneringen als ik terug kijken op Hollandse winters. Ook al komen ze helaas steeds minder voor.
En jij?
Hoe vier jij de winter? Houd je er überhaupt van of vier je ze liever door de Nederlandse winters te ontwijken?
Ik heb ook leuke herinneringen aan de winter. Ik woonde vroeger aan de gracht in een dorp en daar kon ik lekker voor de deur schaatsen en sleeën. Maar ik zou best kunnen wennen aan Kerst onder een palmboom. Stiekem bekijk ik de sneeuw toch het liefst vanuit een plek binnen.
Heerlijk! Ik kon ook met gemak dicht bij huis schaatsen, maar het park (minder dan 10 min fietsen) had gewoon meer te bieden. Dus daar ging ik dan het liefst naar toe. Maar kerst onder een palmboom? Nee, dat heb ik nu een paar keer gehad en ik vind het echt niets 🙂
Mijn herinneringen aan de eindeloze schaatstochten met mijn zus, moeder en zelfs mijn opa zijn goud waard! In de buurt bij een slootje stapten we het ijs op, om vervolgens van dorp naar dorp te kunnen schaatsen. Heerlijk vond ik dat! Inmiddels heb ik echt al jaren en jaren niet meer geschaatst, of een sneeuwbal gegooid haha.
Schitterende herinneringen! Ik hoop ze ook echt te kunnen maken met mijn kinderen! Ik kan ook niet meer zo goed schaatsen zoals vroeger. Ik begin erg gammel en na een tijdje lukt het me in ieder geval om recht vooruit te komen. Maar dat is het wel een beetje. Ik schaats gewoon niet meer zo vaak, inderdaad. Leuk om weer eens een reactie van je te lezen!
Als de sneeuw valt, zoals vandaag, dan krijgt mijn dag meteen een bijzonder laagje. Wat vind ik het mooi als ik naar buiten kijk, en alles ziet er opeens anders uit!
Tegelijkertijd kom ik in de stemming voor glühwein, kaarsen, fantasy boeken, spelletjes, tekenen en kerstmarkten (Aachen blijft mijn grote favoriet). Beetje een mix dus tussen de gezelligheid buiten opzoeken en warmte binnen creëren 🙂
Wat zeg je dat toch mooi! Aachen is ook een tip voor een kerstmarkt. Daar ben ik nog niet geweest in december. Ik onthoud hem. December vind ik ook een heerlijke en gezellige maand.
Wat een leuk en positief artikel! ‘Hoe vier jij de winter’, erg leuke insteek !
Ik vind het altijd super leuk om op wintersport te gaan in de winter. Maar hetgeen waar ik het meest van geniet zijn warme drankjes en cosy winter onesies enzo! <3
Dankjewel voor je leuke reactie. Ik word er zelf ook helemaal blij van 🙂 Ik dacht lang na over de titel, maar vond dit gewoon passen. Inderdaad.. positief naar de witte winter kijken, in plaats van denken aan files en vertraagde treinen 🙂
En onesies! Haha, ik kreeg er één voor kerst van mijn moeder ooit. Super lelijk ding. Maar je hebt wel gelijk. Ideaal voor dit weer.
de sneeuw blijft goed liggen maar die mag van mij weer vertrekken hoor. Ik wil wel nog schaatsen of een sneeuwwandeling maken. En dan mag die weg. 😉
Ja? Oh nee, van mij mag het nog lange tijd blijven liggen. Totdat het gaat regenen en alles één grote modderpoel wordt. Dan is de lol er snel vanaf. Ik hoop ook dat we nog kunnen schaatsen op natuurijs. Maar als het nog zou sneeuwen in januari, zou ik dat mooi vinden 🙂
Ik ben van een paar jaar eerder en ik wéét dat er vroeger gewoon meer wit op straat was in de winter. Het was kouder, en langer koud, en er was vaker een dag waarop je op natuurijs kon schaatsen. Niet dat ik dat deed, want ik hou helemaal niet van schaatsen. Bij onze school werd eigenlijk voor 1982 altijd wel een veldje of atletiekbaan opgespoten met water en dat bevroor dan ook gewoon! Instant schaatsbaan!
Het is natuurlijk niet normaal en niet goed, maar ik ben niet zo heel erg ongelukkig met de warmere winters van nu… Maar het is een teken van een onomkeerbare verwarming, denk ik.
Ondanks dat we nu even een wit sneeuwdek hebben gehad. Je ziet dat de temperatuur meteen al boven 0 is. En vroeger zouden we echt een paar dagen of misschien wel anderhalve week, 3-6 graden vriesweer gehad hebben, denk ik zo.
Hoe vier ik de winter? Lekker binnen zitten met een warme kop thee. 🙂
Ja, dat weet ik ook ?. Maakte meer witte winters mee dan tegenwoordig. Maar blijkbaar was het niet altijd wit tijdens de kerst. Terwijl dat in mijn herinneringen zeker wel zo was.
Handig dat ze bij je school gewoon water gingen opspuiten. Nu je dat zegt, herinner ik me ook specifiek plekken waar dat werd gedaan.
Binnen met een kip thee genieten van de winter, is ook een fijne manier om deze periode te vieren. Doe ik ook graag. Met rooibos thee.
Mijn herinneringen zijn ook zo positief over de winter. Vroeger was alles beter (grapje). Maar in mijn herinneringen had je toen veel vaker en meer sneeuw dan nu. Schaatsen deden we ook regelmatig op de ijsbaan bij ons in de buurt. Ik geloof dat de ijsbaan al een hele tijd niet meer is gebruikt, jammer! Wat seizoenen betreft heb ik geen favoriet seizoen eigenlijk, ik ben altijd blij als het ene seizoen voorbij is en er weer een nieuwe begint. Nu vind ik de winter leuk (vandaag ietsje minder, met een dikke buik over de gladde straten, mwoaaa..), maar ik ben altijd blij als het wat warmer wordt. Andersom ook. Als het zomer is geweest, mag het van mij weer lekker koud worden.
Heerlijk toch om in een land met verschillende seizoenen te wonen? Hierdoor waardoor je elk seizoen weer meer, zodra er een nieuwe aanbreekt.
Ik vier de winter niet, ik heb het liefst dat hij zo snel mogelijk weer vertrekt. Afgelopen weekend was ook niet mijn weekend met al die sneeuw, vind het echt vreselijk 😀
Ik heb wel fijne herinneringen aan de winter in mijn jeugd. Vrij zijn van school door de kou en met oma samen op de schaatsen de slootjes af schaatsen. Opa en mijn moeder keken dat toe en zorgden voor warme thee en chocomelk. Krijg er een warm gevoel van als ik er aan denk. Helemaal nu we vanmiddag mijn oma haar as hebben uitgestrooid. Kon de tijd nog maar even terug gedraaid worden.
Wat een mooie herinneringen heb je zo aan je opa en oma. Dat heb ik dan weer niet. Maar dat ligt wellicht ook aan het feit dat al mijn opa’s en oma’s Indonesisch waren. Die hadden niets met de kou en gingen echt niet langs de sloot staan 🙂
Heel mooi dat je nu ook je oma naar voren komt en dat je toevallig dan ook nu de as van je oma hebt uitgestrooid.
Bijzonder hoe jij het als een ‘viering’ ziet. Leuk. De winter is voor mij een seizoen geworden wat nauwelijks te voorspellen valt. Ik kan me ook de Anton Pieckachtige winters herinneren en roepen dan ook een fijn gevoel op. Maar de winters van tegenwoordig vind ik rommelig en sinds ik moeder ben zie ik er meer gevaren in met autorijden en vorst enzo….als het sneeuwt en ik hoef nergens heen kunnen we daar erg van genieten!
Ja, als de sneeuw ligt en Nederland zo mooi wit is, voelt het echt als een feestje!
Als ik jouw verhaal zo lees brengt het mij ook weer terug naar m’n jeugd. Weken lang sneeuw/ijs pret. Soms zelfs eerder vrij van school door het weer. Sneeuwballen gevechten en tijd door brengen op het ijs (al was schaatsen opzich niet aan mij besteed). En na afloop lekker voor de openhaard opwarmen met een warme chocolademelk en bijv. een stroopwafel. Ik hou heel erg van de decembermaand en de feestdagen maar dat komt misschien ook wel omdat ik op kerstavond geboren ben 😉 Maar ik mis de sneeuw/ijspret wel tegenwoordig. Het is allemaal zo druilerig en “vies”. Ik heb medelijden met de kids van tegenwoordig. Ze mogen al blij zijn met sneeuw dat 2 dagen blijft liggen en zelfs dan is het vaak zo’n dun laagje. Zij weten niet wat een witte kerst/winter inhoud.
Dat waren toch eens tijden. Nu heb je nog steeds sfeer, maar het is net wat meer extra als het dus ook wit is buiten. En precies daarom ga ik meteen naar buiten met de kinderen als er sneeuw ligt. Wie weet wanneer de volgende gelegenheid zich pas weer aan doet!
Ben gek op de winter. het mag van wel weer net zo sneeuwen als vroeger in de jaren 80. En vriezen, dan kunnen we weer schaatsen op écht ijs. Dat is toch wel leuker als kunst vind ik/
Yes! Precies 🙂
Ik wil graag deze winter weer een keer schaatsen(binnen schaatsbaan). Heb dat twee jaar geleden voor het eerst gedaan, kon wel al skeeleren. Nu probeer ik iedere winter weer een keer te schaatsen. En ik ga natuurlijk veel schaatsen kijken tijdens de olympische spelen.
Toevallig dacht ik vandaag nog, ik moet maar eens mijn rollerschaatsen uit de kast halen. Geen skeelers, maar echte rollerschaatsen. Alleen zal dat net zo gaan als schaatsen. Helemaal verleerd en dus helemaal stuntelig.