Er was eens meisje. Een make-up artieste. Ze heeft (blijkbaar) een You Tube kanaal en post foto’s op haar Instagram account. Niets vreemd, anno 2019. Haar foto’s krijgen rond de 1500 likes en 10 comments. Niets nieuws. Totdat deze meid vorige maand haar jeugdfoto’s plaatste…
Leuk ventje
De reacties schoten omhoog. Naar 1400, om en nabij. Want Emma Wagemans, bleek vroeger een jongetje zijn. Vroeger hè. Want Emma is een jonge meid. En dát zag niemand van haar volgers aankomen. Dus… kreeg ze volop reacties. Van ‘mega respect voor je’ tot ‘Leuk ventje. Jammer dat je zo’n gedrocht bent geworden. Je bent en blijft genetisch natuurlijk een man. Hoe vaak je het jezelf ook probeert wijs te maken. Een vrouw ben je niet en zal je nooit worden.’
Een wetsvoorstel
Ik ken Emma niet, trouwens. Ik had nog nooit van haar gehoord, totdat vandaag dit artikel verscheen in mijn NOS app. De Eerste Kamer praatte vandaag namelijk over een wet die discriminatie van transgenders en interseks personen verbiedt. Alhoewel ik het goed vind dat er een wet komt die transgenders en interseks personen moet beschermen, is het natuurlijk belachelijk dat er überhaupt een wet nodig is. Want waar is het fatsoen?
Tekortkoming
Mensen vinden het (nogmaals blijkbaar) normaal dat je gewoon alles kan zeggen wat je maar wil. Met name op het internet lijken alle grenzen van de baan en is het een vrijbrief om vooral, tot in detail, te melden hoe jíj ergens over denkt. Zo las ik elders eens ‘Je verdient het niet om te leven!’ als reactie op een coming out. Ik schrik daar van. En ik word er ook boos van. Ik vind kortzichtigheid een grote tekortkoming. Maar de verstandige ik weet dat kortzichtigheid ook komt vanuit onwetendheid en een gebrek aan inlevingsvermogen. Dus schrik ik vooral van het feit dat er mensen zijn, die gewoon vinden dat ze het recht hebben om een ander de grond in te boren en zelfs dood te wensen! Dat er niet over wordt nagedacht dat je praat over een ander levend wezen met gevoelens en emoties. Belachelijk!
Piemel
Los daarvan, is het jouw leven niet. Je hebt er absoluut geen last van dat een ander, die je wellicht niet eens kent, een transgender is. Je kan waarschijnlijk gewoon dagelijks naar je werk, je boodschappen doen en ’s avonds je kinderen welterusten wensen, zonder nou een transgender tegen te komen die ook maar enig invloed heeft op je humeur. Wat maakt het uit dat een ander in het verkeerde lichaam is geboren en dat (gelukkig) met alle mogelijkheden van tegenwoordig, kan veranderen? Want als iemand anders besluit om zijn piemel te laten ‘verruilen‘ voor een vagina, is dat haar goed recht. En dat dient simpelweg gerespecteerd te worden. Want zo’n transitie, is nou niet iets wat je in een weekje even doet. En als je overigens wel een transgender ontmoet, respecteer dan met welk geslacht die persoon aangesproken wil worden!
None of your business
Respectvol reageren geldt voor zoveel zaken. Als een vrouw met 2 mannen samen wil zijn, bijvoorbeeld (zie ondergetekende). Of als iemand er voor uit komt lesbisch te zijn (want daar heb je niets van te vinden, schreef ik al eens). Je mag natuurlijk een eigen mening hebben. Niets mis met een eigen mening. Maar verwar een mening niet met de waarheid. Denk gewoon eens na. Realiseer je eens dat je anderen echt pijn kan doen met onbezonnen opmerkingen. En bedenk vooral… jij mag toch ook lekker zelf weten wat je met jouw piemel doet (of borsten of kapsel of…)? It’s none of my business. Dus laat ook een ander in zijn of waarde.
Back at cha
Emma reageert overigens samen met Alice Olsthoorn op een humoristische manier op de vele vreemde en onbeschofte reacties die ze heeft ontvangen. En dat vind ik nog eens stoer!
En jij?
Lees jij ook wel eens onbeschofte reacties online naar aanleiding van een onderwerp waar je mond van open valt?
Ik heb voor een aantal reacties en pb’s zelfs aangifte moeten doen. Mensen zijn geschift. Mij boeit het eerlijk gezegd niet zo, zo’n transitie dat soort reacties en de personen erachter zijn voer voor psychiaters. Ik vraag me wel af waarom mensen tijdens zo’n moeilijke periode en al hun privézaken op tv willen.
Echt? Dan moeten ze inderdaad erg heftig zijn om dan aangifte te doen. Wel goed dat je het doet. Op kleine schaal zal het geen verschil uitmaken. Maar bij elkaar maakt het een onderdeel uit van statistieken die iets zeggen over onze maatschappij. En als een persoon eens echt te gort online bezig is, komt een aangifte van iemand anders ook in de picture. Dan heeft het wel direct nut.
Ik weet niet of iedereen het als een moeilijke periode ziet. Als ik bijvoorbeeld kijk naar mezelf, ben ik erg open over mijn polyamoreuze relatie. Ik zit in een gesloten facebook groep, waarin het merendeel in een struggle zit. Delen met de buitenwereld blijkt voor velen toch nog een te grote stap. Of het delen met de onbekende buitenwereld. Dat kan, daar heb ik respect voor. Maar omdat ik het zelf als een normaal onderdeel van mijn leven zie, deel ik het. Omdat het ook normaal is om te zeggen: ik ben 11 jaar getrouwd en heb 2 kinderen en ben hetero. Voor mij is het net zo normaal om bijvoorbeeld te kunnen zeggen: ik ben 11 jaar getrouwd, heb ook nog 7 jaar relatie met een man en ben trans. Oh en ik heb blond haar en blauwe ogen. Het is voor mij een onderdeel om jezelf te kunnen zijn en daarom blog ik er ook over. Is natuurlijk anders dan tv, maar ze vloggen. En dat doen ook zo veel mensen. Dus waarom niet? Het is gewoon geen excuus voor anderen om zo belachelijk te reageren.
Over echt op tv, dat snap ik heel vaak niet. Zoals die serie over bijzondere aandoeningen bij een tv dokter. Dan zeggen mensen: ik heb hier al jaren last van en durf niet naar de huisarts. Vervolgens komen ze op tv en zie je een close up op de probleemzone. En dan denk ik: ok, huh, en dit durf je dan wel?? 🙂
Mooi geschreven!
Helemaal gelijk ook. Mensen vinden maar dat ze alles mogen zeggen wat ze denken tegenwoordig…
Dankjewel. Ja echt hè. Het is een soort overtuiging, inderdaad. Ze vínden sowieso dat ze dat recht hebben op de één of andere manier.
Het is natuurlijk zo uitgekraamd vanaf je veilige toetsenbord… Maar ik weet niet of we het allemaal maar ‘normaal’ vinden om onze ‘mening’ op zo’n manier te ventileren. Ik denk dat de heftige reacties ook voortkomen uit een plek van pijn. Niet dat het dan ineens goed maakt, maar het is wel herkenbaar voor mij om niet met eigen issues te willen dealen en dat die er dan toch op een andere manier uitkomen. Niet dat ik ooit de behoefte heb gehad om helemaal los te trollen op internet :’), maar ik heb wel uitgehaald naar mensen in mijn directe omgeving en hun gekwetst, omdat ik zelf pijn had. Ik vind de mensen die zulke kwetsende reacties schrijven totaal niet zielig en ik hoop ook echt dat iemand ze hier stevig op aanspreekt, maar het is voor mij ook wel onderdeel van een groter plaatje van hoe bikkelhard deze maatschappij is en hoe erg het wordt afgekeurd om zacht te zijn.
Wist je dat maatschappelijke onderwerpen mijn favoriete topic is voor mijn eigen artikels? Want daar krijg ik altijd wel reacties op met andere inzichten. Of een reactie biedt weer inspiratie voor een artikel. Maar vervolgens beantwoord ik weer dusdanig uitbreid, dat dat al een mini artikel is op zich.
Anyways… een plek van pijn. Hmm… wellicht heb je wel gelijk. Ik denk altijd dat het komt uit een vorm van onzekerheid of jaloezie en ja… daar zit indirect ook wel pijn achter. En natuurlijk zijn er nog andere vormen van pijn. Maar ik probeer even te plaatsen wat je bedoelt. Misschien dat je anderen kwetste, zodat je niet met je eigen pijn of verdriet werd/wordt geconfronteerd?
In onzekerheid (wat kan leiden tot vergelijken en ook tot jaloezie) zit ook veel pijn inderdaad 🙂 Jezelf als minder inschatten, is er een effectievere manier om jezelf ongelukkig te maken?
En anderen kwetsen deed ik inderdaad omdat ik gewoon niet wist hoe ik met pijn om moest gaan (of niet kon accepteren dat pijn soms echt bij het leven hoort). Het is natuurlijk makkelijk om liefde aan anderen te geven en te stralen als je je helemaal goed voelt en alles lekker gaat. Maar als ik zelf gekwetst was, ging ik te snel de schuld geven aan externe factoren. En dan kwam er ook weleens een niet al te mooie kant naar boven :’)
Ik dacht bij je titel aan een héél ander artikel en werd meteen boos (want mannen mogen niet álles doen met hun piemel wat ze maar willen ;-)), maar daar ging het helemaal niet over.
Ik denk dat er gewoon mensen zijn die erg ongelukkig zijn en dat projecteren op andere mensen, wie dan ook. En niemand begrijpt deze gnomen. Volgens mij heeft het gros van de mensen geen enkel probleem hiermee. Door dit artikel geef je vooral de twitteraars een podium, die ze mijns inziens niet verdienen. En dat is jammer. Ik had het artikel liever gelezen zonder twitter 🙂
Echt? Weet je dat ik niet thuis ben in twitter? Ik gebruik het niet. Nooit gedaan en ik snap eigenlijk niet zo wat ik er mee moet. Dat ik ze dan een podium geef, is niet eens mijn opzet. Eigenlijk zie ik dat zelf niet terug. Als dat zo is, is het geen bewuste keus. Maar dat ligt dan waarschijnlijk aan het feit dat ik dus niet snap wat ik met Twitter moet. Ik link wel naar Instagram. Dat is meer mijn ding ?.
Ik probeer wel vaak een pakkende titel te bedenken en je dan te verrassen door inhoudelijk over iets anders te schrijven. Fijn dat dat gelukt is ?
Heel mooi geschreven, Sheila! Ik kan ook echt boos worden van zulke reacties. Alleen omdat het via het internet is, denken mensen dat ze alles kunnen zeggen. Als ze dan in het echt tegenover die persoon staan, zouden ze dat waarschijnlijk niet eens durven te zeggen.
Liefs,
Marloes
Dankjewel! Nee, ik geloof ook dat ze dan nooit durven. Terwijl die mensen ook met hun hele naam een dergelijke reactie plaatsen als ze het doen via hun facebook account. Volgens mij staan ze daar niet eens bij stil.
Amen!
🙂
Mooi stukje! Het is soms bizar wat mensen soms neer durven te zetten. Zo respectloos, ben altijd benieuwd of ze dat ook rechtstreeks in het gezicht van iemand zouden durven te zeggen. Maar ja, waarom zou je Überhaupt zomaar, ongevraagd je mening aan iemand geven. Helemaal als het zo onaardig van aard is.
Dat laatste dus, vraag ik me ook heel vaak af. Wat is daar de meerwaarde van? En andersom zit je er toch ook niet op te wachten?
Goed geschreven. Natuurlijk mag iedereen zijn eigen mening hebben, maar het is absoluut niet nodig daar iemand bewust pijn mee te doen. Onbegrijpelijk dat dit toch zoveel gebeurd.
Ja, absoluut. Een mening hebben mag gelukkig en dat is een mooi recht. Maar dat geeft je niet het recht omdat onbezonnen te doen en respectloos. De manier hoe je het brengt, maakt al het verschil van de wereld. Wat is daar nou zo moeilijk aan, denk ik dan.
Oh ja, ik sta heel vaak versteld van de (online) reacties die mensen geven. Het respect is af en toe ver te zoeken, helaas lijkt het alleen maar erger te worden :(. Liefs.x
Ja, dat idee heb ik ook. Ik vind het daarom zo belangrijk dat er veel aandacht aan social media wordt gegeven op school. En als ouder speel je hier ook een belangrijke rol in. Behalve als je dus zo’n ouder bent die het normaal vindt om onbeschofte/respectloze en pijnlijke opmerkingen te plaatsen online. Dan mag je zelf een heropvoeding krijgen.
Ach Sheila. Ik ben al ruim 20 jaar online. Ja. Ik ben alles al zo’n beetje tegengekomen wat reacties betreft, en het is alleen maar ergen geworden. En waar vroeger mensen elkaar nog eens aanspraken op onbeschoft online gedrag (vaak van oudere gebruikers naar jonge knullen die hun bek online eindelijk eens durfden open te trekken), gebeurt dat nu niet meer, omdat je dan pas echt een bak over je krijgt uiitgekiepert.
… Ben ook geen gebruiker meer van allerlei online sites, fora, platforms. Vind er niks meer aan.
Dat laatste snap ik helemaal. Het niveau lijkt daar ook veel lager te zijn geworden (los van de vele grammatica foutjes). Ik heb daarom ook liever interactie op mijn blog of op gesloten facebook groepen met gelijkgestemden. Daar haal ik toch meer uit dan fora. Een forum bezoeken was echt iets wat ik vroeger deed. Ik schreef er trouwens ooit eens een artikel over. Ik moest er meteen aan denken, waarom ik ze zo fout vind tegenwoordig. Voor het geval je hem toen niet hebt gelezen. Ik denk dat die heel herkenbaar is voor je 😉
http://www.beineffable.com/de-fora-mama/