Jongleren en wallaby’s voeden. Onze eerste week op het zuider eiland

Op dit moment zitten we in Oamaru in een hostel en tik ik dit met uitzicht op de oceaan. Als we over een uur naar buiten gaan, hebben we zelfs kans op pinguïns te zien die altijd het land op komen om voor de nacht.  We zijn hier voor 3 nachten en morgen wordt het een belangrijke dag. Dan vieren we namelijk de 4e verjaardag van zoonlief! En wat heeft hij toch al veel mogen beleven voor zijn 4e levensjaar. Ik vertel je graag meer over de eerste tijd sinds we voet hebben gezet op het mooiste eiland van Nieuw Zeeland.

Picton

Vanuit Wellington pakken we de ferry naar Picton. De Interislander is erg comfortabel. Nadat we onze auto op het dek hebben geparkeerd verkennen we deze grote ferry. Er zijn diverse restaurants, maar het meest belangrijke is natuurlijk dat er een indoor speeltuin is. Er is zelfs een bioscoop. Ik heb licht last van zeeziekte, maar de kinderen vermaken zich in ieder geval prima. Gelukkig heeft vriendlief pilletjes mee tegen zeeziekte en ze lijken te helpen. Ik doorsta zo de boottocht en we vinden een plekje met schitterend uitzicht. Plots springt mijn zoontje op. Hij ziet dolfijnen! En ja hoor, een groepje zwemt enthousiast mee met onze boot. Het blijft toch altijd bijzonder om ze te zien.

Jugglers Rest

We arriveren in Picton waar we ook meteen een overnachten. Picton is een zeer rustig plaatsje. We nemen met z’n allen één kamer in een hostel genaamd Jugglers Rest. Dit chaotische, maar ook sfeervolle hostel is een ‘historische’ (naar Nieuw Zeelandse begrippen) villa en biedt plaats aan 16 personen. Wij zijn de enige gasten en hebben de gehele villa voor onszelf. Ideaal! We besluiten om het lekker rustig aan te doen in Picton. Het is geen plaats waar je 2 nachten hoeft te verblijven, maar aangezien we veel tijd hebben, doen we dat wel. Onze tijd in Picton vullen we met een bezoek aan de nieuwe speeltuin en we relaxen en luisteren naar muziek in de tuin van ons hostel. Ook neemt vriendlief zoonlief mee naar een plaatselijke aquarium (dat is nu eenmaal zijn ding), maar zoonlief gaat toch liever de speeltuin in. Terug in het hostel ontspannen we in de tuin en de eigenaresse leert me nieuwe poi skills. Poi is een vorm van jongleren (juggling). Ik zit natuurlijk in Jugglers Rest! Een prima plek om te zijn als het zonnetje schijnt. De tweede avond arriveert een zogenaamde artiest met kapsones, maar het lukt ons prima om hem te negeren. Maar we zijn blij dat we het hostel in de ochtend kunnen verlaten.

Kaikoura

Na Picton rijden we naar Kaikoura. Het is geen vervelende route, want onderweg zien van vanuit de auto dolfijnen en zeeleeuwen zwemmen.  Omdat we geen hostel konden vinden die nog genoeg bedden heeft, eindigen we in een motel. Met zogenaamd zeezicht, maar dat dat alleen vanuit de receptie is zeggen ze er niet bij (niet dat we het geboekt hebben om het zeezicht). We maken in ieder geval een strandwandeling.

Walvissen spotten

De reden dat we naar dit plaatsje willen gaan, is omdat we walvissen willen spotten. Kaikoura is dé plek om dat te doen en de kans is zeer groot om ze dan ook te zien. Behalve op het moment dat wij er waren, blijkbaar, zoals ik al eerder schreef. Daarbij werd de leeftijd voor deelname van 3 opgeschroefd naar 6 in verband met het weer. Een teleurstelling dus, want het is natuurlijk niet elke dag dat je überhaupt een walvis kan zien. Maar goed, de natuur laat zich niet plannen, dus het is niet anders. Zoonlief krijgt van ons een mooie walvis speelgoed cadeau om de pijn te verzachten dat hij er geen in het echt heeft gezien. Maar ik had het hem zo graag gegund dat hij een echte walvis zou zien! Hij had het er al over voor vertrek naar Nieuw Zeeland en ik vind het ontzettend jammer dat het ons niet gelukt is om dat te realiseren. Er zijn nog andere plekken in dit land waar je walvissen kan spotten, maar Kaikoura is juist dé plek waar je eigenlijk vrijwel altijd deze machtige beesten ziet. Behalve vandaag dus, blijkbaar. Een dag later doen we weer een poging, maar doordat de zee nog steeds wild is, mag hij toch niet mee. Helaas dus.

Hanmer Springs

Na 2 nachten Kaikoura rijden we naar Hanmer Spings. Wat ik zo mooi vind aan dit land, is het geweldige uitzicht wat je elke dag hebt als je gaat rijden. En zo dus op mooie picknick plekken komt, als het weer het tenminste toe laat. Met name op het zuider eiland. En zo bereiken we onze bestemming. Hanmer Springs is wat luxer dan Picton, Hier vind je niet alleen huizen van hout (die zijn beter bestand tegen aardbevingen), maar ook van steen. Soms met steen alleen als façade, maar toch. Met ook nog mooie tuinen en geplante bomen, oogt Hanmer Springs in ieder geval als een luxe bergstadje. En het enige wat ik hier wil doen is genieten van thermale baden en een spa. Het is dan wel lente, maar de nachten zijn hier nog onwijs koud. Pas als de zon volop doorkomt, word ik warm genoeg om met korte mouwen buiten te lopen. Dus geef mij maar zo’n warm bad. De vorige keer reden we Hanmer Springs alleen voorbij en ik zag de thermale baden liggen. Ik had me voorgenomen om bij een volgende keer hier te stoppen. Dus bij deze. De rest van mijn gezelschap vindt het ook een goed idee, dus met badkleding en handdoeken gaan we richting de baden.

Thermaalse baden en spa

We verblijven één nacht in het knusse en schone hostel Jack in the Green. De rit vanuit Kaikoura duurt nog geen 2 uur. We droppen onze backpacks bij onze hostel en gaan eigenlijk direct door naar Hanmer Spings Thermal Pools & Spa. En wat een goede keuze blijkt dit te zijn! Er is een zwembad voor kinderen en er zijn zelfs familie kleedkamers. Wat is het genieten in de frisse buitenlucht, terwijl je lichaam omringd wordt door water wat direct en dus ongefilterd uit de warmtebron komt. De rock pools zijn mijn favoriet. Je waant je echt even in een natuurlijke omgeving, omringd door rotsen. Kinderen mogen niet in de heetste baden, dus wisselen we elkaar af. Ons bezoek naar deze baden blijkt een schot in de roos te zijn voor ons allemaal. Hier kunnen we heerlijk ontspannen, terwijl de mineralen helend werkt. En de kinderen vinden het ook fijn. Pas aan het einde van de dag gaan we richting ons hostel, waar we koken en genieten van een prima maaltijd.

Animal Park

Voordat we de volgende dag verder rijden, bezoek we Hanmer Springs Animal Park. De entree bedraagt $13 voor volwassenen en $7 voor kinderen vanaf 2 jaar. Het is misschien niet snel een plek die je zou bezoeken als je zonder kinderen reist. Maar dit is wel je kans om onder andere wallaby’s, struisvogels, herten, lama’s, emu’s en possums te voeden. We kopen een zakje met voer voor de kinderen en moedig stapt zoonlief op de grote struisvogels af. Nog een schot in de roos. En het mooiste? Dat je omringd wordt door bergen. Ik heb iets met bergen. Schitterend vind ik ze. Misschien omdat we ze missen in Nederland en ik niet vaak in de bergen reis. Na ons bezoek in de ochtend vertrekken we richting Greymouth. Niet omdat Greymouth nou zo spannend is. Nee… we gaan richting ‘huis’. En wat huis dan huis maakt in een land zo ver van mijn eigen huis? Daar kom ik uiteraard nog op terug.

Feestje

Nu wordt het tijd om de cadeautjes in te pakken en andere voorbereidingen te regelen voor het verjaardagsfeestje van zoonlief morgen (voor jullie vanavond). Spontaan zei vriendlief vanmiddag dat het nu (inclusief tijdsverschil) nu 4 jaar geleden is dat mijn vliezen braken. Ik werd er ook spontaan emotioneel van. 4 jaar geleden bracht ik een jongetje ter wereld en werd ik moeder

Comments

comments

4 gedachten over “Jongleren en wallaby’s voeden. Onze eerste week op het zuider eiland

    • Sheila schreef:

      Mijn zoontje heeft het er nog steeds over. Dat hij echt graag de walvissen wil zien. We gaan later in Auckland nog een poging wagen. Want dat is echt een cadeautje dat ik hem zo graag gun.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *