Goh… en daar was ik even, geheel onbedoeld, behoorlijk wat maanden offline. En laat ik nou niet offline, het nieuwe (blog) jaar in willen gaan. Daarbij vraag je je vast af wat er allemaal is gebeurd. En daarom een kort overzicht hoe (de rest van) 2019 voor mij is geweest en hoe het nu eigenlijk met me gaat.

Sorry!

Aller eerst, sorry! Ik vind schrijven echt leuk, moet je weten. En dat ik niet heb geblogd, heeft daar dus niets mee te maken. Maar soms gebeuren er onverwachts dingen en besluit je dat je je vooral even wil focussen op het offline leven. Blijkbaar heb ik dat gedaan, behalve foto’s plaatsen op Instagram. Dat ging redelijk door. Maar wat heeft me wel bezig gehouden?

Wanderlust bug

Op dit moment, op de laatste dag van het jaar, denk ik terug aan exact een jaar geleden. Terwijl Nederland zich klaar maakte voor de jaarwisseling, zat die van ons er al op. Daar zaten we dan in Raglan (Nieuw Zeeland), in korte broek en topje, zittend op het gras, uitkijkend over de oceaan met vuurwerk in de verte. We hadden 3 maanden gereisd door dit prachtige land en over enkele dagen zou het er op zitten. Dan zouden we eerst nog voor een paar dagen in Singapore verblijven, alvorens we richting Amsterdam zouden vliegen. Terug in Nederland had ik weer (net zoals toen we een wereld reis van een half jaar maakten) moeite met aarden. Ik voelde me wel thuis, maar tegelijk niet. Het is ontzettend lastig uit te leggen aan iemand die niet voor een langere tijd achter elkaar op reis is geweest. Maar het heeft me veel moeite en tijd gekost om mijn lichaam en hoofd op één plek te krijgen. En er geen uur voorbij of ik dacht aan onze reis. Niet alleen specifiek aan Nieuw Zeeland, ook aan de levensstijl wat backpacken heet. En ik merk dat dat gevoel nu weer terug komt. Ik wil graag weg, terwijl ik tegelijkertijd niet ongelukkig ben in Nederland, hoor. Het houdt me in ieder geval bezig en om een redelijk bevredigend gevoel te krijgen, helpt het om weer te reizen of om veel te ondernemen. En toen het einde van het jaar begon te naderen, kreeg ik dat onbestemde gevoel weer, de wanderlust bug, waardoor ik nauwelijks achter mijn laptop te vinden was.

Indonesië

We maakten in ieder geval een fantastische reis in september/oktober. We gingen naar Indonesië en spraken af met onze beste vriend J. J is Amerikaans en vloog vanuit Las Vegas naar het afgesproken adres op Bali. Na het backpacken in Nieuw Zeeland, hadden we nu meer behoefte aan een ontspannende reis. En dat is goed gelukt. Deze reis werd de perfecte balans tussen het backpacken en het comfort wat een vakantie met zich mee brengt. Zo reisden we naar 4 eilanden, bezochten tempels, zeiden de apen gedag, aten in lokale restaurants, klommen we op boten met de backpacks op de rug (dat is niet helemaal waar, ze werden netjes overgepakt en door een bemanningslid efficiënt op de boot gelegd tussen de andere backpacks) en een kind aan de hand en gingen we zelfs op avontuur op scooters. Maar we kozen ook voor airbnb accommodaties met privé zwembaden, deze reis. Iets wat we nog nooit hadden gedaan. En het was gewoon zo geweldig leuk om onze beste vriend weer te zien. We hebben vaker samen gereisd en het is ongelooflijk hoe goed we op elkaar zijn ingespeeld. We kennen elkaar nu 9 jaar en dit was onze 6 ontmoeting. Wat hebben we gelachen en genoten deze reis. Inclusief de kinderen. Want wat genoten zij ook. Het was héérlijk, leuk, gezellig en perfect. En tijdens deze reis had ik totaal geen behoefte om te bloggen, maar genoot ik vooral van elke minuut en van geweldig gezelschap. De foto boven aan dit artikel is overigens genomen op Nusa Ceningan.

Overlijdensberichten

Dit jaar heb ik ook een break genomen van… alles. Ik ontving 5 overlijdensberichten, ook rond de sterfdag van mijn zus. En het werd me allemaal gewoon even te veel. 1,5 week terug reed ik nog naar Duitsland (5 uur heen en 5 uur terug) voor de begrafenis van mijn tante. En dan te bedenken dat we een half jaar daarvoor ook die kant op reden om haar man, mijn aangetrouwde oom, te begraven. Maar de meest schokkende was het bericht dat een vriend van manlief was aangereden op zijn fiets. Hij overleed een week later aan zijn verwondingen. Van de dader ontbreekt nog elk spoor.

Gezondheid

Met mijn gezondheid gaat het ook even niet lekker. Ik geloof ergens wel dat dat allemaal samenhangt met de tegenslagen die je ontvangt. Ik kreeg last van oorpijn en het blijkt dat ik vocht achter mijn trommelvliezen heb. Dit is inmiddeld 2,5 maand geleden en ik heb er nog steeds last van. Ik voel een nare druk en een suizend geluid bij harde geluiden. Ik heb er vooral in het begin ook veel hoofdpijn bij gehad, waardoor ik een maand niet kon werken. In die periode heb ik sowieso geen één keer achter de laptop gezeten. Nu heb ik ‘alleen nog maar’ last van pijnlijke oren.

Werk

Dat ik afwezig ben van het werk i.v.m. gezondheidsproblemen is nieuw voor me. En mede daardoor heb ik ook het gevoel dat ik het niet goed doe op het werk. Vervelend, want daar zit ik best mee. Niet dat ik op onbegrip stuit, hoor. Totaal niet zelfs. Maar toch, mijn gevoel blijft. Ook merk ik dat ik sinds mijn tweede zwangerschap, ik me minder goed kan concentreren en nog steeds van alles vergeet. Erg nadelig op mijn werk en ik moet echt harder mijn best doen om dat recht te trekken. Een belangrijk voornemen voor het nieuwe jaar, maar liever had ik dat ik lekker op dreef kon werken. Helaas merk ik de laatste maanden dat dat helemaal niet zo is en daar zit ik ontzettend mee. En aangezien werk ook een groot onderdeel van je leven is, is het niet iets prettigs om mee bezig te zijn. Je wilt het liefst dat dat lekker loopt. Ik heb in ieder geval een plan bedacht om dat beter te doen in 2020, dus ik ga er voor dat dit iets tijdelijks is.

Snailmail

Wat 2019 me wel heeft gebracht, is een mooi snailmail jaar. In mei ben ik begonnen om het schrijven van brieven naar een hoger niveau te tillen. Ik begon een 3e instagram account (wicked.paper), vond gelijkgestemden en voor ik het wist creëerde ik nieuwe dingen. Geïnspireerd door anderen. Ik naai papier, vouw ze tot handige zakjes, knip plaatsjes uit vintage boeken en heb een oog gekregen voor mooie vergeelde blaadjes. Ik maak er eigen collages van, maar stuur ook wekelijks post uit. En ik krijg er hele kunstwerken voor terug! Snailmail doe ik met heel veel liefde en dat kost tijd, uiteraard. Het is een heerlijke bezigheid in een digitaal tijdperk en het verklaart ook waarom ik minder online ben.

Er op uit

En natuurlijk ondernam ik tussendoor veel, zoals jullie van me gewend zijn. Een weekendje naar Trier met vriendlief. Afgelopen weekend in Münster met manlief voor ons 12,5 jarig huwelijksjubileum. De Efteling, dierentuinen, musea, natuur gebieden, historische plekken en ga zo maar door. Als het kan, ben ik er op uit.

Dag 2019

En zo komt 2019 dan ook echt ten einde. En met de overheersende nare ervaringen/herinneringen, kijk ik er echt naar uit om een nieuw jaar te beginnen. Een nieuw jaar wat weer nieuwe uitdagingen met zich meebrengt (voor het eerst je moeten houden aan schoolvakanties bijvoorbeeld), maar het belangrijkste is dat we in goede gezondheid zijn. En hopelijk brengt 2020 mooie dingen met zich mee, zoals ik dat gewend ben van eigenlijk elk jaar. Kerst was in ieder geval wel heel fijn en ik nu wordt het tijd om me klaar te maken voor de jaarwisseling van zo meteen.

Gelukkig Nieuw Jaar

En voor nu wens ik jullie een heel mooi uiteinde toe en vooral een prachtig Nieuw Jaar! Een jaar waarin ik weer online wil zijn en een jaar waarin ik hoop dat mooie avonturen, een goede gezondheid en fijne momenten me zullen opwachten. En dat wens ik jullie net zo goed toe. En bedankt dat jullie er nog zijn!

Comments

comments