Mannen komen van mars & vrouwen komen van Venus. Waarschijnlijk ken je de uitspraak of zelfs de boeken wel. Ik heb een tijdlang veel boeken over Mars versus Venus versleten, om het verschil tussen mannen en vrouwen te leren. Waarschijnlijk in de hoop om zo mannen beter te doorgronden (nooit gelukt). Alhoewel veel van die informatie nu allang weer in de diepe krochten van mijn geheugen is verdwenen zijn enkele “feitjes” blijven hangen. Ik zeg bewust “feiten” want ik weet niet in hoeverre deze zaken echt feiten zijn, en dus onderbouwd door onderzoek.
Kletsende vrouwen
Vrouwen praten veel, dat is voor mij geen onbekende. Zodra Sheila & ik aan telefoon zitten is er in een oogwenk een uur voorbij, zonder dat daar echt belangrijke zaken als wereldvrede of hongrsnood zijn besproken. Het gaat dan puur over ons eigen leven, niet een langdurig levensverhaal, maar gewoon een update over de laatste weken. Als we de ècht belangrijke zaken moeten gaan oplossen, zijn we nog veel langer bezig.
Bij Erik daarentegen dan zie ik een heel ander beeld. Gewoon bijkletsen kent hij niet. In het geval dat een telefoongesprek voor hem langer duurt dan 5 minuten, dan is het meestal een zakelijk gesprek (of ik ben het, maar dan luistert hij voornamelijk). Hij spreekt heel doelgericht over wat hij te zeggen heeft en zijn boodschap is kort, maar krachtig. Een vraag als “hoe was je vakantie?” kan prima beantwoordt worden met “Goed”. Of, als hij in een gulle bui is, “Fijn, het was lekker weer”.
7.000 vs. 20.000
In dat boekje van Mars versus Venus stond iets over het aantal woorden dat mensen per dag spreken. Voor mannen kwam dat neer op zo’n 7.000, terwijl vrouwen al makkelijk aan 20.000 woorden komen per dag. Bij ons in huis kloppen die verhoudingen best aardig, denk ik. En dat deze theorie goed is blijven hangen blijkt ook. Soms heb ik namelijk van die dagen, dat ik bekaf thuis kom en als ik dan een vraag krijg is het enige antwoord dat ik dan nog kan (wil?) geven: “Mijn woorden zijn op”. Ik heb dan geen puf meer om te praten en het voelt echt alsof ik mijn quota voor de dag bereikt heb. Een behoorlijk hoog quota, als je het vergelijkt met wat mannen zouden hebben, en in vergelijking tot Erik.
Onder bloggers lijken deze cijfers zelfs nog een onderschatting te zijn. Ik volg zo’n 200 blogs, waarvan ongeveer 60 zakelijke blogs. Van deze 200 zijn er zo’n 160 geschreven door vrouwen, waarvan het overgrote deel van de personal blogs op de vrouwen toegeschreven mag worden (99%). Het lijkt of mannen alleen kennis delen interessant vinden, of het tonen van hun eigen expertise. De keren dat ik een persoonlijk blog geschreven door een man tegenkom, zijn zeldzaam. Wat ik jammer vind, want ik ben ervan overtuigd dat er genoeg mannen zijn die een verhaal te vertellen hebben. Er zijn toch ook genoeg mannelijke journalisten?
500 woorden verschil
Maar even terug naar de Mars versus Venus; 7.000 vs 20.000. Daar blijkt nu dus niets meer van te kloppen. Er is een onderzoek gedaan onder 396 studenten in Amerika. Daar blijkt het verschil geen 13.000 maar slechts 500 woorden te zijn. Een verschil dat, op ruim 15.000 woorden, geen significant verschil meer te noemen is.
Persoonlijk denk ik dat dit verschil dus veel kleiner is omdat het studenten betreft. Mijn ervaring is dat je tijdens de studie vaak moet samenwerken en dan dus ook overlegt in een groep. Het persoonlijke deel blijft dan achter. Ook worden stille muisjes zo gedwongen om mee te doen, omdat ze anders niet aan het cijfer hebben meegewerkt. En ik denk dat het ook scheelt dat studenten in Amerika bijna altijd op de campus wonen en dus omringt zijn door gelijken. Dit nodigt zelfs de stilste persoon uit om vrienden te zoeken met een gelijke hobby en zo toch iets te hebben om over te praten.
Ik denk echt dat er wel verschil zit in het aantal woorden gesproken door mannen en door vrouwen, in een representatief onderzoek. In mijn dagelijkse leven wordt dit ook vaak bevestigd, maar dat zegt misschien weer meer over mij en mijn vriendinnen dan over het echte leven.
Hoe zit dit bij jou? Merk jij echt een duidelijk verschil tussen gesprekken met mannen en met vrouwen? En heb jij ook wel eens het gevoel dat je maximum aantal woorden van die dag is bereikt?
hahaha, best wel grappig dat mannen zoveel minder woorden spreken dan vrouwen, wel niet echt verrassend eigenlijk 😀
Ik vind het ook niet verrassend, maar het verschil is wel heel groot. Als ik dan kijk naar hoe lang politici kunnen ouwehoeren… En dat zijn wel mannen hoor!
Ik ben er van overtuigd dat vrouwen inderdaad meer praten en ook meer woorden gebruiken om niks zinnigs te zeggen 🙂
Haha, dat zeg je goed ja. Meer woorden voor niets.
Hmmm moeilijk…in mijn omgeving merk ik niet echt verschil eigenlijk. Het is wel zo, zoals je zegt, dat er meer persoonlijke blogs door vrouwen geschreven worden maar dat is schrijven – dat vind ik weer heel anders.
Alleen maar goed als je het in je omgeving niet merkt. Ik heb toevallig een vrij stille man, dus dat krikt de verhoudingen natuurlijk best wel op.
En inderdaad schrijven is iets anders. Alhoewel het verschil in mannen-blogs en vrouwen-blogs wel erg groot is.
hoera! Ik behoor dus tot die uitzonderingen die over hun eigen leven schrijven?
Ik ben eigenlijk ook geen grote babbelaar, maar een des te groter luisteraar. Op de een of andere manier kan ik gewoon mijn woorden beter neerpennen dan ze te vertellen.
(oeps, ik had eerst het verkeerde reactieveld ingevuld, overkomt mij steeds weer!)
Ja Billy, je hoort echt tot de uitzonderingen!
Misschien hebben wel meer mannen dat, dat ze beter kunnen schrijven dan praten (er zijn namelijk wel heel veel mannelijke schrijvers), maar komt een blog beginnen gewoon niet in ze op.
Wil je dat ik die andere reactie weghaal? Zie dat die vanuit je persoonlijke facebook is geplaats, misschien wil je dat wel gescheiden houden.
hoeft niet hoor, want die is toch niet zichtbaar voor onze persoonlijke volgers heb ik gemerkt
Haha ja ik merk in mijn omgeving idd wel verschil… Net als jij kan ik ook uren met een vriendin bellen en dat zie ik Fedor echt niet doen. Het is me inderdaad ook opgevallen dat veel blogs van vrouwen zijn.
Mag ik weer eens eerlijk zijn? Ik heb er echt nooit in geloofd dat mannen en vrouwen zo fundamentaal anders waren. En onderzoek lijkt mijn idee daarover steeds meer te bevestigen. De verschillen die waargenomen lijken te worden, komen meer voort uit verwachtingspatronen. Mannen weten dat vrouwen nooit naar hen luisteren en dus praten ze ook minder. Want vrouwen weten dat er van hen verwacht wordt dat zij sociaal lege praatjes houden en daar gaat best wat denkwerk in zitten, dus heb je minder belangstelling voor wat mannen zeggen.
Echt.
Ik heb dan wel een ‘persoonlijk’ blog als vrouw, maar hoe veel persoonlijke informatie deel ik nou eigenlijk? Ik heb het idee dat ik veel meer probeer kennis te delen, en ervaringen, vermomd als persoonlijke blogs.
En daarbij. Mijn gozer heeft mijn hart gewonnen met zijn woorden. Dus mannen kunnen echt wel woorden gebruiken, en heel goed ook. Minder woorden, of gewoon beter gerichte woorden.. Hm? 😉
Daarin verschillen we dan wel degelijk van mening. Ik geloof namelijk wel dat mannen fundamenteel anders zijn dan vrouwen. Puur op kracht bijvoorbeeld, vrouwen kunnen NOOIT zoveel spieren kweken als mannen en in bijna alle sporten zitten de wereldrecords van vrouwen en mannen ver uit elkaar. Als we gelijk waren dan zouden ze de groep wel mixen, en er 1 wereldrecord van maken.
Ik denk dus dat wij echt heel anders zijn en dat we ook niet gelijk moeten willen zijn.
Dat betekent niet dat ik anti-feministisch ben. Er zijn genoeg vlakken waar we wel gelijk zijn en dat zou bijvoorbeeld qua salaris en (het overgrote deel van de functies) ook niet uit moeten maken. Maar verschillen zijn er wel degelijk.
ik heb jaren geleden een boek geleend van Mars en venus, er nu toch eens bij gaan pakken, en anders maar eens terug geven..
Wat een verschil in woorden, de verhouding klopt denk ik best wel..
denk ik, maar weet zeker dat vriendje meer praat dan mij, echt ben blij als die eens iets in een korte zin zegt in plaats van een heel verhaal van iets kleins maakt, haha (vind hemw el lief hoor)
Het meeste is waarschijnlijk een overdrijving van de realiteit. Maar omdat Erik ook wel behoorlijk stil is in vergelijking tot veel mannen (en ik misschien weer precies het tegenovergestelde) is dit verschil bij ons thuis wel realistisch te noemen.
Wel leuk dat jij juist een vriend hebt die heel veel praat… Precies omgekeerd van wat in het boek dus werd gezegd.
Ja, ik vind daar echt wel veel verschil tussen zitten. Niet altijd, maar wel vaak.
Sommige vrouwen zullen vast ook niet zo van het ouwehoeren zijn. En waarschijnlijk zijn er ook echt wel mannen waarbij de waffel nooit dicht gaat. Maar dat zijn de uitzonderingen die de regel juist bevestigen.
De paar blogs die ik volg die door mannen zijn geschreven vind ik wel uitzonderlijk goed 🙂
Het is anders… maar ook gewoon leuk!
Ik vind ook de blogs geschreven door mannen leuk. Soms alleen maar omdat het een man is, soms ook omdat je daardoor echt een andere visie ziet/leest.
Hahaha oh dat heb ik ook ooit ergens gehoord. Hier is dat verschil niet zo hoor. Hij kan heel stil zijn, maar hij kletst regelmatig bijna meer dan dat ik doe. Soms moet ik hem zelfs even wat afremmen :’)
Gezellig toch, dat het afwisselt. Heb je tenminste ook ooit je rust. De combinatie lijkt mij perfect.