Je moet onder een steen wonen om het verhaal van Harvey Weinstein te hebben gemist. En nog belangrijker… de gevolgen die het heeft. De beschuldigingen van seksuele intimidatie en verkrachting aan het adres van de film producent heeft wereldwijd behoorlijk wat teweeg gebracht. Ook mij zette het aan het denken.
Dé hashtag
Actrice Alyssa Milano startte de hashtag #METOO met de toelichting: “If all the women who have been sexually harassed or assaulted wrote “Me too” as a status, we might give people a sense of the magnitude of the problem.” (Als iedere vrouw die seksuele intimidatie of seksuele geweld heeft ervaren “Me too” als een status post, geeft het mensen misschien inzicht in de omvang van het probleem).
#METOO
Inmiddels hebben miljoenen vrouwen de hashtag gebruikt en gedeeld. Waaronder ik, waarbij ik op Facebook de tekst aanpaste in ‘everyone, male or female’. En in alle eerlijkheid, ik schrok er van hoe veel mensen uit mijn digitale vrienden/volgers de #METOO ook plaatsten. Daarbij in gedachten houdend, dat er nog genoeg vrouwen zij die zich niet eens realiseren dat ook zij (helaas) horen tot de #METOO slachtoffers.
Serieuzer
Dat vandaag de dag vrouwen (en in mindere mate mannen) nog steeds slachtoffer zijn van seksuele intimidatie en geweld is natuurlijk te absurd voor woorden. Gelukkig is de bewustzijn nu dusdanig veranderd dat seksuele intimidatie en geweld serieuzer wordt genomen. Dat heeft jaren geduurd. Alhoewel het merendeel heus wel besefte dat verkrachting verschrikkelijk is, werden korte rokjes of het feit dat je om middernacht alleen naar huis fietste snel aangewezen als oorzaak en gevolg. Dus tja… dan kan een man er ook niets aan doen dat zijn geslachtsdeel zich ineens in jouw lichaam bevindt, toch? Een inzicht wat me altijd al heeft kwaad gemaakt. Dat het nog steeds niet helemaal serieus wordt genomen wordt door iedereen, zie je terug in het feit dat de president van Amerika in het openbaar vrouwen seksueel intimideert. En desondanks wordt hij nog steeds omringd door vrouwen. Maar… er komt verandering! Mede dus doordat enkele vrouwen zo moedig waren om het op te nemen tegen één van de machtigste mannen van Hollywood.
Aanranding
#METOO heeft mij ook aan het denken gezet. Want om te beginnen, vond ik niet dat ik die status ‘verdiende’. Ik ben niet verkracht en heb ook geen traumatische seksuele aanvaring gehad. Gelukkig. Ik wilde niet doen alsof ik net zo ‘belangrijk’ was als de vrouwen die écht een verschrikkelijke ervaring moeten verwerken en misschien dat nog doen in stilte. Maar plots dacht ik terug aan de aanranding in Egypte. Ja, ik reageerde er woedend op. Ik schopte en sloeg de Egyptenaar die uit het niets in mijn borsten kneep en mijn waardigheid aantastte. Maar ik had er niet om gevraagd en gaf al helemaal geen toestemming. En wat ik aan had, was totaal niet relevant. Het feit dat een man zo maar vond dat hij aan me mocht zitten, schokte me. Deze ongewenste aanraking, een aanranding dus, maakt mij ook een #METOO slachtoffer. Ook al verweerde ik mezelf 17 jaar geleden en sloeg ik van me af.
Normaal
Maar #METOO is nog steeds trending. En door mijn status nogmaals door te lezen, realiseerde ik me dat seksuele intimidatie als zo vaak gebeurt (en gebeurd is) dat het bijna normaal wordt gevonden. We kijken er niet meer van op. Dat maakt het zeker niet goed, absoluut niet. Maar hierdoor realiseren we ons niet meer dat er al heel snel sprake is van seksuele intimidatie. Of het besef is er niet wat voor impact het heeft. Ik merk het als ik terug kijk naar mijn blog over de nare reis ervaring. Mijn aanranding staat onderaan een lijst van tegenslagen over mijn reizen. Toch was het een zeer nare ervaring en dat deelde ik. Van de vele reacties, verwezen er maar een paar mensen naar die aanranding. Alhoewel ik echt dankbaar ben voor elke reactie, verbaasde me dat toch. Vooral omdat het een heftig voorval was. Maar nu verbaast het me nog meer, omdat ik daardoor realiseer dat er toch niet helemaal van opgekeken wordt. Niet dat iemand mij iets verweet, maar meer dat er gewoon snel over heen wordt gelezen en het dus niet eens opvalt.
Seksuele intimidatie is meer
Seksuele intimidatie is meer: het nagefloten worden op straat, gevolgd worden op je fiets, een vreemde die te dichtbij komt op de dansvloer, iemand die jouw ‘nee’ negeert, een tik op je billen of de vrouw onvriendelijke opmerkingen zoals: “Oh, zijn we weer ongesteld?” Alles waar je niet van gediend bent. Seksuele intimidatie is ook dat een leraar mij op 16-jarige leeftijd vertelde dat ik vast geen aandacht tekort kwam met mijn borst omvang. Gelukkig zijn die tijden nu veranderd. Toen was ik, samen met klasgenoten, in schok. Maar ik vroeg me af of het zin had om het te melden bij de directie, want tja.. wat deed die man nou eigenlijk? Een dergelijke opmerking als leraar wordt nu als onacceptabel gezien en heeft wel degelijk gevolgen. Toen niet.
Bijna elke vrouw
#METOO geldt daarom, helaas, voor bijna elke vrouw. Omdat seksuele intimidatie ook digitaal gebeurt, gebeurt het sneller dan je denkt met je 14-jarige dochter. Om maar iets te noemen. En af en toe ook bij een man, want laten we vooral niet vergeten dat ook vrouwen zich schuldig kunnen maken aan seksuele intimidatie. Maar #METOO is geen wedstrijd. Ik wil verkrachtingsslachtoffers absoluut niet bagatelliseren! Een verkrachting is één van de meest traumatische ervaringen die iemand kan overkomen. Maar het gaat er juist om dat elke vorm van seksuele intimidatie erkend wordt én stopt. En het is goed om daar bij stil te staan.
Nee is nee
Moet je daarom jouw status veranderen in #METOO? Nee, natuurlijk niet. Je hoeft jouw verhaal niet te delen. Maar ik zou wel heel graag willen dat er meer besef komt dat seksuele intimidatie NIET normaal is. Dat Nee ook Nee betekent. Dat als je eens terug naar je herinneringen gaat, je beseft dat je het ook eens hebt meegemaakt. Zonder dat je het misschien in de eerste instantie door hebt. Maar dat het, nog steeds, gebeurt in het dagelijkse leven. Want zonder het besef, wordt een ander niet aangesproken of bestraft. Of niet serieus genomen door instanties. Of komt Trump er mee weg met zijn onzinnig opmerking: “Grab them by the pussies!”En zonder besef, sijpelt het nog steeds door in de volgende generatie meisjes en jongens en accepteren zij ook iets, wat niet normaal is.
En daarom #METOO.
Zoek hulp
Ben jij overigens recent slachtoffer van seksueel geweld en zoek je hulp? Centrum Seksueel Geweld staat 24 uur per dag voor jou klaar op medisch, psychologisch en zelfs forensisch gebied. Hier krijg je direct een casemanager toegewezen die jou bij alles steunt en je begeleidt.
#metoo helaas heb ik er ook vaak genoeg mee te maken gehad. Gelukkig nooit verkracht. Maar meerdere keren gevolgd, gegrepen en met woorden. Het is bijna “normaal” zo vaak is het gebeurd.
Gevolgd en gegrepen is ook al ontzettend naar! En ja, het is bijna ‘normaal’ wat gewoon absurd is.
Mooi gezegd. Ik denk dat bijna iedere vrouw meerdere #metoo ervaringen heeft. Ik heb gelukkig nooit iets echt ergs meegemaakt. Maar wat ik eigenlijk wel opvallend vind, is dat ik de kleine dingen maar normaal begin te vinden. Als iemand mij in mijn kont knijpt, voel ik me niet meteen aangerand bijvoorbeeld. Maar eigenlijk is dat natuurlijk wel het geval en is het best gek dat ik zoiets – tussen aanhalingstekens – ‘normaal’ vind.
Ja, dat zeg je ook goed. Het is vreemd dat je je niet meteen aangerand voelt, terwijl dát juist wel gebeurde. Je denkt pas aan seksuele intimidatie of geweld als je het ‘erger’ hebt meegemaakt. Jouw laatste zin, daar herken ik mezelf dus in. Dat ik pas bij diep nadenken realiseerde dat ik het vroeger wekelijks mee maakte. Toen was het gewoon ‘normaal’ dat jongens je na floten, ongepaste opmerkingen maakten of tijdens het uitgaan net even te lang tegen je aan stonden.
Yup. In de bus, toen ik net geen 18 was, een man die naast me zat en serieus begon te ‘voetje-wrijven’ en zijn been tegen me aan bleef schuren, de hele busrit. Te jong om er wat van te zeggen, dus ik kroop steeds verder weg tegen het raam. De opmerkingen over mijn borsten van mannen die toevallig langs me liepen op straat, terwijl ik gewoon een bloesje aanhad tot boven dichtgeknoopt. De tiener-jongen die me vertelde dat het net leek of ik geen BH aanhad. De man die uit het niets op het Centraal in Amsterdam terwijl hij langs liep ineens in mijn borst kneep. Goh. Dat is wat ik me nu zo herinner. Ik weet zeker dat er vaker wat gebeurde wat ik nu even niet naar boven haal.
En ik ben mondig. Ik ben een sterke vrouw. Ik ben er niet door getraumatiseerd, maar heb ik ooit een opmerking gemaakt over de inhoud van een mannenbroek? Heb ik ooit een man in zijn bovenarm geknepen? Heb ik ooit een (onbekende of bekende) man iets vergelijkbaars aangedaan?
Nee.
Dus dat betekent dat mannen vrouwen anders benaderen. Moet ik dat normaal vinden? Nee. Want 99% van de mannen die naast me in de bus zitten, of die langs me lopen op straat of die met me praten zeggen en doen dit soort dingen niet. Dus. Het is abnormaal dat mannen dit wél doen.
En mannen moeten elkaar daar OOK verdomme eens op aanspreken. Als je ziet dat een vrouw betast wordt. Als je hoort dat je vriend een vrouw aanspreekt en zij daar niet van gediend is. Zeg dan wat!
Ik ken geen enkele vrouw die dit sort dingen opvat als een compliment. Want dat is het niet. Het is ongemakkelijk en vaak bedreigend.
Moet je na gaan, je kwam waarschijnlijk alleen op die ervaringen omdat je er nu over ging nadenken. En wat je zegt… er zal veel meer zijn waar je nu niet op komt. En ik herken ook wat jij zegt. Ik ben zelf ook een mondige en sterke vrouw. Maar andersom komt het ook niet om me op om zoiets bij mannen te doen. Niet omdat ik niet durf, maar omdat het niet netjes is. En ik ben het er ook zeker mee eens dat mannen elkaar moeten aanspreken op hun gedrag. Niet dat zogenaamde stoere mannen gedrag maar stimuleren.
Thanks voor je uitgebreide reactie!
Goed dat je er aandacht aan schenkt. Het zou gewoon niet meer mogen gebeuren, punt! Mannen moeten vrouwen respecteren, zoals wij vrouwen mannen moeten respecteren. Want jawel, ik ben er zeker van dat het omgekeerd toch ook gebeurt. Maar daar word over gezwegen.. Laatst zag ik in het nieuws een man die een getuigenis vertelde over zichzelf. Hij scheidde van zijn vrouw na een heel moeilijke periode. In die moeilijke periode dronk de vrouw zich helemaal lazarus en sloeg ze haar man tot bloedens toe. Hij riep om hulp maar niemand geloofde hem. Zo denk ik ook dat er vrouwen zijn die hun/een man ongewild seksueel willen intimideren enzo. Voor beide geslachten vind ik het uiteraard erg. Zowel als een vrouw misbruikt word als een man. Dit kan gewoon niet. Dit moet stoppen, maar helaas kun je dit niet stoppen..
Natuurlijk wel. Als ik weet dat een vrouw haar man intimideert en kleineert (vaak ook nog in gezelschap), zeg ik daar toch ook wat van? Die vrouwen kennen we toch ook? Niemand die ontkent dat er ook mannen zijn die het slachtoffer zijn. En dat kunnen we ook stoppen.
Het is overigens een feit dat het mannen overkomt, met mannen en vrouwen als dader, maar het is ook een feit dat het vaker vrouwen overkomt en dat die ook vaker niet geloofd worden.
WIJ, jij, ik, wij allemaal moeten onze ogen open houden en mensen in bescherming nemen. … Het is toch gewoon zo simpel??
*hug* want ik rant niet tegen jou, maar tegen het fatalisme in de wereld. 🙂
😉
Het moet zeker stoppen! Daarom is het ook goed dat zo veel mogelijk mensen er bewuster van worden. Zodat je ook elkaar kan aanspreken.
En andersom is het vaak zelfs nog moeilijker. Want als je als man mishandelt wordt, neemt niemand je serieus. En al helemaal mannen niet. Want tja… je bent toch geen mietje?… zal dan geroepen worden. Dus als je een mannelijk slachtoffer bent, is de drempel 10 x zo hoog om hulp te zoeken! En die drempel ligt al hoog.
Gelukkig heb ik er goddank nooit mee te maken gehad. Het lijkt mij zo naar, zoals wat jou overkwam. Ik zou me zo’n stuk vuil voelen. Onwaardig.
Dat vind ik dus vreemd. Wil je zeggen dat er nog nooit iemand een schunnige opmerking naar je heeft gemaakt? Naar je borsten heeft zitten staren dan naar je gezicht? Je ‘per ongeluk’ te lang heeft aangeraakt tijdens het voorbij gaan? Of is het dan zo dat je er niet eens meer over nadenkt en het normaal vindt? Want ik ben er echt van overtuigd dat iedere vrouw er op enig manier mee te maken heeft gehad als het neer komt op seksuele intimidatie. Seksueel geweld gelukkig in veel mindere mate. Als je daar naar verwijst, dan ben ik blij dat je het niet hebt meegemaakt. Ik was vooral blij dat ik zo snel kon reageren en die man schopte en sloeg. Want als ik hem had laten weglopen, had ik er stevig van zitten balen. Dat ik hem niet heb kunnen ‘leren’ dat hij met zijn handen van vrouwen af moet blijven.
Met fysieke aanranding heb ik nooit te maken gehad. Wat ik vreemd en jammer vind, is dat jij insinueert dat ik het normaal vind dat men naar mij staart of uitkleed met de ogen. Wat denk je zelf!?
Oh gelukkig. En nee, juist niet! Daar gaat de blog juist over. Dat het helemaal niet normaal is, maar omdat het zo vaak gebeurt, dat we het allemaal ergens snel normaal zijn gaan vinden. Want ik ben er dus van overtuigd dat elke vrouw er mee te maken heeft gehad en dat we het allemaal absoluut niet leuk vinden en er helemaal niet van gediend zijn. Maar omdat het dus zo vaak gebeurt, dat er een soort gewenning is gekomen. En pas toen ik dit blog schreef, besefte ik zelf ook dat ik veel dingen al normaal vond, terwijl ze dat juist absoluut niet zijn. Maar omdat je schreef dat je er nooit mee te maken hebt gehad, kwam de indruk bij mij dat je er dus ook niet bij stil stond dat het helemaal niet normaal is. Hopelijk begrijp je wat ik bedoel, want ik wil je helemaal niet kwetsen. En ik insinueer dus helemaal niet dat je het normaal hoort te vinden dat men je aanstaart. Want als je dat denkt, dan is mijn blog helemaal niet over gekomen en zou ik het moeten herschrijven. Dus laat het me dan vooral weten!
Bedankt Sheila, voor je reactie terug. Ik bedoelde niet te zeggen dat jij insinueerde dat het normaal behoort te zijn. Maar dat ík dat normaal vind. Want ik vind het uitermate vervelend. Tuurlijk ben ik vaak genoeg uitgekleed met de ogen, tot mijn grote irritatie. Dus zo bekeken, heb ik er dan wel mee te maken gehad, weliswaar niet fysiek. Soms zijn teksten best lastig, omdat ze dan onbedoeld anders overkomen dan ze zijn. 😉
“I wish i could go back to play barbies in my room” -p!nk #metoo..
Knuffel 🙁
Ik vind het goed dat er zoveel aandacht aan wordt geschonken en naar om te zien hoeveel mensen er in meer of mindere mate mee te maken hebben gehad. Ik zelf ook weleens, zij het ‘niets ernstigs’. Nou heb ik ook een vrij grote mond in dit soort situaties wat wel afschrikt, maar ik kan me heel goed voorstellen dat er mensen zijn die verstijven van angst en geen weerstand kunnen bieden. Vreselijk
Ja, inderdaad vreselijk! En die mannen denken dan ook dat ze er mee door kunnen gaan. Want tja… de vrouw in kwestie reageerde toch niet. Dus…. Daarom moeten ook mannen elkaar aanspreken op dit gedrag. Het is niet alleen een vrouwen kwestie.
Goed dat je er ook aandacht aan besteedt! Het is duizelingwekkend hoe normaal het eigenlijk lijkt dat dit soort dingen gebeuren. Vreselijk. Ik hoop dat dit zoveel teweeg heeft gebracht dat er verandering komt.
Ik ook! Maar elke bewustwording scheelt al. En doordat zo’n ‘belangrijke’ man in Hollywood wordt uit gespuugd, voelen zich al erg veel vrouwen gesteund. Dat is al een heel goed begin.
Ik heb er ook nooit mee te maken gerkegen, althans niet zo extreem. Mannen voelen zich te vaak boven vrouwen verheven ofzo. Ik vind het daarom goed dat er aandacht aan besteed wordt.
Dus heb je er ook mee te maken gekregen (gelukkig niet extreem), maar denk je er misschien ook niet meer over na. En ben je, net als ik (voordat ik hier over ging schrijven) bepaalde ‘kleine’ dingen gewoon normaal gaan vinden. En dat is dus juist zo absurd, toch? Het is ook een wake up call naar mezelf. Het maakt me weer een betere moeder door beide kinderen te leren nee te zeggen, maar ook de ander te respecteren. En… het op te nemen voor een ander die het zelf niet kan.
Wat verschrikkelijk dat één persoon je 17 jaar later nog zo’n rotgevoel kan geven. Ik heb er geen woorden voor hoe erg/stom/oneerlijk/ ik het vind voor jou – en alle andere vrouwen die te maken hebben met seksuele intimidatie.
Ik vind het knap dat je hier zo open overschrijft, want al deze verhalen zijn juist goed voor een algemene bewustwording, zodat het hopelijk beetje bij beetje niet meer ‘normaal’ gaat zijn. #metoo
Dankjewel! Gelukkig denk ik er eigenlijk nooit meer aan, totdat je dus gaat graven over dit soort onderwerpen. En ja, dan voel ik me weer even rot en kwaad.
Dankjewel voor je fijne reactie weer. Ik hoop echt dat ik iets bijdraag aan die bewustwording. Puur alleen al door te zeggen dat we zelfs de kleine dingen normaal zijn gaan vinden als vrouw. Wat dus helemaal niet zo zou moeten zijn. Het was in ieder geval een wake-up call naar mezelf toe. En het feit dat jij ook een #metoo plaatst, zegt ook al genoeg. Helaas 🙁
Nu herinner ik me dat ik een keer als 12-jarige op de dijk liep met m’n nichtjes om een ijsje te halen terwijl onze ouders op het strand zaten. Gingen wij gezellig met ons ijsje op een bankje zitten, kwam er een man op het bankje naast dat van ons zitten en haalde ie gewoon z’n piemel uit z’n broek… En plein public hé. Ik was daar echt van in shock. Pas toen ik in het 6de middelbaar zat, herinnerde ik me dat. Het leek alsof ik dat niet echt had meegemaakt. Is natuurlijk niet zo ernstig dan effectief aangeraakt te worden, maar ik was er toen wel erg van gedaan. Durfde het ook totaal niet tegen m’n ouders zeggen.
Dat doet me er trouwens ook aan denken dat wij een keer “les” kregen over handen geven. Als je iemand professioneel ontmoet en je geeft een hand. Hoe je dat dan moet doen. Blijkbaar vinden sommige mannen het nodig om de hand van een vrouw tot moes te knijpen om hun macht te tonen. Ik dacht tijdens die les nog dat dat toch niet gebeurt maar effectief, een week later had ik het vlaggen. En m’n mannelijke collega had er natuurlijk niets van gevoeld want bij hem was het een normaal handje.
Neeee!! Dat is ook schokkend! Zelfs als je gewoon als volwassen vrouw naast hem zou zitten. Ik zit ook te denken. Vroeger werd je gewoon gewaarschuwd voor een potloodventer. Niemand vond het leuk, maar het was iets wat je kon tegen komen. Op die manier werd ik er ook voor gewaarschuwd door mijn ouders. Direct omdraaien, maar het kwam niet in je op om dat tegen de politie te zeggen. Ik heb het één keer meegemaakt, kan ik me vaag herinneren. Ik zag niets, behalve dat een man zijn jas open begon te doen. Ik herinner me niet dat ik íets heb gezien, maar dat moment. En dat ik later hoorde wat dat was. Tegenwoordig wordt er vol afschuw op gereageerd en reageert de politie er ook serieus op. Het is strafbaar, dus het levert ook zeker een boete of gevangenisstraf op als de dader gevonden wordt. Een verschil met toen!