Soms neem je een besluit, wat je leven echt kan veranderen. Alhoewel anderen het niet persé als iets positiefs zien, kan het voor jou wel de beste beslissing ooit zijn. Voor Mrs T, zo schrijft ze, is één van die beste beslissingen scheiden van haar man. Daarop eindigde Mrs T met de vraag, wat één van jouw beste beslissingen ooit is geweest. En daar had ik niet direct antwoord op.
Zelfreflectie
Het is natuurlijk een eenvoudige vraag. Maar dit zijn juist de vragen die me aan het denken zetten. Echt. Het spookte zelfs een paar dagen door mijn hoofd. Ik kan natuurlijk zeggen dat het een goede beslissing was geweest om de zak avocado’s in de aanbieding mee te nemen, omdat ze altijd zo prijzig zijn. Maar dit soort vragen creëren bij mij altijd een moment van zelfreflectie. En dat is nooit verkeerd. Dus, ben ik gaan graven.
Reizen
Zo is het makkelijk om te zeggen dat het een hele goede beslissing was geweest om 3 maanden door Nieuw Zeeland te gaan reizen met mijn gezin. Of dat moment dat we ons huis verhuurden en 6 maanden om de wereld trekten. Of toen ik met mijn backpack 3 maanden richting Australië vertrok. Maar in alle eerlijkheid, alhoewel het natuurlijk keuzes zijn die je veel levenservaring meegeven, zie ik het niet zo zeer als beslissingen. Reizen is voor mij een bepaalde vanzelfsprekendheid (dat wat anders is dan het als vanzelfsprekend vinden). Zoiets als, ik adem, dus ik reis.
Samen wonen
Ik kan ook zeggen dat het moment dat ik ging samenwonen één van mijn beste beslissingen is geweest. Ik herinner het me nog goed hoe verbaasd iedereen was, toen dat moment daar was. We waren tenslotte nog maar 3 weken samen. Sterker nog, de meesten hadden mijn vriend nog nooit ontmoet. En ik was nog jong, 25. Ík, die het altijd heerlijk vond alleen op kamers en helemaal geen behoefte had aan samenwonen. Daar wilde ik pas rond mijn 30e aan denken. Tegelijkertijd kende ik mezelf goed genoeg om te weten dat áls ik zoiets besloot, het goed zou zijn. En dat wist iedereen in mijn omgeving ook. Na 4 jaar trouwden we en over een paar weken vieren we voor de 12e keer onze huwelijksdag. Manlief inspireert me, steunt me en laat me zijn wie ik wil zijn. Is het moment dat ik besloot om bij hem in te trekken één van mijn beste beslissingen die ik in mijn leven heb genomen? Vast, maar tegelijkertijd ben ik van mening dat er net zo veel mooie dingen op mijn pad zouden zijn gekomen, als ik hem niet had ontmoet. Tenslotte ben ik zelf ook verantwoordelijk voor mijn eigen geluk. Ik had ergens ook wel gewild dat ik hem later was tegen gekomen, want ik had het ook fijn op mezelf. Maar alles voelde goed en het leven valt niet helemaal te plannen. Maar alle gebeurtenissen die uit dat moment zijn voortgekomen, zie ik gewoon niet als een beslissend moment.
Moeder worden
Ook werd ik moeder. Kinderen ‘neem’ je natuurlijk niet. Ik zie het ook niet als een besluit om moeder te worden, gezien een zwangerschap niet vanzelfsprekend is. Maar ik zie het wel als een besluit om voor het ouderschap te gaan. Ik ben gek op mijn pracht kinderen. Een lange tijd wist ik niet zeker of ik moeder wilde worden. Dat ik op late(re) leeftijd er ‘pas’ voor ben gegaan, is dan ook een zeer bewuste keuze geweest. En wat ben ik dankbaar voor deze prachtige rol als moeder van twee fantastische kinderen. Het is een verrijking aan mijn eigen leven en elke dag opnieuw is het een voorrecht om hun onvoorwaardelijke liefde te voelen en te lachen om hun avonturen en uitspraken. Een mooi besluit dus. Maar ik vind het gewoon raar om zoiets te omschrijven als de beste beslissing in mijn leven. Dat is her ergens wel, maar tegelijkertijd weet ik ook dat als ik ervoor had gekozen om geen moeder te worden, ik niet ongelukkiger zou zijn geweest. Maar goed, julie herinneren vast nog wel mijn visie wat betreft dit onderwerp (hier lees je daar meer over).
Aaneenschakeling
Ik ben tot het inzicht gekomen dat ik niet specifiek iets kan benoemen als dé beste beslissing van mijn leven. Mensen vragen mij wel eens hoe het komt dat ik ben wie ik ben. Iemand die een sterke mening heeft, weet wat ze wil en over best wat zelfvertrouwen beschikt. Ik heb altijd gezegd dat dat een aaneenschakeling is van levenservaringen, wat je vervolgens hebt gedaan met die levenslessen, gecombineerd met mijn persoonlijkheid. Maar ik realiseer me nu pas, dat het ook een gevolg is van elke beslissing en keuze die ik heb genomen in mijn leven. Dat ik er voor koos om het altijd op te nemen voor klasgenoten die gepest worden. Altijd het besluit om mijn hart te volgen, zonder me druk te maken wat anderen er van vinden. Om er voor te kiezen om open te staan voor een tweede verliefdheid. Alle momenten dat ik mijn eigen ‘wat-denk-je-zelf-techniek’ toe paste. Mijn besluit om dingen anders aan te pakken dan mijn ouders, om nooit fulltime te werken, omdat ik mijn vrije tijd ook belangrijk vind en ga zo door.
Conclusie
Ik realiseer me dat elke beslissing, hoe klein ook, leiden tot iets groots. En hoe meer beslissingen je durft te nemen, hoe makkelijker het wordt om op jezelf te vertrouwen. Zelfs beslissingen die ik als een 12-jarige nam, hebben invloed op hoe ik vandaag in het leven sta. Elke beslissing is voor mij waardevol geweest. Zelfs als ze anders uitpakten, heb ik er van kunnen leren. En dat maakt het voor mij onmogelijk om antwoord te geven op de vraag van Mrs T. Simpelweg, omdat ik gewoon niet één beste keuze heb gemaakt, maar zo veel meer…
En jij?
Wat beschouw jij als één van jouw beste beslissingen in jouw leven?
Wat een prachtige vraag om goed over na te denken inderdaad. Ik denk dat het een aantal beslissingen zijn geweest, sommige die ook gewoon op je pad komen waardoor het als een puzzel in elkaar valt. Ik beschouw gaan samenwonen, trouwen en nu zwanger zijn als goede beslissingen. Wij passen goed bij elkaar en ben nog steeds na bijna 12 jaar erg gelukkig met alle keuzes op liefdegebied. Daarbij ben ik ook erg blij met mijn werknemer, waar ik nu al jaren (inclusief vast contract) met veel plezier werk. 1 van de beste beslissingen was om daar te gaan solliciteren en wel te zien waar het gaat eindigen. Met plezier naar werk gaan is toch wel 1 van de belangrijkste dingen aangezien je nog lang aan de bak moet 😉 Ook ben ik erg blij met het doorzettingsvermogen wat ik heb, ondanks tegenslagen zoals bijv. dyscalculie. Ik heb al mijn opleidingen gehaald, alles eruit gehaald wat erin zit en tevens erg blij met mijn rijbewijs die ik niet zonder slag of stoot heb gehaald. Zo kan ik denk ik al die jaren wel langsgaan en dingen bedenken die goede beslissingen waren. Zo niet op het moment, dan wel achteraf.
werkgever bedoel ik uiteraard 😉
Leuk om je uitgebreide reactie te lezen! Dat zijn zeker mooie beslissingen en keuzes in je leven. Ik weet nog dat je schreef over je besluit om ergens te stoppen met werken en gewoon voor iets anders te gaan, Mooi dat dat zo goed is uitgepakt!
Ik kijk er een beetje hetzelfde tegenaan. Sommige beslissingen hebben onverwacht tot mooie dingen geleid, of tot een aaneenschakeling van gebeurtenissen. Maar ik ben ervan overtuigd dat andere gebeurtenissen ook tot mooie dingen hadden kunnen leiden. Van sommige beslissingen weet ik nog niet waar ze me zullen brengen.
Het zijn inderdaad doorlopende zaken. Elke dag heeft zelfs de kleinste beslissing gevolgen. En ik vind het altijd best leuk om te zien waar me dat brengt. Al duurt het soms jaren voordat je dat pas kan inzien.
Mooi om jouw ideeën hierover te lezen. Ik bedoelde inderdaad niet de koop van die zak avocado’s maar inderdaad een soort van ‘levensveranderende’ beslissingen. Gaan samenwonen is er toch een, net zoals juist bij iemand weggaan. En alles hangt met elkaar samen.
Heb regelmatig het idee dat jij en ik qua ‘sterkheid’ best overeenkomen. Zelfbewust en vol zelfvertrouwen.
Haha, ik ging er natuurlijk ook vanuit dat je meer bedoelde dan het juiste jurkje aan trekken voor een feestje of tot het wijze besluit te komen om eens een kopje koffie minder te drinken.
En leuk om te horen. Ik geloof je meteen! Vooral als je al iemand bent die een scheiding noemt als een positief besluit.
Zou dit ook wel een lastige vraag vinden omdat ik meerdere uitdagende keuzes heb moeten maken die eerst spannend en soms onmogelijk leken. Maar als ik er een moet noemen is het emigreren naar Duitsland. Door de eenzaamheid en meerdere beproevingen die ik hier heb doorstaan heeft het ook veel andere deuren geopend. De belangrijkste is toch wel dat ik mezelf echt heb leren kennen. Wie ben ik als persoon, moeder en echtgenoot en wat is mijn draagkracht? Dankbaar dus ❤️
Oh mooi! Vooral als je ook nog bewust bezig bent met je eigen draagkracht. Als je dat door hebt en daardoor ook je grenzen aan weet te geven, heb je al zo veel bereikt wat betreft je eigen geluk. Mooi is dat en zeker iets om dankbaar voor te zijn. Ik geloof niet dat iedereen dat kan. Althans, iedereen kán het wel, maar niet iedereen staat er bij stil om het te onderzoeken 🙂
Mooi om te lezen. Het is ook heel lastig om één beslissing te noemen, want alle beslissingen hebben invloed op je leven. De een wat meer dan de ander natuurlijk.
Zelf heb ik eigenlijk vooral beslissingen moeten nemen op een negatieve manier. Wat misschien niet op een bepaald moment is geweest, maar iets wat erin is geslopen is de beslissing om het leven te nemen zoals het komt en te kijken naar wat ik wél heb. Ook al is het niet altijd makkelijk en zou ik het soms echt graag ander zien, ik kan nu wel veel beter tevreden zijn met wat ik wel heb.
Dat laatste is een mooie conclusie! Zeker iets om dankbaar voor te zijn. En dat vind ik altijd zo leuk aan jou. Jij staat regelmatig bewust stil bij dankbare momenten. Dat kan ook niet iedereen.
Ik snap helemaal wat je bedoelt, ik zou ook niet één beslissing kunnen noemen. Maar even stilstaan bij je beslissingen is altijd goed, want daar voel je je dan ook weer trots door.
Vandaag op de radio hoorde ik de vraag ‘wanneer werd je voor het laatste heel erg geïnspireerd?’ en dat is ook zoiets, dat is gewoon teveel om één ding te noemen 😉
Oh ja, een mooie vraag! Daar kan je ook best lang over nadenken!
Hier moet ik nu toch ook wel eens over nadenken. Het zijn wel meerdere beslissingen in mijn leven die voor mij goed zijn gegaan, maar wat nu de beste was dat vind ik nogal een lastige.. Maar jij hebt het hier toch wel mooi verwoord. Tof!
Dankjewel!
Mooi geschreven! Ik ben het ook helemaal met je eens en zou dus ook niet 1 moment of keuze kunnen opnoemen. Waar ik wel blij mee ben, is dat ik steeds de keuze maak om vooruit te blijven kijken. Lesje geleerd en met goede moed voorwaarts. Misschien zou af en toe terugkijken ook wel lonen voor nog wat meer zelfreflectie, maar ik ben ondanks dat toch blij dat ik dingen redelijk makkelijk achter mij kan laten en niet in het verleden blijf hangen.
Ik vind dat jij heel trots op jezelf mag zijn welke inzichten je al hebt gevormd sinds je scheiding. Ik denk, en dan kan ik niet eens persoonlijk, dat je zo veel gegroeid bent en er veel ‘volwassener’ uit bent gekomen. Ik denk dat je onbewust echt wel vaak genoeg bezig bent met zelfreflectie.
Heel mooi verwoord. Herkenbaar ook. Je maakt soms keuzes waar je over twijfelt of dat je later denkt, waarom heb ik die keuze gemaakt? Op dat moment was het waarschijnlijk goed en uiteindelijk zal dit ook blijken.
Goede samenvatting, want zo zie ik het inderdaad ook 🙂