De tweede dag van januari. 2019 is nu echt begonnen. Een schitterend jaar is daarmee afgesloten. En met het begin van dit nieuwe jaar, betekent dat ook dat onze reis in Nieuw Zeeland tot een einde komt. Dat betekent, blog technisch gezien, dat dit mijn laatste blog zal zijn die ik vanuit Nieuw Zeeland schrijf. Althans, voorlopig. Want we gaan weer terug naar dit mooie land, over een paar jaar. Maar goed, dat is nu niet relevant. Voor nu telt dat ik in Raglan zit. Een surfersdorpje op het noordereiland.

Vanuit ons hostel heb ik zicht over de oceaan, waar woeste golven het land op slaan. Verklarend waarom surfers hier graag komen. met een afgesloten jaar, is het natuurlijk traditie om terug te blikken op dat jaar. Maar dat voelt niet passend nu ik hier op deze geweldige plek zit. En alleen de laatste 3 maanden voor de geest kan halen. Vandaag is mijn laatste dag in Nieuw Zeeland. Dus blik ik gewoon terug op mijn hoogtepunten van deze reis, backpackend door Aotearoa. Land of the Long White Cloud, de maori naam voor Nieuw Zeeland.

Milford Sound

Als je maar een ding kan doen in Nieuw Zeeland, zou je echt een cruise moeten maken door Milford Sound. Dit fiordland gebied is niet alleen één van Nieuw Zeelands mooiste plekken, het is ’s werelds mooiste gebieden. Als je onder de indruk wil raken van de natuur, is dé plek. De vorige keer had ik geen budget voor een cruise door dit prachtige landschap, dus hij stond op de bucket list voor deze keer. En wow…. wat was ik onder de indruk. Absoluut een hoogtepunt. Milford Sound is een gebied met prachtige fjorden. Hier vindt je spectaculaire watervallen, bijzondere dieren en een unieke natuur. Er zijn twee permanente watervallen en de overige zie je afhankelijk van de regenval. Milford Souns is wellicht de enige plek ter wereld waar het dus niet erg is om te bezoeken tijdens regenachtige dagen. Nog nooit heb ik op één plek zoveel watervallen gezien. Je ziet ze naast elkaar van steile wanden naar beneden storten, een machtig gezien. Hier zagen we vanuit de boot ook de bijzondere (en kwetsbare) fjordlandkuifpinguïn (fiorland crested penguin) en een groepje robben.

Stirling Falls

In de film X-Men Wolverine springt Logan van een waterval af; de Stirling Falls in de Milfourd Sound. Een hoogtepunt van de toch al prachtige dag in Miford Sound, is het moment dat de boot je vrijwel onder de waterval brengt. Het moment dat je omhoog kan kijken en de krachtige waterval naar beneden ziet komen… kippenvel! De waterval is alleen maar te bekijken vanuit de boot of met een helikoptervlucht.

1000 meter abseilen

Abseilend de diepte in, is natuurlijk niet ieders favoriete hobby. Die van mij normaliter ook niet, omdat ik hoogtevrees heb. Maar toch ging ik er voor. Omdat ik wel van een avontuur houd. En wat was ik trots op mezelf doen ik mezelf van een platform liet zakken. Vink! Been there, done that. Dit was een bucket lijst dingetje, ontstaan in 2009.

Luge

En ook zoonlief houdt van avontuur, want hij kon (net als ik) geen genoeg krijgen van ons luge avontuur. Hier leg je een parcours af op een soort karretje die je met de hand bedient. Je gaat bergaf en kan hier behoorlijk wat vaart mee maken. Met zoonlief tussen mijn benen haalde ik iedereen in en hij vond het geweldig! Ik deed de luge zowel in Queenstown als in Rotarua en het is absoluut een aanrader voor een dagje plezier. Maar in Queenstown heb je het mooiste uitzicht. Vooral op heldere dagen in de lente als er nog sneeuw ligt.

Rembrandt Remastered

Het Rijksmuseum had geen mooiere plek kunnen creëren om De Nachtwacht te tonen aan het publiek. In Greymouth doen ze dat momenteel dunnetjes over met de reizende expositie ‘Rembrandt Remastered‘. En wat is het bijzonder om het werk van deze Nederlandse meester in een plaatsje als Greymouth te zien. Toen vriendlief en ik een avondje naar de bioscoop gingen, bleek men bezig te zijn  met de laatste voorbereidingen voor de opening van de volgende dag. Ik reageerde behoorlijk enthousiast, want als cultuurliefhebber vond ik het echt speciaal om te horen dat hier (kopieën van) het werk van Rembrandt hing. Jammer dat we morgen al vertrokken, anders zou ik zeker komen kijken. “Why don’t you come in for a peek?” werd gezegd. En voor we het wisten, stonden we gratis in de fantastisch opgezette ruimte te kijken naar het prachtige werk van Rembrandt. We mochten alle tijd nemen die we wilden. Met als hoogtepunt, getuige zijn van het ophangen van de Nachtwacht! Niet het origineel, maar toch. De medewerkers waren zo trots op hun project; deze voorstellen. En trots dat het hun lukte om de reizende exhibitie vanuit de grote steden Auckland en Christchurch naar een klein dorp als Greymouth te krijgen. Wat een passie was hier aanwezig. En wat een eer, dat wij hier zo mochten zijn. Die vriendelijkheid van de kiwi’s en alles samen ontroerde me zelfs. Ja, dit was echt één van onze onverwachte hoogtepunten van deze toch al geweldige reis.

Haast Pass

De route naar Milford Sound is favoriet, maar een ander hoogtepunt van rijden door het zuidereiland, is de route door Haast Pass. Hier word je omring door het regenwoud inclusief historische varens, die het gevoel geven dat elk moment een dino op je komt afrennen. En onderweg zijn er ook nog diverse stops om schitterende watervallen te bekijken.

Hooker Valley Track

Eén van Nieuw Zeelands mooiste korte tracks is ongetwijfeld de Hooker Valley Track. Je kan niet op het zuidereiland zijn geweest zonder een bezoek te brengen aan Mount Cook. Deze route brengt je op prachtige plekken aan de voet van de hoogste berg van Nieuw Zeeland. Het is echt zo mooi. Een geheel hoogtepunt op zich wat daarom ook een eigen artikel van me kreeg. Ik heb 500 foto’s geschoten van deze route. Dat zegt genoeg toch?

Ontmoeting met een oude vriend

9 jaar geleden zette ik voor het eerst voet in Global Village, sindsdien mijn favoriete hostel ter wereld. Ik maakte hier vrienden en we hielden spelletjesavond in de sfeervolle huiskamer. Dat we deze reis terug zouden keren naar Global Village was dan ook logisch. Twee keer, gewoon om het hostel zo ongelooflijk fijn is. Een hoogtepunt? Ik stond in de keuken en werd aangesproken met: “Are you Sheila?” Bleek het Dom te zijn, één van de jongens die ik 9 jaar geleden hier leerde kennen! En net als wij, was hij nu weer op reis. Dit keer met zijn vriendin, wij inmiddels met kinderen. Oh, wat een toeval!! Natuurlijk omhelsden we elkaar enthousiast. Hij herkende me meteen, eerder dan ik hem. En het was geweldig om elkaar, spontaan, op dezelfde plek terug te zien waar we elkaar 9 jaar eerder leerden kennen! Global Village voelt altijd als een thuiskomen, maar dit was helemaal een thuiskomen. Uiteraard hebben we de dagen die daarop volgden bij gekletst en ouderwets spelletjes gespeeld.

Paardrijden in Paradise

Ik houd van paardrijden. Niet dat ik ooit les heb gehad, hoor. Maar ik heb zeker ervaring in paardrijden in de buitenlucht. Het bos in, een woestijn in, langs het strand, de bergen op. Geef me een paard en ik ga op pad. Galopperend? Graag. In Nieuw Zeeland reed ik twee keer paard. De eerste keer in Te Anau viel een beetje tegen. Maar de tweede rit in Paradise was mooi. Hier reed ik door een mooie natuur en door het gebied wat is gebruikt voor Isengard (uit LOTR). Maar ook andere scènes uit LOTR, The Hobbit, Wolverine, Mulan, Narnia en een clip van Taylor Swift.

Vlucht over de gletsjers

Nog een activiteit die we in 2009 niet hebben gedaan; een vlucht over de gletsjers. Deze reis lukte dat wel. En oh, wat is dat mooi! We kozen voor de uitgebreidste vlucht, over de gletsjers, over Mount Cook en vele andere bergen. Ik zag de besneeuwde toppen onder me en de diepe groeven van de gletsjers. En het was een stralende dag. We hadden het niet beter kunnen treffen in het mooie Franz Josef, zoals ik jullie al eerder vertelde.

White water raften

Ook white water raften was geweldig om te doen met rapids van niveau 3 t/m 5. Om bij onze boten te komen, reden we zelfs over één van de gevaarlijkste routes ter wereld. Een avontuur op zich waar ik zelf liever niet zou rijden met een auto. Helaas konden er geen foto’s gemaakt worden van ons raft avontuur, maar nat werden we wel!

Hobbiton

Het stond al op mijn bucket list voor vertrek en rondlopen tussen de hobbit huisjes was net zo leuk als ik hoopte! We hadden zo’n geluk dat de zon scheen op deze dag, omdat we zo veel regen hadden gehad. En dat leverde een heerlijke en geweldig leuke dag op, zoals ik al eerder schreef. 

Wildlife

Maar ook de vele dieren die we hier hebben gezien, zijn telkens hoogtepunten te noemen. Wandelen tussen waanzinnige grote zeeleeuwen op het strand. De dwerpinguïn (blue penguin) onder je benen zien doorschieten, een verdwaalde fjordland pinguïn, de vele robben (fur seals) langs de kust, de grote koningsalbatros, de dolfijnen, gloeiwormen, en ga zo maar door. En natuurlijk de kleine kiwi na wat geduld. Die laatste als enige niet in de vrije natuur, maar voor de rest…. ja, mooie herinneringen hebben we hier aan.

Verjaardag

Op persoonlijk vlak vond ik het een groot hoogtepunt om de 4e verjaardag van zoonlief te vieren. En wat een speciale dag is het geworden. De dag had niet beter gekund en het zal altijd herinnerd worden als één van de mooiste verjaardagen die ik ooit vierde. En dat was dus niet eens mijn eigen verjaardag.

Engels

En ander persoonlijk hoogtepunt van onze reis, zijn die momenten dat mijn zoontje Engels sprak en spreekt. Niet alleen met mij, maar ook in het Engels communiceert met andere kinderen. Ik krijg steeds meer volledige Engelse zinnen van hem. Dus je kan echt merken dat 3 maanden reizen in een Engelstalig land zo’n waardevolle toevoeging is aan zijn tweetalige opvoeding. “Don’t worry mommy, I walk on the grass.” krijg ik terug als ik zeg dat hij zijn schoentjes aan moet doen in verband met de stenen. Of, hij herinnert zijn vader in het Nederlands dat er net een meneer was in een blauwe auto en die zei dat de speeltuin daar was. En pas later bedenk ik me dat we die man naar de weg vroegen in het Engels. Het is voor hem zo natuurlijk om twee talen te horen en om direct te schakelen tussen de twee. Maar dat hij dan ook in zo’n korte tijd zo vooruit is gesprongen, taaltechnisch? Wat een beloning van het harde werk. Geweldig hoe dat hier zo tot uiting is gekomen.

Conditie

Genieten doe ik ook elke keer als ik over een hangbrug loop. Dat klinkt natuurlijk erg raar. Maar ik vind ze fantastisch. En aanvullend… het feit dat mijn conditie er zo op vooruit is gegaan. Kwam ik eerst alleen met heel veel puffen, hijgen en pauzes een trap of een steile helling omhoog, inmiddels gaat dat vrijwel in één keer. En dat zegt echt heel wat! Nu is Nederland plat en ik heb ook niet persé zin om telkens trappen te gaan lopen (en trappen in huis is toch anders), maar ik hoop dat het me lukt om de conditie op peil te houden. Een mooi resultaat van deze reis.

Het nieuwe jaar

Alhoewel Oud en Nieuw zelf niet persé spectaculair te noemen was, was het toch een bijzonder moment. Ons hostel kijkt uit over een baai en net voor middernacht maakten we onze oudste wakker. Gezamenlijjk keken we naar het vuurwerk wat in de verte werd afgestoken. Hier wordt niet zoals in Nederland privé vuurwerk afgestoken, dus we keken naar een ‘georganiseerde show’ die welgeteld 5 minuten duurde. Maar ach, de locatie maakt het speciaal toch? En dan vooral de volgende dag. Dat we in onze zomer outfit op het bankje, boven aan deze heuvel, genoten van elkaar, het mooie weer en het waanzinnige uitzicht (de eerste foto van dit artikel). Een schitterende plek om het nieuwe jaar mee te beginnen!

Meer..

Natuurlijk zijn er nog meer mooie momenten geweest. Er gebeurt veel in 3 maanden tijd! Maar dit zijn in ieder geval de hoogtepunten die ik graag deel. Daarbij moet ik morgen vroeg op. Om 4 uur gaat de wekker en vlak daarna rijden we van Raglan naar Auckland waar we het vliegtuig richtring Singapore zullen pakken. Met gemengde gevoelens (want last van heimwee heb ik nooit) zal ik dit mooie land verlaten. Ik kijk er heus wel naar uit om weer terug te zijn, maar was liever nog veel langer wezen reizen. Het is gewoon een heel vreemd idee dat onze levensstijl van de afgelopen maanden niet meer gehanteerd kan worden als we eenmaal thuis zijn. Maar goed, ik kom thuis met genoeg warme herinneringen! Dit is dan wel mijn laatste blog vanuit Nieuw Zeeland, zeker niet mijn laatste óver Nieuw Zeeland!

En jij?

Wat was jouw hoogtepunt van 2018?

Comments

comments