Voordat ik moeder werd, kon ik me niet voorstellen hoe dat nou zou zijn. En wat ik me nog minder kon voorstellen is wat het ouderschap met me zou doen. Dat het niet vanzelfsprekend zou zijn om moeder te worden, realiseerde ik me wel. Ik ging er dan ook niet vanuit, met name omdat ik bewust op latere leeftijd pas ‘aan kinderen wilde beginnen’. Inmiddels ben ik 3 jaar moeder, waarbij 9,5 maand geleden ons gezin werd uitgebreid met een mooie dochter.
Inmiddels zijn er dus al genoeg mooie momenten gebeurd. En via deze leuke tag, blik ik er graag op terug.
Het eerste wat je dacht toen je je kindje voor het eerst vasthield
Mijn dochtertje hield ik voor het eerst zelf vast op 22 april 2017. Een dag na haar geboorte. Ik was te verzwakt van de keizersnede (en de bloed transfusie), dat ik haar de eerste dag niet eens zelf kon vast houden. Ze is continu bij me gelegd door iemand anders. Mijn armen werden om haar heen gelegd, omdat ik zelfs dat niet kon. Ik had geen kracht meer over in mijn lichaam en kon nog maar net mijn hoofd optillen en mijn ouders open houden om haar te bekijken. Op haar 2e levensdag had ik was van mijn kracht terug en hield ik haar dus voor het eerst zélf vast. Ik dacht precies hetzelfde als toen ik haar voor het eerst zag: “Oh, wat ben je mooi!”
En dat “Oh, wat ben je mooi”, dacht ik ook toen ik mijn zoontje voor het eerst vast hield. Ik was helemaal ontroerd dat ik zo’n mooi ventje in mijn buik had gedragen en dat mijn lichaam er voor zorgde dat hij kon groeien.
Het mooiste eerste moment samen
De momenten dat de kinderen op mijn borst werden gelegd. Ook bij mijn zoon was ik te zwak om het zelf te doen door de keizersnede. Ondanks dat iemand anders mij dus moet helpen, beschouw ik het wel als ons eerste moment samen. Het is zo bijzonder om voor de eerste keer de blote en zachte huid van je kind op je eigen blote huid te voelen! Het is misschien wel het mooiste gevoel dat er is.
De eerste keer dat ik mijn dochter buitenhuis borstvoeding gaf, vind ik ook een heel bijzonder moment. Vooral omdat het toch wel een hele mijlpaal was om het (pijnloos) voor elkaar te krijgen, laat staan in het openbaar.
Het eerste moment als ouders
Dat gebeurde bij de geboorte van mijn zoon. Mijn man boog zich over ons heen en onze hoofden raakten elkaar. Heel intiem. En dan het besef dat dit kleine wezentje ons ineens ouders heeft gemaakt. En dan de hele verantwoordelijkheid en liefde die als vanzelfsprekend over je heen valt.
De mooie dagelijkse dingen
Dat zijn er genoeg:
– Mijn zoontje die altijd zijn zusje in de buurt wil hebben
– De onverwachte knuffels die mijn zoon me geeft
– De glimlach die op het gezicht van mijn dochter verschijnt als ze ons ziet
– Mijn zoontje die zijn zusje een kusje geeft
– Het schaterlachen van mijn dochtertje als haar broer iets geks doet voor haar
– Mijn zoontje die zijn zusje troost als ze huilt
– Met z’n allen in bed liggen in het weekend
– Samen in bad
Het mooiste om samen te doen
Ik ga er graag op uit. Vrijwel elk weekend zijn we op pad en dat is precies wat ik het liefst doe; Op pad gaan of reizen met mijn gezin. En dit kan van alles zijn; naar de dierentuin, een pretpark, een museum bezoeken, naar een kinderboerderij, het bos, een evenement, een festival en ga zo maar door. Ik geniet er volop van. Het allermooiste om te doen is samen reizen, maar uitstapjes tussendoor (en die gebeuren erg vaak), vullen de tussentijd mooi op.
Onze mooiste vakantie als gezin
Natuurlijk heb ik genoten van onze backpackreis door Thailand met zoonlief, het afgelopen jaar. Ik was toen zwanger van mijn dochter. Maar onze eerste reis samen, toen zoonlief 9 maanden oud was, waar we een road trip van een maand maakte door Amerika, blijft toch het meeste bij. Want een eerste reis als gezin, is gewoon ontzettend bijzonder.
De mooiste reis gaat vast die van dit jaar worden. Dan gaan we 3 maanden door New Zealand backpacken met onze 2 kinderen. Ik kijk er ontzettend naar uit.
Ik vind mijn kindje op zijn/haar mooist als hij/zij
Mijn zoon is een fotomodelletje. Hij heeft grote ogen, lange wimpers, kuiltjes in zijn wangen, prachtig haar en lacht de hele dag. Die glimlach doet het hem. Ik vind hem prachtig als hij vrolijk doet wat hij doet en contact maakt met mensen door ze alleen maar aan te kijken met een glimlach en grote ogen. Fantastisch om te zien. Hij is echt een mensen-magneet, wat dat betreft. Hij heeft daardoor altijd met iedereen contact en bezorgt vaak ook een glimlach op het gezicht van anderen.
Mijn dochter gaat haar broer achter na. Ze heeft nu al grote oogjes en kan erg wijs de wereld in kijken. Ik vind haar het mooist als ze schaterlacht om haar grote broer. Die twee hebben een diepe band en ze vindt alles geweldig wat hij doet. Hij trekt voor haar gekke bekken en maakt rare sprongen, wat ze allemaal geweldig vindt. Zoals dan vol verwachting naar haar broer kijkt en dan hard kan lachen… ja, dat is schitterend.
Dit had ik voor geen goud willen missen
De geboorte van mijn kinderen. Door een lage bloeddruk en lage HB waarden, valt een keizersnede mij extra zwaar. Ik moet dan hartstikke hard vechten om niet flauw te vallen (wat gepaard gaat met overgeven, weg rollende ogen, geen gevoel in mijn hele lijf, etc). Want met weinig bloed in je hoofd, is flauwvallen een logisch gevolg. Maar ik wilde mijn kinderen geboren zien worden. Het is me gelukt. Vooral die van mijn dochter was bijzonder, omdat er toen een transparant scherm werd gebruikt. Ik heb kunnen zien hoe ze uit mijn buik werd gehaald en dat was fantastisch mooi. Ik had dus het meemaken van de geboorte van mijn kinderen voor geen goud willen missen!
Maar ook de zwangerschappen zelf vond ik fantastisch. Ik heb namelijk hele prettige en gemakkelijke zwangerschappen gehad en kon daarom van het begin tot het eind genieten. Ik had vantevoren nooit gedacht hoe bijzonder ik dat zou vinden en het was 100x mooier dan ik ooit had voorgesteld. Ik vind het wat dat betreft best jammer dat ik nu mijn laatste zwangerschap heb gehad, maar het is goed zo, met 2 mooie kindjes.
De mooie momenten waar ik me op verheug
Om maar een paar te noemen:
– 2 maanden reizen in New Zealand eind van dit jaar
– het moment dat ze oud genoeg zijn om een speurtocht door een museum te maken
De tag is bedacht door Shirley van Mommy 2 Be.
De foto is gemaakt door Marleen Sahetapy.
En jij?
Deze tag is natuurlijk vooral leuk voor iedereen met kinderen. Maar mijn blog heeft een gevarieerd publiek (wat ik juist leuk vind). Dus daarom de algemene vraag aan jou: wat zijn jouw dagelijkse mooie momenten?
Ah wat mooi om te lezen! Hele leuke tag ook om te onthouden voor ergens na de bevalling 😉 Mijn dagelijkse mooie momenten zijn die met mijn zoontje, als ik uit de keuken word gehaald (hand wordt vastgehouden) en met hem op de bank moet zitten, lekker knuffelen. Ik smelt dan ter plekke 🙂 Ook voorlezen vind ik heerlijk om te doen. Hij vindt dat zo leuk! Kruipt op schoot en gaat dan ook meevertellen. Zo aandoenlijk.
Ik vind het altijd mooi als mijn zoontje zelf met een boek komt en dan op mijn schoot gaat zitten om samen voor te lezen. Heerlijk genieten. Leuk als je deze tag gaat overnemen. Ik heb ook nog de tag over ontzwangeren gemaakt. Die is ook toepasselijk voor straks en ik ben er ook erg benieuwd naar hoe je dat straks ervaart.
Wat een leuke tag! Wat fijn dat je nu met kinderen ook nog steeds veel uitstapjes maakt! Ik kan zelf ook genieten van uitstapjes. Met mijn vriend doe ik veel wandelingen, gisteren zijn we bij de Zaanse schans geweest.
Ja, ik geniet daar echt van. Vooral als het zonnetje schijnt, ook als het vriest. Dan wil ik er gewoon graag op uit.
Mooi lijstje! Mooie antwoorden. Jouw kinderen worden gekoesterd en dat is prachtig.
Ah dankjewel voor je lieve reactie.
Wat een leuke vragen & antwoorden heb je gegeven. Leuk om te lezen! Er zijn zoveel dingen die mij gelukkig maken, de lijst is te lang 🙂
Mijn lijst eigenlijk ook wel. Wat een voorrecht dat we over zo’n lange lijst beschikken, vind je niet?
Mooie blog Sheila, je hebt ook twee prachtige kinderen. Eigenlijk geld voor mij ook dat mijn mooiste momenten de momenten zijn met mijn kinderen. Hoewel ik ze af en toe achter het behang kan plakken, ben ik zoooo trots op dat kleine spul. Wat bijzonder!
Dankjewel lieve Roelina! Die behang momenten heb ik nog geen keer gehad. Maar kan me voorstellen dat er genoeg van komen als ze ouder worden ?
Wat mooi om te lezen. En wat een heftige bevallingen zeg!!
Heerlijk vooruitzicht Nieuw Zeeland.
Ik geniet ook van alle broer/zus momentjes
Ja ze waren zeker ontzettend heftig. Zou het geen 3e keer kunnen (gelukkig wil ik ook geen 3e). Leuk om te lezen dat je geniet van je broer en zus momenten.
Goh, zie nu dat er 2 maanden staat. Dat moeten er 3 zijn.
Ha! 🙂 Fijn dat je er zo van kan genieten en inderdaad ook het besef dat dat allemaal niet vanzelfsprekend is. Niet alleen dat een fijne zwangerschap een gelukje is, of dat je kinderen het goed met elkaar kunnen vinden, maar ook dat het ouderschap niet tegenvalt! Want dat had ook nog gekund. Komt vaker voor dan je denkt, vermoed ik. Anders hadden we geen jeugdzorg nodig.
Ik heb vaak genoeg aangegeven, van jonge leeftijd, dat het ouderschap voor mij niks is. En natuurlijk, als het toevallig door andere omstandigheden wel gebeurt was, was het niet het einde van de wereld geweest. Maar ik ben blij met ons pleegouderschap, omdat juist het ontbreken van een biologische band volgens mij ook iets toevoegt aan een ouder-kind relatie. Als dat logisch klinkt. Plus: ik heb dus niet zoveel met babies. Kinderen vind ik pas interessant als ze zichzelf in de pubertijd gaan uitvinden. Dan nemen ze niet zo maar iets meer van je aan. Ik haal daar een meer waardevolle uitwisseling uit.
Maar mijn mooie ‘mama’-dingen haal ik natuurlijk wel ergens vandaan: ik ben trots op ons ondertussen volwassen parttime-pleegkind. En ik ben net zo goed trots op onze kleine hond en katten. En inderdaad: er is niets heerlijker dan met z’n allen in bed te liggen (met de huisdieren natuurlijk: pleegkind is daar echt te groot voor :S). Elk minuutje rust en vrede is genieten. Tot ofwel een kat begint te mekkeren of de hond één van de katten gaat pesten… maar zelfs dat … 😀
Ja, het komt inderdaad voor dat het ouderschap tegenvalt. Ik vind het jammer dat daar ook een taboe op rust. Als dat zo voelt, dan is het gewoon zo voor iemand. En je merkt wel dat het moeilijk is om daar dan voor uit te komen, zonder dat er weer een oordeel over je wordt geveld. Ik denk dat geen ouder wil dat het tegenvalt, maar soms is het gewoon zo. Ook misschien in combinatie met onverwachts zonder partner komen te zitten of werk of een huilbaby. Het gaat er dan vervolgens om wat je er mee doet, denk ik dan. Anyways… ik stond er erg neutraal in, moet ik zeggen :). Zo van, ik ga het wel gewoon ervaren, want ik kon me er geen voorstelling van maken.
Sowieso lijkt het me mooi om ook pleeggezin te zijn. Dat staat ook nog steeds op mijn lijstje, ondanks dat ik ook kinderen van mezelf heb. We zijn al eerder gastgezin geweest om een kansarm kind op te vangen tijdens de vakantie (een paar jaar achter elkaar). Maar ik sta ook open voor pleegzorg.
Waw, prachtig om te lezen. Zo te zien 2 zware bevallingen meegemaakt. Chapoo
Je kan heel mooi schrijven
Ah, dankjewel en welkom op mijn blog. Ja, ze waren zeker pittig. Op het moment van bevallen. Bij de 2e keer dacht ik ook, jemig… dit kan ik geen 3e keer (gelukkig is dat ook niet mijn intentie :). En dankjewel voor je compliment!