De tweede kamer heeft het kabinet om een wetswijziging gevraagd, waarmee het mogelijk wordt om kinderen twee achternamen te geven. Is dat nou echt belangrijk, vraag je je misschien af? Nou nee, er zullen geen levens vanaf hangen. Laten we daar duidelijk over zijn. Maar… betekenis heeft het zeker. Voor de één meer dan voor de ander. Net zoals dat voor vele dingen geldt. Maar wat betekent dat dan voor mij? Zou ik een dubbele achternaam willen voor mijn kinderen?
Alhoewel man- en vriendlief al vrij hebben, heb ik nog 3 werkdagen te gaan. Nog 3 dagen waarop ik dingen zal afronden en zal overdragen. 3 Dagen waarop ik niet helemaal meer met mijn hoofd bij mijn werk zal zijn, want jemig… wat ben ik toe aan een reis! Het is 2 jaar geleden dat ik we onze laatste reis maakten en dat is voor mijn doen, best lang. Dus, ik ben er (bijna) klaar voor. Klaar om op avontuur te gaan met mijn gezin. Voor het eerst met ons vijven, wat natuurlijk best spannend is. Maar ook voor het eerst met dochterlief, omdat ze de vorige keer nog veilig in mijn buik zat. En alhoewel ik er natuurlijk heel erg naar uit kijk om van alles te beleven in Nieuw Zeeland en in het nieuwe jaar pas terug te keren, is er ook iets wat ik heus ga missen. December! Niet dat ik december ga overslaan. Maar een winterse december…
Ik ben veel dingen. En naast één van die vele dingen, ben ik moeder van twee. Een koningspaar, zoals dat heet. Toen mijn dochter als tweede van mijn kinderen op de wereld kwam, kreeg ik de veel gestelde vraag: “Is je gezin nu compleet?” En toen jullie de kans kregen om mij vragen te stellen, vroeg Mona mij dat ook. Aanvullend met de vraag of er nog meer kinderen kunnen komen.
Eerder beantwoordde ik hier de eerste vragen die mij gesteld worden. Maar deze persoonlijke vraag verdient een eigen artikel. Natuurlijk zijn er genoeg mensen die met één kind of kinderloos door het leven gaan (al dan niet bewust of onbewust). Twee kinderen lijkt nog steeds de norm. En voor veel mensen voelt dat dus als een compleet gezin. Dat ik de vraag ook regelmatig heb gekregen, is dan ook niet vreemd. En het heeft me al eerder aan het denken gezet. Is mijn gezin compleet? Voelt het als compleet?
En toen kwam de dag. De dag van baby af. Het moment dat onze mooie dochter 1 werd. De dag dat het een jaar geleden was dat ik haar op de wereld zette via een zeer pittige keizersnede. De dag dat ons gezin werd uitgebreid en we ineens over ‘de kinderen’ praatten. De dag dat we haar in de ochtend begroetten en er ineens een dreumes in het bedje lag. Dezelfde jongedame, petite, met fijne gelaatstrekken en lange wimpers. Maar gewoon geen baby meer. Die dag was afgelopen zaterdag.
De week vakantie in Center Parcs zit er nog maar net op. Maar sinds onze thuiskomst (tot en met vandaag) zijn er zieken in huize Sheila & Co. En dat heeft me natuurlijk druk bezig gehouden. Sinds vandaag heeft manlief zich aan het rijtje zieken toegevoegd. En hopelijk is mijn beginnende keelpijn geen voorbode dat ik ook ziek word, maar dat negeren we gewoon.
Maar…. er zit weer een vakantie aan te komen. Een hele bijzondere. Na dit weekend en 3 dagen werken, heb ik weer 1,5 week vrij. Dat is natuurlijk altijd wel een leuk vooruitzicht. Hopelijk blijft het zonnig en wordt het een heerlijke ‘spring break’ (en wordt iedereen beter). Maar wat het weer ook gaat doen, er gaan genoeg bijzondere dingen gebeuren.