Het kiezen van een kinderdagverblijf; waar let je op?

Aangezien ik weer ben gestart met werken,  moest er voor één dag in de week oppas geregeld worden voor dochterlief. Omdat onze ouders ook een dagje ouder worden en we uiterst tevreden zijn over de opvang van zoonlief, besloten we gebruik te maken van hetzelfde kinderdagverblijf. “Maar waar moet je nou op letten als je een opvang zoekt? Want hoe weet je nou of je goed zit?”, vroeg een vriendin. En die vraag kan ik heel goed begrijpen. Want het is ook moeilijk om de juiste opvang te vinden waar jij jouw grootste schat van de wereld elke week (een moment) af zet.

Ik geef je daarom tips waar je op moet letten en deel waarom ik zo blij ben met de Kindergarden opvang die ik heb gekozen. En voor de duidelijkheid, ik word niet gesponsord om dit artikel te schrijven. Maar als je mijn blog volgt, heb je wellicht door dat ik (maar mijn man ook) erg bewust bezig ben met de opvoeding van mijn kinderen. Als ik dan ook erg tevreden ben over de opvang, wil ik dat dan ook oprecht delen met jullie. Of je in ieder geval helpen hoe jij ook een goede keuze kan maken wat aansluit op jouw wensen.

Lees verder

Een ongelukje…. en dan?

Reanimatie kan levens redden. Zoals het leven van mijn broer, bijvoorbeeld, waar ik vorig jaar over schreef. Ook al was ik zwanger, dit was voor mij reden genoeg om een reanimatie cursus te volgen. Ook de herhalingscursus volg ik netjes. Dat betekent dat ik nu (in theorie, want het is altijd afwachten hoe je in de praktijk reageert) onder andere weet wat ik moet doen om een volwassene te reanimeren. Ja, inderdaad… een volwassene.

Maar hoe zit het dan met kinderen? Want hoe verleen je eigenlijk eerste hulp aan kinderen? Ik besefte pas hoe kwetsbaar zo’n kleintje is, toen ik moeder werd. En een (ernstig) ongeluk zit in een klein hoekje. De kans is dus (statistisch gezien) groot, dat mijn kind dat ook eens ging overkomen. Dus hoe zou ik daarmee om gaan? Reden genoeg om me daar eens in te verdiepen.. Lees verder

De nieuwe (omstreden) donorwet

Totaal onverwacht las ik het in het nieuws. De nieuwe orgaandonatie-wet is door de tweede kamer gekomen. Ik zeg het niet vaak, maar hier ontschoot mij een welgemeend: “Eindelijk!”

De nieuwe wet is (blijkbaar) nogal omstreden. 74 stemmen tegen, 75 stemmen voor. Ik snap niet dat er zoveel mensen tegen dit voorstel zijn. Hoe kan dat? Een voorstel waarmee je zeker mensenlevens gaat redden. Al is het er maar 1!

Lees verder

Wat staat er in jouw testament?

Doodgaan. Iets waar je niet graag over nadenkt. Niet als je geliefden dood gaan, en niet dat je zelf ooit dood zult gaan. Vooral dat laatste is een ver-van-je-bed-show als je niet ernstig ziek of behoorlijk oud bent. Maar het is wel heel belangrijk om te beseffen dat het ooit zal gaan gebeuren. En als dat gebeurt, wat dan? Wat jij denkt dat er met jou gebeurt, is een beetje afhankelijk van je geloof.
Maar hier op aarde ben de je (voorlopig) klaar. Alleen,  wat laat je achter? Lees verder

Waarom trouwen onder huwelijkse voorwaarden?

Erik en ik zijn getrouwd onder huwelijkse voorwaarden. There, I said it, now you know.

Voor sommige mensen is dat best een big deal, trouwen onder huwelijkse voorwaarden, want “hij houdt niet genoeg van me om me te vertrouwen met zijn geld” of “dan ga je al plannen dat je uit elkaar gaat, terwijl je nog moet gaan trouwen en dat is vragen om problemen”.

Nou geloof ik toch al niet zozeer in dat voor altijd en eeuwig, niets zo veranderlijk als de mens. Daarnaast kan je gewoon dingen meemaken waardoor je uit elkaar groeit, traumatische ervaringen, maar ook juist de sleur van alledag. Toen wij gingen trouwen was dat dus niet voor altijd en eeuwig of tot de dood ons scheidt. Nee wij trouwden met de boodschap ‘I choose you’.
Lees verder