Het is voor mij ondertussen alweer ruim twaalf jaar geleden dat mijn wereld totaal veranderde. De datum 23 juni zal voor mij altijd een moeilijke dag blijven; dit is de dag dat ik hoorde dat mijn vader een einde aan zijn leven had gemaakt.
Vandaag geef ik het woord aan Puck
Zodra je in verwachting bent, merk je al snel dat de aarde wordt gedomineerd door 2 groepen. De zogenaamde borstvoedingsmaffia en de kunstvoedingsmama’s. Je zou bijna vergeten dat er nog een 3e groep is. Een groep waar ik mezelf tenminste altijd in heb gezien. De groep ‘laat-iedereen-eens-lekker-zelf-bepalen-hoe-je-je-kind-voedt-en-laat-de-ander-met-rust’, waar ik al eerder over schreef. Deze groep is wat dat betreft redelijk neutraal. Laat iedereen in zijn of haar waarde én ligt er niet eens wakker van als de buurvrouw wel voor borstvoeding kiest of zich in joggingpak heist om naar de supermarkt te wandelen om een bus kunstvoeding te scoren. Want serieus, we hebben betere dingen te doen.
Ik ben geen fashionista. Modetrends gaan vaak aan me voorbij. Als ik iets niet mooi vind, zal ik het niet dragen, hoe populair het ook mag zijn. Gevoelig voor modetrends ben ik dan ook absoluut niet. Wel heb ik oog voor detail en weet ik heel goed hoe ik mijn kleding het beste kan combineren. Ik heb een hele eigen stijl, terwijl ik gemiddeld toch weinig uitgeef aan kleding. Maar als je me zou vragen wat mijn favoriete kledingstuk is, is dat zonder twijfel een corset. En dan heb ik het niet over een sier corset, of een bustier die je onder je kleding draagt of een bruidscorset. Nee, the real deal corset. Uiteraard kán die onder je kleding, maar laten we eerlijk zijn… the real deal corset is daar veel te mooi voor.
Als je het geluk hebt én er bewust voor gekozen hebt om borstvoeding te (kunnen) geven, wordt het leven stukken makkelijker als je ook borstvoeding in het openbaar kan geven. Het geeft jou de vrijheid om samen met je kind de deur uit te gaan. En laten we nou eerlijk zijn, dat is heerlijk!
Maar borstvoeding geven in het openbaar is voor veel moeders best een dingetje. Je moet toch een bepaalde zelfverzekerdheid hebben om je kind in het openbaar aan je borst te leggen. Maar als het je eenmaal lukt, heb je een overwinning behaald (althans, zo voelde dat voor mij) en mag je terecht trots zijn op jezelf. Plus… je draagt mee aan het inburgeren van borstvoeding in het openbaar en daar en ik een voorstander van.
Wil jij in het openbaar voeden, maar durf je het toch nog niet aan? Dat is helemaal verleden tijd na het lezen van mijn tips en ervaringen.
In Nederland gun ik mezelf nauwelijks een massage. Iets met een prijskaartje, zeg maar. Maar vorig jaar kreeg ik een ayurvedische massage cadeau. En wat heb ik daar van genoten! Boven verwachting zelfs. Dit jaar probeerde ik iets heel anders. Ik ging voor een marmatoonpunctuur behandeling. Een wattes? En veel belangrijker, is het wat?