Alhoewel de donkere en koude dagen nu echt zijn gearriveerd in Nederland, las ik dat er best nog wat warme dagen zijn geweest voor de tijd van het jaar. Heel veel heb ik er niet van meegekregen, want ik ben vooral bezig met het hier en nu. Backpacken in Nieuw Zeeland. Hoe gaat dat reizen met kinderen ons nou eigenlijk af? En wat maakt het dan zo anders dan op vakantie gaan? Nu we al bijna twee maanden onderweg zijn, leek me dat een prima onderwerp om aan te kaarten.
De zomervakantie van 2018 is in deze regio officieel voorbij. Wat voor mij natuurlijk betekent dat de reis naar Nieuw Zeeland steeds dichterbij komt. 3 avontuurlijke maanden staan ons op te wachten aan de andere kant van de wereld. En dat betekent ook dat ik regelmatig de vraag krijg of ik dat niet allemaal spannend vind. Zo’n reis maken met 2 kleine kinderen? Nou, eigenlijk vind ik dát niet eens zo spannend. Nee, er is juist iets anders wat ik best een beetje spannend vind.
Liefde is een bijzonder iets. Ik betrap mezelf er wel eens op dat er momenten zijn, dat ik er niet eens bij stil sta ‘how lucky I am’ in de liefde. Terwijl er op andere momenten juist weer een warme gloed door me heen gaat als ik naar mijn liefde(s) kijk. En me realiseer hoe bijzonder ik wel niet moet zijn dat er mensen zijn op deze wereld die hun liefde aan me verklaard hebben. Niet alleen door woorden overigens, ook door daden. Een mooi moment om eens stil te staan bij de liefde en jullie een kans te geven om mijn mannen te leren kennen. Ik bedacht er zelfs speciaal een tag voor.
Lees verder
Mensen moeten vrijwel altijd ergens wat van vinden. Niet vreemd, als je er zo over nadenkt. Hersenen maken al overuren, dus volgens mij gaat dat gewoon helemaal van zelf. Een mening of oordeel, of het nu positief of negatief is, is al snel gemaakt. Je zal nu vast denken dat ik daarom veel vreemde of nare opmerkingen heb gehad, betreffende mijn relatie met twee mannen. Niets is minder waar. Toen ik 6 jaar geleden ongepland mijn huwelijk een polyamoreuze relatie werd, heb ik verrassend genoeg nauwelijks nare opmerkingen gehad. En degenen die wel noemenswaardig zijn, zijn op twee vingers te tellen. Maar als je ze dan hoort, en wordt aangevallen op jou als persoon, doet dat heus wel iets met je.
Mei is niet alleen de maand waarin ik 40 werd. Het is ook de maand dat ik vier dat ik 6 jaar samen ben met mijn vriend. Nu klinkt 6 jaar op zich niet lang, maar bedenk wel dat deze relatie plaats vindt binnen een 11-jarig huwelijk. Kortom, sinds 6 jaar geleden heeft mijn man mij niet alleen voor zichzelf.
Polyamorie betekent dat je open staat voor het gelijktijdig hebben van meer dan één liefdesrelaties, zolang het gebeurt in openheid en eerlijkheid en met medeweten en instemming van alle betrokkenen. Sommigen kiezen er bewust voor, bij ons is het gewoon zo gelopen. Inmiddels zijn we 6 jaar verder. Hoe het begon, daar heb ik hier al openhartig over geblogd. Maar welke obstakels kom je nou tegen in een poly relatie? En ging het ons allemaal wel zo makkelijk af?