Als je na je bevallingsverlof weer gaat werken, willen mensen natuurlijk direct weten hoe het gaat met de kleine en haar grote broer. Ik vind het zeker leuk om over mijn kinderen te praten, als er naar gevraagd wordt (want ik ben zo’n moeder die het onderwerp ook kan vermijden als mijn gesprekspartner er niet op zit te wachten). Trots laat ik geïnteresseerden foto’s zien en ik vertel ze graag hoe fantastisch ze het doen. Want tja… ik ben gek op ze.
Maar hoe vaak komt het voor dat je het ook voelt? Dat jíj voelt hoe diep de liefde van een ander voor zijn/haar kinderen is? Of voor zijn/haar partner of welk onderwerp dan ook wordt aangekaart. Maar dat die persoon met zoveel onvoorwaardelijke liefde en een twinkeling in zijn/haar ogen spreekt, dat die liefde zelfs bij jou naar binnen kruipt?
In mijn die werkweek maakte ik dat bijzondere gevoel voor de eerste keer mee.
Lees verder