Toen ik zwanger was van mijn zoon, besloten we al snel dat we hem een meertalige opvoeding wilden meegeven. We kozen voor de One Parent One Language (OPOL) methode. Ik praat Engels tegen hem sinds hij 3 maanden oud is en mijn man en vriend, nemen het Nederlandse gedeelte voor hun rekening.
Over precies een week wordt mijn zoontje alweer 3. Benieuwd of ik het Engels spreken nog vol houd? Benieuwd hoe het gaat met de taalontwikkeling van mijn zoontje? Lees dan vooral verder….
Om het verhaal compleet te maken, lees je hier mijn update van vorig jaar.
Een inhaalslag
Als je een kind meertalig opvoedt, is het bijna standaard dat ze ook later beginnen met praten. Ze horen veel meer woorden vergeleken met hun leeftijdsgenootjes én moeten dat vervolgens allemaal verwerken. Op een gegeven moment trekt dat bij, maar zijn zinnen zijn nog niet zo uitgebreid als bij andere 3-jarigen. Hij heeft altijd wel laten zien dat hij precies begrijpt wat er gezegd/gevraagd wordt. Maar qua taalontwikkeling kwam hij dus later op gang. We houden zijn taalontwikkeling daarom ook extra goed in de gaten, samen met zijn begeleiders op de opvang. Al moet ik zeggen dat hij in de laatste 2 maanden een gigantische inhaalslag heeft gemaakt. Hij vertelt hele verhalen, komt elke dag met nieuwe woorden en zinnen, herhaalt elk nieuw woord wat hij hoort en wordt ook beter verstaanbaar voor onbekenden. Dus wat dat betreft gaat het erg goed. En elk kind heeft zijn/haar eigen tempo.
Consequent Engels
Ik praat nog steeds alleen maar in het Engels tegen en met hem. Ik vind het nog steeds makkelijk om vol te houden, omdat ik zonder moeite kan switchen tussen de talen. Zelfs als ik met hem naar de huisarts ga of een tandarts bezoek, blijf ik tegen hem praten in het Engels. Daarnaast vind ik het nog steeds leuk om te doen. Het stimuleert me natuurlijk ook dat ik steeds meer resultaat zie ‘van mijn werk’. Nu hij ook steeds meer oppikt wat om hem heen gebeurd, zijn we gestart om ook onder andere omstandigheden het Engels toe te passen. Bijvoorbeeld aan de eettafel. Voorheen praatte ik alleen maar Engels tegen mijn zoon en Nederlands tegen mijn man. Als we met z’n allen aan tafel zitten, praat ik steeds meer in het Engels tegen mijn man. Zo krijgt mijn zoontje ook de taal in een andere context mee. Mijn man praat dan alsnog alleen in het Nederlands.
Tweetalig reageren
Mijn zoontje had al een aardige Engelse woordenschat. Nog steeds gebruikt hij de woorden voornamelijk door elkaar. Maar sinds kort reageert hij ook tweetalig. Zo lag hij laatst ziek op de bank en vroeg hij om een deken. Toen ik aangaf dat ik hem niet begreep; vroeg hij om een ‘blanket’. Ook weet mijn zoon veel woorden in twee talen te benoemen. In de dierentuin bezochten we de zeekoeien. “Zeekoe, Manatee in English” legde hij toen enthousiast uit aan een ander jongetje. Soms levert het natuurlijk grappige situaties. Zo begreep mijn zoontje natuurlijk niet dat iemand op vakantie kon naar ‘Spain’. Want die (speen) stop je tenslotte in je mond.
Een internationale omgeving
Eén keer per week ga ik naar een internationale speelgroep genaamd Tots & Tea. Hier komen (voornamelijk) expat moeders samen met hun kinderen en hebben we gewoon een gezellige ochtend samen. De voertaal is Engels, ongeacht waar je vandaan komt, en zo wordt mijn zoontje dus ook wekelijks omringd door deze taal. Zelf vind ik het ook erg gezellig om bij te kletsen met deze groep vrouwen. Doordat er ook veel native English speakers zijn, blijft mijn niveau en uitspraak van het Engels zo ook goed.
Brits vs Amerikaans
Nog steeds lees ik hem boeken voor in het Engels. Dit wissel ik af met Nederlandse boeken die ik zelf vertaal. Als hij netflix kijkt, zet ik de taalinstelling altijd in het Engels (zo ver mogelijk). Op die manier zorg ik er voor dat hij altijd zo veel mogelijk in aanraking komt met de Engelse taal. Omdat ik hem Brits leer en niet Amerikaans, probeer ik hem wel zo veel mogelijk Engelse tekenfilms te laten zie die van oorsprong Brits zijn (zoals Peppa Pig). Zelf probeer ik ook consequent te zijn in mijn Britse woordenkeus. Om je een idee te geven van de verschillende woorden, kan je deze leuke lijst bekijken. Natuurlijk maak ik wel eens een fout. Je wordt hier met name geconfronteerd met het Amerikaans (door bijvoorbeeld films). Daarom ben ik ook zo blij met de Britse vriendinnen van de internationale groep. Ze houden me scherp. Ik ‘hoover’ bijvoorbeeld tegenwoordig het huis, in plaats van ‘vacuum’. Al zijn sommige woorden niet goed te vertalen, zoals een simpel beschuitje of het woord gezellig. Daar zal ik altijd tegen aan lopen. Maar aan de andere kant ben ik in de gelegenheid om typische Britse uitspraken te gebruiken, zoals ‘knackered’, ‘gutted’ en ‘easy peasy’. Tegelijkertijd houd ik me niet teveel vast aan de Britse slang. Want ik begrijp ook dat als hij ‘peckish’ zal leren te zeggen, in plaats van ‘hungry’, dat niemand hem hier zal begrijpen. En dat is ook weer niet de bedoeling.
Communiceren tijdens het reizen
Ik vind het mooi om te zien dat mijn zoontje alles begrijpt wat tegen hem gezegd wordt in het Engels. Volgend jaar gaan we 3 maanden door Nieuw Zeeland backpacken. Ik vind het dan ook een prettige gedachte dat hij ons niet nodig zal hebben om dingen te vertalen. Dat zal de reis voor hem ook leuker en waardevoller maken.
Een Nederlandse school
Ondertussen hebben we enkele scholen bezocht. Ik liet al weten dat ik hem niet naar een internationale school wil sturen. Dit leek ons (met name taal technisch) geen goede basis voor een kind dat in principe in Nederland zal opgroeien. Maar we hebben een Nederlandse school gevonden die regelmatig de verbinding opzoekt met de internationale school. Ook zijn ze bezig om op kort termijn het Engels in te voeren vanaf de kleuterklas. Los daarvan sprak hun visie en de leerstijl ons erg aan, dus vooralsnog is de keuze gemaakt. Ik ben dan ook erg benieuwd hoe hij straks zal reageren op de Engelse lessen.
De voordelen
Het enige gemis wat ik aan het Engels opvoeden vind, is dat ik nooit kinderliedjes heb gezongen in het Nederlands. Mijn dochtertje is inmiddels 6 maanden. Ik merk dat ik me daarom nog wel eens laat verleiden om in het Nederlands tegen haar te praten en te zingen. Want het is toch wel erg leuk om ‘Slaap kindje slaap’ en ‘Op een grote paddenstoel’ te zingen. Met name als mijn zoontje niet in dezelfde kamer is. Maar de bedoeling is wel om haar ook tweetalig op te voeden, dus binnenkort zal ik ook bij haar consequent zijn en over gaan naar het Engels. Ik zie er namelijk nog steeds de grote voordelen van in (zoals ik hier al eerder deelde) en ik heb er veel plezier in. En natuurlijk vind ik het fantastisch dat ik ook echt resultaat zie. Zo lang ik dus nog geen belemmeringen zie, zal ik deze manier van tweetalig opvoeden ook voortzetten.
En jij?
Zie jij voordelen in het meertalig opvoeden?
Wauw ik vind dit echt geweldig! Ik zie het mezelf niet doen aangezien het voor onze toekomstige poes weinig verschil zou uitmaken in welke taal ik praat maar ik vind het echt geweldig en ook een enorm geruststellende gedachte dat een kind ook in andere landen op zon jonge leeftijd weet wat andere mensen willen en bedoelen het geeft een bepaalde zelfredzaamheid maar misschien ook wel een stukje veiligheid want hij kan zich ook steeds beter verstaanbaar maken mocht er iets zijn, dat vind ik echt geweldig!! Heel veel plezier in new Zeeland, ik heb hier echt waanzinnig veel respect voor!!!
Ah dankjewel! En wie weet. Onderschat je poes natuurlijk niet. Zou toch mooi zijn dat als jij weer eens naar de Belgische Ardennen gaat en een Franse oppas voor je poes vindt, dat de poes begrijpt wat die persoon wil. Ik bedoel maar… 🙂
Zo knap dat je dit doet.
Ik heb er zelf over getwijfeld.
Leuk om te lezen hoe het jullie vergaat.
Interessant om te lezen dat je er zelf ook over hebt nagedacht. Om welke taal zou het dan gaan? En waarom heb je er voor gekozen om het niet te doen, als ik vragen mag?
Engels aangezien ik dat gestudeerd heb en mijn man er ook héél vlot mee is door zijn werk.
We hebben het voor we kinderen kregen vaak over gehad en ook over de voordelen en zo. Maar op het moment zelf ben ik er niet meteen mee begonnen, geen idee waarom eigenlijk. Het was zeker geen bewuste keuzen om het niet te doen.
Dus eigenlijk weet ik niet waarom we het niet hebben gedaan.
Ik lees dit vol bewondering. Wat vind ik dit knap van jullie. Ik heb tot nu nog nooit van de opol methode gehoord.. Had mij ook wel wat geleken. Mijn oudste heeft 2 jaar op Engelse les gezeten. Daar merk ik nu de voordelen van. Bij mijn jongste zoon heb ik dit niet gedaan. Die heeft al zoveel moeite met leren. Vlak bij mij zit een basisschool die voor 70% in het Engels les geeft. Ik zou mijn dochter er graag op willen. Maar toen ze 1 was en hier al op basisscholen ingeschreven moest gaan worden zat deze school al vol.. Erg jammer.
Dat is wel goed, vind ik. Dat je wel kijkt of die tweede taal wel past bij je kind. Ik bedoel, ik kan het allemaal wel leuk vinden om Engels te leren aan mijn kinderen. Maar als zou blijken dat ze al moeite hebben met alleen Nederlands, zou ik er ook mee stoppen. Zelf vind ik 70% Engels nog te veel voor mijn zoon. Voor een basisschool zijnde dan. Ik merk gewoon dat er tegenwoordig zoveel grammatica fouten worden gemaakt binnen onze eigen taal. Ik vind het daarom ontzettend belangrijk dat eerst de basis van zijn eigen taal op orde is en dat daar dus uitgebreid aandacht aan wordt besteed. En dat hij dat dus ook mee krijgt vanuit school. Ik zou 50/50 wel een mooie balans vinden. Of 40/60 (en dan 40% Engels).
Ik heb nog nooit van de OPOL-methode gehoord! Lijkt me heel fijn voor je zoon, vooral voor later. Ik heb het Engels vooral geleerd door muziek te luisteren en films te kijken (en natuurlijk door Engels op de middelbare school). Ik zal altijd wel het Nederlandse accent zwaar blijven hebben als ik Engels spreek, maar het lijkt me dat als je meteen Engels tegen je kind praat, hij dit dan veel minder heeft.
Ik kende de OPOL-methode ook nog niet, totdat ik hiermee aan de slag ging, hoor. Ik heb ook op die manier Engels geleerd. Maar ik was altijd al extreem goed in talen. Met name het Engels. En dat werd dan versterkt door het omgaan met internationale vrienden en het maken van reizen. Zelf heb ik dus helemaal geen Nederlands accent. Zelfs Engelsen hebben me wel eens gevraagd (als ik met ze sprak in Nederland) of ik geen heimwee had naar huis en wanneer ik weer naar Engeland ging. Dan moet het wel goed zitten, dacht ik zo 🙂
Leuk om te lezen hoe het tweetalig opvoeden je verder vergaat! Ook bij onze jongste (nu bijna 2) duurt het veel langer voordat ze gaat praten. De woordjes die ze kent zijn een combinatie van Nederlands, Engels (en Swahili). Al merk ik wel dat ze vrijwel alles begrijpt, zowel in het Nederlands als Engels. Maar ik zie enkel voordelen van het tweetalig opvoeden. Zoals je zelf ook zegt, zeker tijdens het reizen kunnen ze zelfs op hun jonge leeftijd met iedereen contact leggen. Geweldig!
Fijn dat je een school hebt gevonden die zich ook erg op het Engels toelegt. Mijn oudste is inmiddels begonnen met leren lezen en schrijven, in het Engels uiteraard. Maar we ontkomen er niet aan om straks met hem zijn Nederlands op niveau te houden.
Ik ben zo benieuwd hoe het gaat met Nederlands. Het lijkt me moeilijk om Nederlands goed bij te leren en op niveau te houden als je niet wordt omringd door die taal. Dat is dan wel het voordeel van Engels. Kinderen in Nederland krijgen het genoeg mee via boeken en tv. Al is dat wel voornamelijk Amerikaans, maar toch.
Ik heb laatst al met een vrouw staan praten die dat ook deed ik wist niet van die achterstand, weet alleen dat als een tweede taal vroeg word bijberacht een derde taal makkelijk geleerd wordt.
Yes, dat klopt zeker. En dus niet alleen dat. Het blijkt ook dat meertalige kinderen ook voorlopen op ander schoolwerk. Ze kunnen veel sneller schakelen en pakken veel sneller stof op. Ze leren dus vaak ook veel sneller en makkelijker.
Lijkt mij alleen maar hartstikke goed voor je kind en heel waardevol. Als ik het kon zou ik het ook doen, want ze leren talen zo ontzettend snel als ze jong zijn. Maar helaas is mijn Engels niet zo heel goed en voor de rest spreek ik geen andere taal. Mijn vriend is nog slechter in Engels dus voor ons gaat het niet op. Geeft niet. Scholen doen er tegenwoordig ook steeds meer aan en tegenwoordig leren kinderen sowieso al best veel van series, YouTube etc. Mooi dus als je het kan maar zo niet, jammer dan 😉
Dat geeft inderdaad niet. Want Engels wordt sowieso wel opgepakt door alle andere kanalen. En als het straks op school wordt geleerd, komt iedereen zich er wel mee uit de voeten. En een vereiste is het zeker niet. Het was ook meer, ik kan het, dus waarom niet. Als mijn uitspraak niet goed was geweest, of als ik een Nederlands accent had gehad, had ik het ook niet gedaan.
Ik vind het knap, want zelf ben ik niet meertalig opgevoed en merk ik achterstand in mijn andere talen. Zo was ik op school goed in Frans, maar is dat nu een fiasco geworden. Zo is het omgekeerd met Engels. Op school had ik net geen onvoldoende en door naar tv en muziek te luisteren heb ik mijn Engels geleerd (doch ik toch geen volledig gesprek in het Engels zou kunnen voeren). Eén ding is wel zeker, mocht mijn partner de kinderen meertalig willen opvoeden neem ik het Nederlands voor mijn rekening, haha.
Ik heb juist altijd moeite gehad met Frans. Een lastige taal vind ik dat. Vooral toen ik nog toerisme studeerde en ook nog Spaans had. Dan begon ik woorden door elkaar te halen 🙂
Onwijs interessant om te lezen! Ik ben nog lang niet zover, maar had wel altijd gedacht dat ik dat ook met mijn kinderen later wil, want het heeft alleen maar voordelen voor je kindje. Maar ja, hoe ik dit allemaal lees komt er toch wel heel veel meer bij kijken! Knap hoor!
Oh ja, er komt zeker wat bij kijken. In ieder geval ‘commitment’. En dan ligt het aan jezelf of je daar dus voor gaat of niet. Maar daarnaast moet je natuurlijk ook de taal goed beheersen met de juiste uitspraak. Anders leert je kind het alsnog niet goed en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling. In het begin dacht ik dat ik vooral zou moeten wennen aan het schakelen van de taal. Als ik me tussen mensen begeef en me dan ongemakkelijk zou voelen als ik ineens Engels moest praten tegen mijn zoontje. Maar dat bleek me toch goed af te gaan. Gelukkig maar 🙂
Ja klopt! Heb er veel bewondering voor!
Sheila, wat is me dit toch interessant om te lezen. Bovendien vind ik het heel erg knap dat jullie dit zo goed vol blijven houden. Nu helpt het ook wel enorm dat je er ook gewoon heel veel plezier in hebt. Wij voeden onze kinderen ‘gewoon’ in het Nederlands op. Maar, ik ben mij wel bewust van het feit dat kinderen veel kunnen oppikken wat taal betreft. Ik gebruik af en toe bewust wat moeilijkere woorden om hun woordenschat uit te breiden. Ja, soms snappen ze mij niet maar kinderen zijn zeker niet dom. Onze jongste vindt de Engelse taal heel interessant. En hem leer ik Engelse woordjes die in zijn beleveniswereld liggen. Hij kent bijvoorbeeld alle kleuren en bijna alle dieren wel in het engels. En ook het spelletje ik zie ik zie wat jij niet ziet doen we wel eens in het engels. Ik kies er bewust voor om niet altijd maar op een kinderachtige manier tegen de kinderen te praten. Ik vind ‘knackered’ trouwens zo’n heerlijk Brits woord.
Thanks! En leuk om te lezen dat je spelenderwijs zo ook Engels leert aan je kinderen. En gelijk heb je. Met You Tube enzo pikken ze heus wel wat op (want volgens mij kan elk kind ‘daddy finger’ zingen, helaas). Maar het kan ook in de alledaagse dingen, inderdaad. Kinderen zijn zo gevoelig voor taal! Welke taal dan ook. Dus het hoeft natuurlijk geen Engels te zijn, maar gewoon wat in je macht ligt. Ook mooi dat je ook moeilijkere woorden gebruikt. Dat pikt mijn zoontje ook erg goed op. Ik vind het erg knap dat hij ‘hedgehog’ bijvoorbeeld weet. Het voordeel van opvoeden in het Engels is wel dat ik niet op een kinderlijke manier tegen hem kan praten. Simpelweg omdat ik niet weet hoe dat moet en het heel onnatuurlijk voelt.
‘Peckish’ is ook niet echt hetzelfde als ‘honger’. Het is meer ’trek’. Maar nitpicking aside, wat leuk dat het zo goed gaat! Ik ben er van overtuigd dat het uiteindelijk met zijn woordenschat in beide talen helemaal goed komt: eigenlijk verwacht ik stiekem dat hij zelfs meer woorden in beide talen zal kennen dat een ééntaliger.
Moet ik natuurlijk nog even kwijt dat onze hond, nu ruim 2 jaar, óók tweetalig aan het worden is. Bij ons begrijpt hij volkomen wat we in het Engels tegen hem zeggen; bij mijn ouders begrijpt hij nu ook het Nederlands. Honden hebben namelijk ook een ’taalcentrum’ in hun brein, dat blijkbaar erg overeenkomt met het menselijk taalcentrum. Honden zijn er op geselecteerd om mensen en hun taal te begrijpen. Die van ons begint echt ernstig goed te worden in onze communicatie begrijpen. Ik denk dat hij best jaloers is op je zoon, dat die terug kan praten.
Ben je al aan Beatrix Potter begonnen? Wel wat ouderwets, maar oh, zulke lieve verhaaltjes met tekeningetjes. En leg maar vast een beginnetje met boeken als Horrible Histories. Komt later wel.
En of het ’trek’ is, hangt er weer vanaf hoe je het bekijkt. Aangezien ze in het Amerikaans weer geen onderscheid maken tussen trek en honger. In Nederland trouwens ook niet, ook al hebben we er twee woorden voor ;).
Ik vind het erg cool om te lezen dat jullie hond ook reageert op beide talen. Dus zie Martha… je kan het ook doen bij jouw poes (zie eerdere reacties) :).
Ik ben nog niet begonnen aan de Beatrix Potter boekjes. Maar ik kijk er naar uit om straks echt meer verhalen uit kinderboeken voor te lezen! En dan zijn tips welkom. Ik zet dit even op mijn lijstje. Horrible Histories ken ik niet trouwens. Thanks voor de tips.
Ik heb heel veel bewondering voor meertalig opvoeden.
We hebben er zelf ook over getwijfeld.
Oh, dan ben ik wel benieuwd. Waarom heb je er uiteindelijk voor gekozen om het niet te doen?
Omdat Engels niet mijn moedertaal is en ik eigenlijk meer ervaring heb om deze taal te gebruiken op professioneel vlak.
Interessant. Mijn moedertaal is het ook niet, hoor. En het is dan ook zeker wennen als je ineens met een dreumes praat, terwijl ik alleen de ervaring heb om met volwassenen in het Engels te praten. Dus ik leer zelf ook elke dag 🙂
Inderdaad herkenbaar vanuit mijn werk. Ouders die inderdaad verschillende talen spreken tegen hun kind. Zo mooi om te zien 🙂 Veel bewondering voor en dus echt met plezier dit artikel gelezen.
Oh leuk! En merk je dan ook dat kinderen vervolgens talen door elkaar spreken, als de ouders weg zijn? Ik hoor van de opvang dat Oz altijd in het Engels de kleuren zegt. Leuk om te horen, vind ik dat.
Ik vind dat zo knap?! Hoe houdt je het vol om altijd Engels te blijven praten tegen hem. Het lijkt mij echt enorm vermoeiend. het helpt wel denk ik dat je er lol in hebt. Verspreek je je wel eens?
Het komt echt doordat ik het leuk vind en gewoon graag Engels spreek. Daardoor vind ik het helemaal niet vermoeiend. Ik verspreek me nauwelijks. Maar het komt heus wel eens voor dat ik een woord niet weet, hoor. En dan omschrijf ik het maar. En probeer ik het te onthouden om het op te zoeken in google wat het is in het Engels voor later 🙂
Wat goed dat je hebt doorgezet. Ze hebben er later zoveel profijt van. Wij verhuizen in Augustus naar Duitsland dus dan komt er een vierde taal bij. Overigens ging elk kind bij mij vlotter praten. Mijn dochyer communiceerde in volledige zinnen zowel in het Nederlands, Engels alsook Russisch met 10 maanden.