Ik maak geen fouten.
Dat is nogal een statement om dat over jezelf te zeggen. Je zou kunnen denken dat ik een tikkeltje arrogant ben (al is het niet verkeerd om tot een zekere hoogte over wat arrogantie te beschikken). Maar ik geloof oprecht niet in fouten. En daardoor maak ik ze niet.
Dat vraagt natuurlijk om meer…..
Iedereen maakt toch fouten?
Je kan spreken over verschillende fouten. Ik heb het dan ook niet over feitelijke fouten. Zoals een afwijking in een bepaalde waarde of het maken van een grammatica fout in je blog. Of bepaalde blunders die ik al eerder deelde. Nee, ik bedoel een zogenaamde verkeerde keuze die je hebt gemaakt of beslissing die je niet bracht wat je in gedachten had. Dat soort fouten. Vervolgens kan je beweren dat toch iedereen toch wel eens een fout maakt? En ja, daar heb je ook helemaal gelijk in. En toch, ik maak ze niet.
Een moment opname
Beslissingen maak je op basis van de aanwezige informatie, gecombineerd met dat wat je gevoel ingeeft. Althans, zo werkt dat bij mij en ik geloof dat dat ook voor anderen geldt. Een beslissing is ook altijd een moment opname. Het kan namelijk best zijn, dat je een maand later tot een heel ander besluit zou komen. Als jij een besluit maakt met de beste intentie (daarbij bedoelend dat je niet iemand opzettelijk wil kwetsen), vind ik dat je dat dus niet als fout kan zien. Ook al pakt je beslissing heel anders uit.
Een cadeau aan jezelf
Daarnaast, en dat is de meest belangrijke, kan je van je fout leren. Ze zijn daarom een cadeau aan jezelf, als je je er tenminste voor open stelt. Fouten zorgen ervoor dat jij jezelf kan ontplooien, waardoor je groeit. Fouten geven je levenservaring en zorgen voor verbetering. Ze zijn daarom ontzettend leerzaam. Kortom, ik zie fouten dus als een gebeurtenis die mij een leermoment geven. Mede dankzij deze gebeurtenissen, ben ik wie ik ben. En daar ben ik behoorlijk dankbaar voor. En hoe kan een leermoment nou fout zijn?
Een andere mindset
Als je een fout dus ziet als een leermoment, besef je ook dat ze noodzakelijk zijn. Het is dus goed om ze te maken. Ongeacht wat je leeftijd ook is en in welke fase je zit van je leven. De gevolgen van een fout, kan je dus net zo goed over je heen laten komen. Hoe moeilijk of pijnlijk dat soms ook kan zijn. Maar als je het einddoel in gedachten houdt, dat je jezelf dus aan het ontwikkelen bent, kom je er wel door heen. Daarbij, als je fouten op deze manier benadert, hoef je niet bang te zijn om beslissingen te nemen. Mocht je dus een grote twijfelaar zijn, kan deze mindset je daarbij helpen (kijk, nog een cadeautje aan jezelf).
Zoals je leest, is het dus een kwestie van perspectieven. En mijn perspectief is, dat ik (onbewust) leermomenten creëer. En daarom… maak ik geen fouten.
En jij?
Hoe kijk jij tegen fouten aan? En maak je ze wel eens?
Ik heb genoeg fouten in mijn leven gemaakt. En ik ben perfectionistisch waardoor het gewoon lastig is. Toch probeer ik van iedere fout te leren, maar me ook te bedenken dat ik bepaalde keuzes maak onder bepaalde omstandigheden en dat ik nog niet kennis had die ik nu wel heb.
Ook doordat je zegt dat je keuzes maakte op basis van kennis die je toen nog niet had, vind ik dus niet dat je over fouten kan spreken. Natuurlijk kan je een keuze hebben gemaakt die fout is gelopen. Maar dan nog vind ik dat je geen fout hebt gemaakt 🙂
Zingen Acda en de Munnik niet iets als: iedere keuze is de juiste want je hebt m zelf gemaakt? Ik ben het met je eens. Fout is eigenlijk een verkeerd woord. Achteraf had je dingen wel eens anders willen doen, maar op het moment zelf kies je het beste.
Ja hè, fout is inderdaad een heel verkeerd woord. Ik vind leermomenten veel meer van toepassing. En wat is er dus fout aan als je op het moment een keuze maakte in de overtuiging dat het de juiste was?
Bij het lezen van je titel had ik meteen de reactie ‘iedereen maakt fouten’, maar je kan idd alleen maar leren uit je fouten. Ja, ik heb fouten gemaakt en ja, ik heb van sommige heel erg spijt. Enfin, laat het mij anders verwoorden. Ik heb spijt van bepaalde keuzes die ik heb gemaakt in het leven.
Dat laatste zeg je goed, vind ik. En daarom zijn het toch ook geen fouten? Gewoon keuzes die anders liepen dan gedacht.
Knap dat je veel leert uit je fouten. Ik doe soms wel eens iets fout en dan denk ik er over na. en aanvaard ik deze fout.
En dan vraag ik me dus af, spreek je dan over een fout? Mooi hoe je er tegen aan kijkt.
Wauw, wat mooi…. Als je het zo bekijkt. Ik probeer kritiek wel altijd om te buigen en dat zou ik eigenlijk ook bij mijn ‘fouten’ moeten doen.
Dankjewel! En ja, dat zou ook een mooie benadering zijn van je fouten. Mooi dat je ze tussen aanhalingstekens zet. Want zodra je ze dus zo benadert om er van te leren, zie ik ze niet als fouten.
Ik vind fouten zeer noodzakelijk. Zonder fouten geen leerproces.
Zeker, door ‘fouten’ kom je vooruit.
Ik ben het met je eens dat je van fouten leert. Fouten vormen je als persoon en daarmee kom je verder. Ik wil daarmee niet zeggen dat je nooit hoeft na te denken bij iets, maar wel bedachtzaam blijven.
Mee eens. En als je er dus goed over hebt nagedacht en dus een keuze maakt die op dat moment juist leek, dan spreek je dus eigenlijk niet over fouten, vind ik. Ik vind fouten dan dus eigenlijk een verkeerd woord.
Ik vind het prachtig hoe je in het leven staat en ben het helemaal met je eens. Hoewel ik het lastig vind om verkeerde keuzes op het moment dat ik bet besef dat het de verkeerde was als iets positiefs te zien lukt het me steeds beter om negativiteit om te buigen naar positiviteit. Ik merk wel dat naarmate de jaren verstrijken ik er steeds beter in ben geworden.
Ah dankjewel!
En het is nu eenmaal makkelijker om mee te gaan in een negatieve sfeer of gedachte dan het omdraaien in iets positiefs. Maar ik geloof ook dat je daar makkelijker in wordt naarmate je meer levenservaring krijgt. Je krijgt dan andere prioriteiten en kan daardoor makkelijk dingen los laten die er minder aan toe doen. Dat merk ik althans.
Mijn moeder zei altijd, nou even vrij vertaald dan, zoiets als “Slechte beslissingen bestaan niet. Je hebt goede beslissingen en je hebt leermomenten”.
Nou ja…. wat ik dus zeg, alleen in één zin. Je moeder zou een blog met quotes kunnen vullen ipv lappen tekst zoals ik. Geweldig.
PS leuk om weer een reactie van je te lezen.
Ik sta er eigenlijk hetzelfde in. Fouten is zo’n woord waarvan ik denk: ik noem ze liever leermomenten. Alle momenten, goed of slecht maken dat je de persoon bent die je vandaag de dag bent. Het draagt bij en je kan zo als persoon ontwikkelen en groeien. Pfhoe wat klink ik nu zweverig 😉
Haha… dan is mijn hele blog zweverig :). Maar zo is het toch ook? En als meer mensen dat zo in zien, dan lukt het ook om het om te buigen tot iets positiefs.
Interessant artikel, waar ik het overigens helemaal mee eens ben. Zonder fouten leer je niets. Je moet dan wel je uit je fouten willen leren… 🙂
Ja, inderdaad. Je moet er wel iets voor doen 😉
Ik houd van dit artikel: prachtig! Je hebt absoluut gelijk. Heeft helemaal niks te maken met arrogantie, maar gewoon met goed zijn voor jezelf. Erg mooi geschreven 🙂
Oh dankjewel! En dat is ’t ‘m. Goed voor jezelf zorgen is de basis van hoe je in het leven staat. Heel belangrijk, vind ik. En daar hoort dit ook bij.
Mooi om er zo tegenaan te kijken. Ik probeer het momenteel wel steeds meer, ‘fouten’als momenten, fases, leerprocessen te zien. Een paar jaar geleden kon ik er nog flink van balen en zelfs van wakker liggen. Maar momenteel lig ik meer wakker van de dingen die ik niet heb gedaan, dan van de dingen die ik wél heb gedaan. Mooie blog!
Dankjewel! Ik zelf zie dat ook zo. Ik heb liever spijt van de dingen die ik heb gedaan, dan de dingen die ik heb gelaten. En me dan altijd afvragen hoe het anders had kunnen lopen, maar het dus niet weten. Doe dan maar de eerste.