Ik vind het ergens toch wel een beetje te veel van het goede. En daarom heeft het ook zo lang geduurd, voordat ik overstag ging. Want eerlijk, is het nou écht noodzakelijk? Er zijn immers genoeg mensen die er zelfs niet één hebben. Dus waarom zou je dan al voor een twee gaan?
Maar ik deed het. En alhoewel het natuurlijk verrekte handig is, moet ik nog steeds aan het idee wennen.
Zonder rijbewijs
Ik heb het jaren gered zonder rijbewijs. Als dochter van een (gepensioneerde) buschauffeur maakte ik gratis gebruik van alle bussen en trams van Nederland. Op een gegeven moment kwam daar de studentenkaart bij, die ik gebruikte voor de trein. Ik bereikte mijn studie en werk prima met het openbaar vervoer. Ik woonde erg centraal, zodat alles ook nog lopend of met de fiets bereikbaar was. Het halen van een rijbewijs vond ik dus niet eens noodzakelijk. Toen ik een relatie kreeg met iemand (nu mijn man) met een rijbewijs, vond ik dat wel erg luxe. Een dagje Efteling hoefde niet meer met de trein. En de kerstmarkten in Duitsland waren ineens stukken beter bereikbaar. En zo ging ons leven door, met een auto (die hij bestuurde).
1 + 2
Toen we een geweldige motor ergens zagen staan, besloten we spontaan om onze auto daarvoor in te ruilen. Wat genoot ik om achterop te zitten bij mijn man. Als we eens een auto nodig hadden, leenden we er één van mijn ouders. En het bleek dat we ons zo prima konden redden, bijna een jaar lang. Totdat we weer wat gespaard hadden en weer een auto konden aanschaffen. Toen kwam natuurlijk het moment dat een rijbewijs me ook wel handig leek. Maar als ik er dan voor één ging, kon ik beter de leukste kiezen. Dus ging ik voor mijn motor rijbewijs. En zo kwam het dat we uiteindelijk één auto en twee motoren hadden. Meer dan genoeg vond ik.
Toen
Toen ons zoontje was geboren, besloot ik om eindelijk eens voor een auto rijbewijs te gaan. Maar om nou 2 auto’s en 2 motoren te hebben, dat vond ik gewoon écht te veel. Dus kwam er geen extra auto bij. Tenslotte was het ook niet nodig. Mijn werk was dichtbij, vlak bij het werk van mijn man. Dus we reden regelmatig samen, gecombineerd met het wegbrengen van zoonlief naar de oppas. Die andere keren reed ik mee met collega’s, pakte ik de motor of het openbaar vervoer. Of ik reed samen met vriendlief, die ook voor hetzelfde bedrijf werkte. Had ik de auto nodig op mijn vrije dag, plande mijn man zijn afspraken anders, zodat hij fietsend kon gaan.
Deuk
In de tussentijd is het auto rijden wel iets meer mijn ding geworden, vergeleken met toen. File parkeren kan ik nog steeds niet, maar het rijden gaat al stukken beter. Totdat ik bijna ingeparkeerd stond door een grote vrachtwagen en ik na 20 keer steken om er uit te komen alsnog een deuk in de zijdeur reed (van onze net aangeschafte 5e handse auto). Dat soort momenten zijn absoluut niet goed voor je zelfvertrouwen, kan ik je vertellen! Maar goed, ergens troost ik me met de gedachte dat zoiets de beste kan gebeuren (toch?).
Logistieke operatie
Maar inmiddels is mijn werkgever van locatie gewijzigd (waar te weinig en te krappe parkeerplekken zijn). Heeft vriendlief een andere standplaats gekregen. Vind ik het te koud worden om met de motor te rijden (en in alle eerlijkheid, ik pas nog steeds niet heel goed in mijn motorbroek). En nog recenter, werd een tweede geboren. En inmiddels is het een heel logistiek gedoe geworden om naar mijn werk te gaan. Ook kan ik niet doordeweeks bij vriendlief slapen, omdat de auto vaak in de ochtend nodig is om de kinderen naar de opvang te brengen. Voor mijn werk dat maar 11 kilometer verder ligt, wil ik niet bijna een uur reizen met het openbaar vervoer. Daarbij als ik na 07:40 kom (wat gebeurt als ik de kinderen eerst weg moet brengen), moet ik de auto verder weg parkeren wat me een kwartier lopen kost (van autodeur tot bureau). En als je dat ook nog moet doen met een zware laptop tas, word ik daar niet blij van.
Nu
En zo kwam het dus dat ik overstag ben gegaan. Dat ik besloot om toch maar te kijken naar een betaalbare tweede auto. Maar dan één die kleiner is wat we al hebben (want echt, de parkeerplaatsen zijn smal op mijn werk). En vorige week ben ik geslaagd. En heb ik voor het eerst van mijn leven, een eigen auto gekocht. Dat wil alleen zeggen, hij staat op mijn naam. Verder beschouwen mijn man en ik de auto als een gezamenlijk iets natuurlijk. En ik moet nog steeds even wennen aan die luxe. Ook omdat het gewoon ergens een beetje decadent is. En omdat het echt niet van levensbelang was om een tweede auto aan te schaffen. Maar joh… wat maakt een tweede auto ons mobiele leven stukken flexibeler!
En jij?
Zit jij in een situatie waarbij je de beschikking hebt tot twee auto’s? En is jouw logistieke planning ook altijd zo’n hele operatie?
Haha, ik dacht na het lezen van de titel dat het over een tweede kindje ging 😉
Ik vind dat je het lang hebt volgehouden met 1 auto. Wij hebben twee auto’s. Moet ook wel hier. Wij wonen in een klein dorp en de bus rijdt hier gewoon niet vaak. Had ik ook nog een eind moeten lopen naar mijn werk. Daarnaast moeten we voor vrijwel alles al rijden, dus een tweede auto is eigenlijk bijna noodzakelijk als je hier woont 😉
Lol. Ik had zitten nadenken over een pakkende titel en vond deze wel leuk. Ik gokte dat niemand zou verwachten dat die vervolgens over een auto zou gaan! Kan je toch nog bloggend verrast worden.
Als het openbaar vervoer niet ideaal is, snap ik het helemaal!
Ha, net als Michelle dacht ik bij de titel dat het over kinderen zou gaan 😀 Ik woon nog thuis, maar heb wel mijn eigen auto. Dus eigenlijk hebben we er ook 2. Nu, voor mij moest dit wel omdat ik mij niet eeuwig kon laten rijden naar het werk. Een bus of trein was onmogelijk gezien de werkuren niet linken met die van een bus of trein. En om inkopen te doen in de stad moeten we ook met de auto rijden aangezien we net buiten de stad wonen. Een auto is hier een musthave 🙂
Hahaha… grappig. Ik ging er ook voor, dus ik vind het super leuk om te lezen dat ik er in geslaagd ben om je als lezer te verrassen. Als je trouwens niet met het OV naar je werk kan komen i.v.m. je dienst tijden, dan snap ik het helemaal!
Eén auto hier op de oprit. We wonen allebei op fietsafstand van het werk, dus hij staat vaak gewoon thuis op ons te wachten.
Oh goed zo. Netjes dat julie ook gaan fietsen. Ik gooi de tweede auto er sowieso het liefst zo snel mogelijk er weer uit. Dus als er iets veranderd waardoor dat kan, neem ik er gewoon weer afscheid van.
Heel erg leuk bedacht die titel haha. Iedereen verwacht wat anders als artikel, juist een super leuke verrassing.
Wij hebben maar 1 auto maar ook zeker niet meer nodig. M. heeft een werkbus waar hij elke dag mee rijd, ik heb 5 dagen de auto. En in de weekenden lukt het ook aardig om niet telkens beide op hetzelfde moment de auto te hebben. Congratz met je eerste echte ‘eigen’ auto aankoop!
Wink wink 🙂
Goed dat je het ook gewoon doet met 1 auto. Ik zat namelijk van de week eens te bedenken wie van mijn vriendenkring (en dan degenen die samenwonen/getrouwd zijn) 1 auto heeft. En ik kon niemand bedenken. Iedereen heeft er gewoon 2. Dat vond ik ergens toch bizar.
Oh het is echt ideaal vind ik! Wij hebben maar 1 auto die mijn vriend nodig heeft om naar z’n werk te gaan (op slechte dagen, anderhalf uur rijden) en ik ga met de fiets. Maar soms wou ik toch ook wel dat ik een eigen autootje had hoor. Niet meer in die kou ’s morgens. Geen rekening moeten houden met de fiets als ik m’n outfit kies (ja dat is dus echt een ding hé). Maar ja, het is nog niet écht noodzakelijk dus voorlopig blijft het hier ook bij één auto. ’t Helpt ook niet dat alles zo pokkeduur is (verzekering, brandstof).
Nou, dat hadden wij dus ook. Het is gewoon niet écht noodzakelijk. Zelfs nu is het nog steeds niet écht noodzakelijk. Ik bedoel, zolang ik af en toe kon meerijden met collega’s of mijn man me kon brengen, redden we het wel. En ik werkte gewoon thuis op de dagen dat het helemaal niet uitkomt dat mijn man me afzet. Dus in feite kán het met 1 auto. Maar het werd gewoon een heel gedoe. En ik zag vriendlief daardoor ook minder. Dus dit scheelt zoveel, zodat we er toch voor zijn gegaan. En het scheelt dat ik een financiële meevaller had, hoor.
Wij hebben geen auto, dus je balanceert het prima uit met een tweede. En ik begrijp volkomen dat het (zeker in de stad) niet nodig is, op het eerste gezicht. Sterker nog, met parkeerproblemen en de vele opbrekingen is het soms echt moeilijk om met de auto ergens te komen.
En tot december heb ik ook niks te klagen. Ik heb een prima opernbaar vervoer optie, van mijn voordeur tot de voordeur van mijn werk. In nog geen 15 minuten, ook in de spits! Wel vaak staand in een drukke bus, maar ach, dat hou je wel 15 minuten vol. Ik ben dus in nog geen 20 minuten van voordeur naar buro.
… En laat Connexxion dat nou nét per 10 december veranderen! ‘Sneller, beter en vaker’ zeggen ze. Wat betekend dat ik er nu met overstappen en 20 minuten naar haltes lopen er dik een halfuur over doe!! (Oh dit zit zo hoog, ik moet er maar een blog overheen gooien).
Kort verhaal: we hebben nu net een electrische bakfiets gekocht. Want in deze situatie ontkom je er niet aan om eigen vervoer te hebben. Nog steeds geen auto (want de weg naar werk staat in de spits vol en vast), maar goed openbaar vervoer wordt echt uitgekleed.
Dus heel veel plezier met je eigen wielen! Ik ga er denk ik ook wel van genieten.
Nou dat dus. Want inderdaad… dan zit je in de stad vervolgens te stuntelen waar je de auto kwijt moet. Het was totaal geen gemis, moet ik zeggen. Toen ik ging samenwonen, woonden we ook in het centrum. Maar toen had mijn man (toen vriend) parkeervergunning geregeld. Dat scheelde wel. En hij had de auto ook echt nodig voor zijn werk. Maar anders, waarvoor heb je een auto nodig als je in het centrum woont? Vooral als je uitstekende verbinding hebt met het OV?
Een half uur vind ik nog niet lang, maar dat is het wel als je altijd 15 minuten gewend bent. Dus ik snap je frustratie volkomen. Een elektrische bakfiets is overigens ook erg cool. Beter dan een auto, inderdaad. Slim opgelost zo.
Ik ken in onze omgeving eigenlijk alleen maar gepensioneerde mensen die het met 1 auto doen. Vriendje en ik hebben ook allebei een eigen auto. Ik zou ook niet weten hoe we het moesten doen als we maar 1 auto tot onze beschikking hadden. Ik hou wel van fietsen enzo maar 1,5 uur naar mijn werk fietsen vond ik dan persoonlijk weer wat veel van het goede.
Weet je, hier is het allemaal niet zo handig en dingen liggen gewoon ook best ver van elkaar af. Er rijdt wel een bus hier door het dorp (1 keer in het uur wat een luxe). Een tram is echt iets typisch Hollands ofzo. Dat bestaat hier niet. Schapen wel, en koeien ook. Zelfs nog in de wei. Ik bedoel maar. Dat is dan weer een ander soort luxe die wij hier hebben. Mijn kids van het werk (3 jaar) weten allemaal dat melk uit de koe komt en niet uit de supermarkt.
Dat is grappig. Want mijn ouders hebben er juist altijd 2 gehad. Niet omdat het noodzakelijk was, maar omdat ze het gewoon fijn vonden. En voor ons was dat ook erg gemakkelijk. Als onze auto eens naar de garage moest of in de periode dat we dus alleen maar een motor hadden, hadden we altijd hun tweede auto die we mochten gebruiken. Dus dat was een fijne backup.
Ik vind overigens 20 minuten fietsen al te veel van het goede. En als een bus maar 1 keer in het uur rijdt, wil je natuurlijk mobiel zijn. Een reden dus waarom ik nooit in een dorp wil wonen :). Het gesprek van koe en melk of kip en ei, moet ik nog voeren met mijn zoontje. Hij heeft nu meer oog voor duplo 🙂
Toen ik vroeger samenwoonde hadden we ook 2 auto’s. Nu ik terug alleen ben, ben ik blij dat ik een auto heb. Ik zie mij niet meer boodschappen doen met de bus. Tja het is een luxe. Wat goed dat je toch beslist hebt om 2 auto’s te hebben. Daar ga je geen spijt van hebben, meer vrijheid.
En boodschappen met de fiets dan? Ik vond het zo bijzonder dat toen we vrienden vertelden dat we de auto gingen inruilen voor een motor dat iedereen ook echt als eerste zei: en hoe moet het dan met de boodschappen? Dat vond ik echt maf. Als student propte ik mijn fietstassen vol. Leek mij logisch om het weer zo te doen. Maar tuurlijk, een auto maakt het gemakkelijker. Maar ik denk toch dat meer mensen hem uit gemak hebben (en daar is niets mis mee), dan uit pure noodzaak.
Wij hebben gewoon één bakkie. Niet dat we er twee nodig zouden hebben ook. Fileparkeren Ahum, herkenbaar. En ik heb trouwens ook bewust een klein autootje. Dan kan ik overal lekker makkelijk langs en Door en tussen enzo.. Leuk dat jullie nu een tweede hebben!! Veel plezier met je toet!
Oh kijk, toch nog mensen die het met 1 doen. En fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met dat file parkeren probleem. Daarom moest de tweede auto in ieder geval klein zijn. Dat ik niet half zit te stressen hoe ik hem moet parkeren.
Leuk geschreven 🙂 ik heb één auto, ben dan ook alleen (dat kan natuurlijk ook ;)). Mijn werk is op 13 km van hier dus prima te fietsen, maar door mijn werktijden moet ik ook vaak in het donker fietsen. En dat vind ik vooral ’s winters niet heel fijn. Dus dan fiets ik alleen als ik op mijn vrije dag terugga voor een vergadering oid. ’s Zomers fiets ik meestal wel (als ik geen late dienst of nachtdienst heb). Ik ben onwijs blij met mijn auto, het geeft veel vrijheid om er één te hebben, maar van fietsen word ik nog blijer. En openbaar vervoer… dat is niet zo heel handig hier.
Uiteraard! Het zou erg bijzonder zijn dat als je alleen zou zijn, je ook 2 auto’s zou hebben. Eén voor het weekend en één voor doordeweeks ofzo. Al moet ik zeggen dat je in mijn beeld natuurlijk alleen maar fietst. Met een kopje thee in de hand ofzo.
grappig, ik had ook het idee dat het over je kinderen ging toen ik de titel las, Ik heb wel een rijbewijs, nu bijna 2 jaar. Maar eigenlijk rijd ik weinig. Ik heb nu al maanden niet gereden. Ik wordt heel moe van alle prikkels, waardoor ik bang ben om fouten te maken. Dus hier staat 1 auto voor de deur.
Haha, dat was ook de grap. Ik ging er vanuit dat meer mensen dat zouden hebben. Vind het altijd wel leuk om een titel te bedenken die de lezer op het verkeerde spoor zet, maar uiteraard wel klopt/past. En dat je dan over iets heel anders leest dan dat je in de eerste instantie dacht.
Jij hebt dus ook nog niet zo lang je rijbewijs. En ja, het rijden geeft je natuurlijk heel veel prikkels. Waar gebruik je wel de auto voor? , eigenlijk? Of fiets je dan liever of rijdt iemand anders? Dat haal ik er niet helemaal uit en ben ik wel benieuwd naar.
Wij hebben er idd ook 2. Zou eerlijk gezegd ook niet zonder kunnen (wat moet dat moet natuurlijk), het geeft me toch een stuk vrijheid. We hebben al vanaf dat we samen zijn gaan wonen elk een auto. Hadden destijds allebei onze eigen auto en dat is eigenlijk altijd zo gebleven. Wel hebben we nu 1 echte gezinsbak (zo mega station ding dat je idd nergens kwijt kunt) en een kleine ragbakje, zoals ik ‘m noem. Roest nog net bij de voordeur vandaan.
Lijkt me ook logisch. Als je een relatie krijgt en je hebt al allebei een auto, ga je er niet één weg doen. Hier hebben we natuurlijk ook een grote gezinswagen. Hij rijdt erg fijn, dat is het niet. Het is een automaat. Dat was nodig voor mij, anders kon ik er niet bij :). Maar met 2 kinderen, wilden we ook echt een auto waar gewoon alles met gemak in past. Een kinderwagen, boodschappen, nog een kinderwagen… komt u maar. Maar de 2e wilde ik dus bewust klein(er). Daar past nog wel een kinderwagen in, maar meer hoeft niet. En het is een schakel, omdat ik er dus gewoon bij kan. Ik wilde wel 5-deurs. Want ik erger me dood aan auto’s met maar 3 deuren. Super irritant vind ik dat.
Gefeliciteerd met je auto 🙂 Wij hebben ook 2 auto’s, maar Tommy heeft een auto van zijn werk. Hebben we ook echt wel nodig, hij omdat hij anders zijn werk niet kan doen en ik omdat ik ook naar mijn werk moet en af en toe eens naar Gorinchem wil etc.
Thanks! Ik kan me ook goed voorstellen dat in het algemeen mensen 2 auto’s hebben (als we het hebben over een samenwonend stel). Ben je lang onderweg als je het met openbaar vervoer moet? Want ik merk dat ik mijn werk best kan bereiken met het openbaar vervoer, maar ik ben dan zo lang bezig. Dus om dan te zeggen dat ik een auto écht nodig heb, nee. Niet persé. Maar het is dan gewoon zo handig om een extra auto te hebben. Maar vind het nog steeds zo raar. Ik moet er echt nog steeds aan wennen 🙂
Hihi leuk, de titel deed mij iets anders vermoeden. Wij hebben één auto en die is grotendeels tot mijn beschikking. Sinds wij verhuisd zijn zitten wij overal net ietsjes verder vanaf. Niet te ver dat je het niet zou kunnen fietsen.. maar fietsen en mijn rug en knieën is een ander verhaal. Wel zo fijn om dan de auto te kunnen pakken. En tja, manlief fietst graag en zijn werk is twintig minuutjes fietsen. Wel overleggen wij vaak wie wanneer de auto die week nodig heeft, voorkomt verrassingen 😉 Maar gefeliciteerd met je aankoop!
Hahaha… dat was ook de insteek van die titel 🙂
Leuk om te lezen dat jullie gewoon 1 auto hebben (omdat 2 auto’s bijna gewoon is). En fijn dat manlief dan degene is die wel fietst. Dat is dus ook wat mijn man altijd wel deed. Erg fijn, want fietsen is weer echt niet aan mij besteed. Niets mis met mijn knieën, maar ik heb een conditie om te huilen!