Wat was ik jong. En in sommige opzichten ook onwetend. Ik stond er niet bij stil. Want tja.. het werd wel heel veel aangeboden. Vrijwel iedere toerist deed het en anders stond het wel op je to do list, als je dan toch in Thailand zou zijn. En aan de andere kant, hoe moest ik beter weten? In die tijd was natuurlijk heus wel wat informatie te vinden. Maar je moest er bewust naar op zoek gaan. En het altijd en overal toegang hebben tot het internet, laat staan via je mobiel of tablet, bestond toen nog niet. Dus hoe had ik het kunnen weten?

De eerste keer dat ik voet zette in Thailand met een rugzak op mijn rug, was zo’n 18 jaar geleden. Ik ging backpacken voor enkele weken en het avontuur wachtte op mij. Ik zou allemaal dingen ondernemen, die thuis niet mogelijk waren. And so I did. Inmiddels weet ik beter en vanaf nu, weet jij het ook.

Walk like a maharadja

Olifanten heb ik altijd machtige dieren gevonden. Wie kent de beelden niet uit de historie. Maharadja’s en andere koninklijke families die in de meest uitbundige ‘hutten’ gedragen werden door olifanten. Olifanten zijn zo groot en sterk, het lijkt niet meer dan logisch dat ze uitermate geschikt zijn om een behoorlijk gewicht te kunnen dragen op hun rug. En als je dan in Thailand bent, waar het de normaalste zaak van de wereld is (lees: lijkt) om dit ook te doen, denk je er niet over na. Dus 18 jaar geleden stond op mijn lijstje van ‘Things to do when in Thailand’ olifanten rijden. En zo geschiede dat ik de eerste (én overigens laatste keer) op een olifant reed.

Olifanten berijden is absoluut Not done

Na Thailand nog vaker te hebben bereisd,  was ik er afgelopen september weer. Deze keer met man en dreumes. En inmiddels is het 2016 en is er geen excuus meer voor. Ik weet ondertussen veel beter. Ook Puck kijkt met gemengde gevoelens terug naar haar rit op de rug van een olifant tijdens haar vroegere reis door Thailans. Want olifanten berijden is absoluut een NO GO! Laat ik je uitleggen waarom je nooit (meer) een olifant moet berijden. En natuurlijk deel ik met je, hoe ik het deze reis heb aangepakt.

Een leven vol mishandeling

Om te beginnen is het goed om te beseffen dat veel olifanten in deze industrie als jong illegaal uit het wild zijn geroofd. Volwassenen olifanten zijn namelijk niet meer te ’trainen’. Vervolgens worden deze jongeren dagen/wekenlang in een te klein hok gestopt, vastgebonden, uitgehongerd en zwaar mishandeld om ze geestelijk te breken, totdat het arme beest alleen nog maar luistert naar de brute opdrachten van de mens. Pas daarna is een olifant geschikt om ‘getraind’ (lees gepijnigd en gemarteld) te worden om te leren hoe ze bereden kunnen worden door mensen. Op momenten dat olifanten niet ingezet worden voor toeristen, slijten ze hun tijd aan een ketting. Maar een pauze is van korte duur. Ze krijgen nauwelijks rust en dat gaat ook gepaard met te weinig voedsel, vers water en verzorging. Dus vanaf het moment dat een baby olifant wordt geroofd voor het dragen van toeristen, zijn zijn dagen geteld en volgt alleen nog een leven vol mishandeling. Dit geldt overigens voor olifanten die shows moeten opvoeren.

De rug van een olifant

Wat ook bij weinig mensen bekend is, is dat de rugwervels van een olifant, vergeleken met paarden, helemaal niet gebouwd zijn om een last te kunnen dragen! Olifanten hebben de kracht en bouw om tot 1000 kilo te kunnen trekken, maar het dragen van toeristen levert hen erge schade toe aan de rug. Als een olifant al een persoon zou moeten dragen, is de beste plek (voor het welzijn van de olifant) op de nek, direct achter de oren en absoluut niet op de rug.

Stap van de olifant af

Om te beginnen had ik er al jaren geen goed gevoel over, dat ik zo stom kon zijn om op een olifant te rijden. Dus ook dit jaar, wilde ik dat absoluut niet. Gelukkig worden ook steeds meer andere mensen bewust gemaakt van deze vreselijkheden en schrappen ook veel (helaas nog niet allemaal) reisorganisaties een olifanten rit van hun programma. Ook de actie ‘Stap van de olifant af‘ van WSPA heeft ontzettend veel geholpen.

het kan ook anders

Maar… deze keer backpackend met dreumes, wilde ik hem wel oog in oog laten staan met deze schitterende dieren. En dat hebben we deze keer dus heel anders aangepakt. We zijn bewust op zoek gegaan naar een olifantenkamp waar je níet op een olifant mag rijden, maar waar je ze kan voeden en een bad kan geven. Om te beginnen, wil ik benadrukken dat olifantenkampen niet 100% diervriendelijk zijn. Nog steeds leven de olifanten in een beperkt gebied. Als je echt meer tijd hebt, adviseer ik je om een reservaat te bezoeken. Maar als je die gelegenheid niet hebt, is een olifantenkamp een goed alternatief. Niet alleen worden olifanten veel beter behandeld, je geeft ook een signaal af door je geld niet meer uit te geven aan organisaties die ritjes organiseren.

Hoe kies je een goed olifantenkamp?

Ik ben me er van bewust dat het moeilijk is om vooraf te bepalen of er sprake is van een goed kamp. Ik zet de belangrijkste aandachtspunten op een rij voor je.

• De olifanten zien er gezond uit en tonen geen herhalingsgedrag (zoals met de kop telkens langs een paal wrijven)
• Er is altijd vrij toegang tot vers water
• Er is gevarieerd voedsel beschikbaar
• Er is contact mogelijk met andere olifanten
• De olifanten zitten overdag niet vast aan kettingen en hebben vrije ruimte
• Er worden geen shows opgevoerd en olifanten hoeven niet te werken
• Het belang van de olifant staat voorop, niet die van jou als toerist

Mijn ervaring

We werden opgehaald in de ochtend met een busje (uiteraard zijn er geen kinderstoelen aanwezig) en bleken de enigen te zijn die deze excursie hadden geboekt. Mooi! Een privé tour. Vooraf kwamen we nog langs een markt, waar we wat fruit kochten voor zoonlief. Vervolgens bleek het kamp alleen maar te bereiken zijn via een bamboe loopbrug. In het kamp wat wij bezochten, waren enkele open hutten voor het personeel. Hier werd gekookt en geslapen. In andere hutten konden toeristen een maaltijd nuttigen of even bijkomen. Olifanten hadden een open, overdekte stal, direct naast de rivier. Hierdoor hadden ze direct vers water tot hun beschikking. Daarnaast zaten ze niet vast aan een ketting, maar stonden ze rustig bij elkaar. De kleine olifanten liepen los rond, wat dus betekende dat er ook wel eens gezellig één langs ons heen liep.

Het voeren van de olifanten

Omdat we met een dreumes zaten, boekten we een excursie van een halve dag. We kregen kleding aan van het kamp, zodat we onze eigen kleding schoon konden houden. Zelf hadden we rekening gehouden met schoeisel (teva’s, want in teenslippers schiet je zo weg als je in het water speelt) en zwemkleding.  We begonnen eerst met het voeden van de olifanten. Boek je een excursie van een dag, ga je eerst zelf naar de plaatselijke markt om fruit te kopen voor de olifanten. In ons geval lagen er zakken klaar met bananen en komkommers om de olifanten te voeden. De Thaise medewerkers waren erg onder de indruk van onze zoon van nog geen 2 op dat moment. Ik vond het attent dat het personeel rekening met hem hielden en eerst de baby olifanten naar voren lieten komen. Zo kon zoonlief wennen, voordat de volwassenen werden gehaald. In het begin gaf zoonlief eerst het fruit aan mij, die ik vervolgens aan de olifant gaf. Maar niet veel later durfde de kleine man zelf naar voren te stappen en de olifanten te voeren! De olifanten stonden tegen een hek aan, maar de achterkant van de ruimte was gewoon open. Als een olifant er genoeg van hadden, konden ze zo omdraaien en weglopen. Het voeren was een bijzondere en leuke gelegenheid. Er was ontzettend veel fruit aanwezig, zodat we net zolang door mochten gaan als we wilden. De sfeer was goed en we hebben er dan ook echt van genoten.

Het wassen van olifanten

Niet veel later konden we de dieren een bad geven, net buiten het kamp. Doordat er gisteren zware regenval was geweest, stroomde de rivier te snel om er in te gaan. Dit was onveilig voor de baby olifanten, maar ook voor ons. Dus liepen we gezamenlijk naar een plas met de baby olifanten. Daar hebben we ze gewassen (of beter nat gespat). Ook zoonlief spatte vrolijk met het water op ze. Omdat de plas ondiep was, was het lastig om ze daadwerkelijk te wassen. Ik kan me dan ook voorstellen dat het in de zomer helemaal geweldig is om écht het water in te kunnen met olifanten. Maar dat maakte het niet minder bijzonder. Wel zorgde ik ervoor dat ik wat afstand hield, want baby olifantjes vinden het leuk om zich ineens op hun zij te laten vallen in ondiep water. En baby olifant of niet, daar wil je niet onder komen te liggen! Doordat we de enigen waren die een halve dag hadden geboekt, waren we ook de enigen in het water. Dat maakte deze ervaring extra bijzonder. Er was ook geen sprake van haast voor ons als bezoeker. De verzorgers reageerden ook rustig op de dieren. Als ze er echt geen zin meer in hadden, mochten ze gewoon zelf terug lopen naar het kamp. Doordat ze vervolgens daar toch zelf de rivierbedding in gingen om te spelen, hebben we ze vanaf de bedding nat gegooid. Hierna gingen we terug naar de voederplek en hebben we deze olifanten, samen met de volwassen dieren en de toeristen van de dagexcursie, nog meer fruit gegeven.

Afsluiten van een bijzondere ochtend

De dag werd afgesloten met een heerlijk gekookte lunch voor ons met vers fruit en koud drinkwater. Zelfs voor zoonlief werd een bordje met rijst gekookt. Je echt verschonen is lastig, omdat de kampen vaak afgelegen zijn. Stromend water is er niet, dus spoelden we onze benen en armen schoon in de douche met water uit een grote bak. En terwijl wij aten en kletsten met de begeleidster, kwamen de baby olifanten weer voorbij. Al het ananas wat wij niet opaten, aten de olifanten natuurlijk gretig op. Zoonlief vond het allemaal fantastisch. Hierna namen we afscheid en gingen we terug richting onze accommodatie in Chiang Mai. Een zeer geslaagde ochtend dus. En ik kan je oprecht zeggen, los van het feit dat het beter is voor de dieren, dat deze activiteiten ook veel leuker en bijzonderder zijn dat het berijden van een olifant!

Wat kan jij doen?

Simpel. Om te beginnen, rijd natuurlijk nooit op de rug van een olifant of bezoek je een olifantenshow! Maar kijk verder dan je neus lang is als het gaat om dieren activiteiten tijdens je vakantie of reis. Mocht een website (bijvoorbeeld tripadvisor) toch een dergelijke activiteit bieden, boek deze dan niet. En nog een eenvoudigere actie, teken deze petitie en help door alleen met je stem dierenleed te stoppen.

Ik hoop in ieder geval dat mijn blog je bewuster heeft gemaakt van het leed wat olifanten rijden heet. En dat je, mocht je het op je bucket list hebben staan, het vervangt door wassen/voeren van olifanten.

Comments

comments