Wat als je verliefd wordt op iemand anders die al bezet is? De reacties die hierop kwamen, waren divers en interessant. Dat vraagt om een ‘deel 2’. Een andere versie van een love story. Want wat gebeurde er toen ík verliefd werd op een ander?
“Ik vind iemand leuk. Leuk-leuk”, vertelde ik mijn man na een relatie van 9 jaar.
“Ik ben trouwens getrouwd. Gelukkig getrouwd en ik blijf bij mijn man”, vertelde ik de andere man in kwestie.
Als je lang samen bent, ken je elkaar door en door. Je weet hoe je partner in elkaar steekt en je weet hoe hij of zij zal reageren. Ik wist op voorhand dat ik de ruimte zou krijgen om te ontdekken of dat ‘leuk-leuk’ zou leiden tot een verliefdheid. En geen seconde waren mijn man en ik bang dat het iets zou afdoen aan onze eigen relatie. Leuk-leuk werd inderdaad verliefdheid, verliefdheid werd houden van en houden van werd daarmee een serieuze relatie.
Inmiddels zijn we al weer een paar jaar verder. Deze zomer vieren manlief en ik voor de 9e keer onze trouwdag en een maand daarvoor zal ik met vriendlief vieren dat we alweer 4 jaar samen zijn. Het is al zo normaal voor mij, dat ik niet kan bedenken hoe ik hier nou een leuke blog over kan schrijven. Gelukkig heeft vriendlief die rol al op zich genomen door er al eerder over te hebben geschreven. Dat haalt weer wat druk van de ketel, mag ik er wat serieuzer over schrijven.
Hoe begint zo’n relatie als je al ‘bezet’ bent?
Om te beginnen heb ik mezelf nooit als ‘bezet’ beschouwd. Manlief en ik houden van elkaar, maar we zijn het er over eens dat we elkaar niet bezitten. Dus hoe het begint? Zelf weet je vast nog wel hoe dat ging. “Oeh… die is leuk!” “Zal hij me bellen?” “Wat trek ik aan?” “Spannend, gaat het vanavond gebeuren of niet?” Nou ja, dat allemaal, maar toch een beetje anders. Er is sprake van een groot vertrouwen en wederzijds respect en het laatste wat je wil, is dat schaden. Dus er werd veel overlegd en stap voor stap ga je je relatie in. Communicatie is ontzettend belangrijk, als je hier aan begint. Met alle betrokken partijen. Niet alleen de nieuwe relatie ontwikkelt zich, maar ook de huidige relatie vraagt wat veranderingen natuurlijk. Dat ik op een gegeven moment niet elke avond meer thuis was, is natuurlijk iets waar mijn man ook aan moest wennen. Dat ik verliefd was, daar had hij geen moeite mee. Die verliefdheid gunde hij mij juist, want met zo’n schat ben ik getrouwd. Terwijl vriendlief mij gunde dat ik van iemand anders hield. Wat een luxe!
Dus voor mij alle lusten?
Dat was toch het eerste waar de meesten aan dachten, merkte ik. “Nee”, legde ik uit, “ik heb twee relaties tegelijk.” Twee relaties tegelijk en naast elkaar. Er is geen sprake van een driehoeksverhouding (ik heb 2 mannen, mijn mannen hebben niets met elkaar en ook niet met een ander) en ik heb ook geen open relatie. Je weet hoe het is om te werken aan een relatie? Ik doe dat dus dubbel! Naast de lusten, heb ik dus ook gewoon alle lasten.
Constant schakelen
Het is soms ook pittig voor mij, kan ik je verzekeren. Dat wordt wel eens onderschat. Ik moet elke week schakelen tussen twee persoonlijkheden met andere behoeften. Van één die je door en door kent en aan een half woord genoeg hebt, naar de ander waarmee je dat nog moet ontwikkelen. Ik moet dus ook heel erg wennen om telkens mijn gedrag aan te passen, na zo lang iets te doen op een bepaalde manier.
Natuurlijk, wennen moet je ook als een relatie eindigt en je begint een nieuwe. Maar dat is het hem juist. Maar mijn andere relatie is er nog. De nieuwe relatie ontwikkelt zich dus naast datgene wat ik al ken en ook nog blijft bestaan. De relatie met vriendlief heeft eigenlijk ook altijd een achterstand, als je het zo bekijkt. Vooral in het begin was het hard werken om elke keer de juiste balans te vinden. Uitdagend, maar de moeite waard.
Samen zijn
In het begin moesten we onze draai vinden. Man- en vriendlief hadden elkaar nog niet ontmoet. Maar toen vriendlief en ik een maand gingen backpacken door Vietnam, werd het natuurlijk tijd voor een ontmoeting tussen die twee. Dat was spannend voor iedereen, maar het was mooi om te zien hoe prettig de eerste ontmoeting verliep. De mannen hadden een open houding naar elkaar toe en dat vormde een mooie basis.
Het is bijzonder om te zien hoe mijn man en vriend het ondertussen met elkaar kunnen vinden. Ze zijn geen vrienden en dat hoeft ook niet. Maar ze kunnen het prima met elkaar vinden. Door de jaren heen is dat contact steeds makkelijker geworden, vooral nu ik moeder ben geworden.
En dan word je zwanger
De zwangerschap was natuurlijk spannend. Zoals ‘gepland’ had ik het geluk om zwanger te mogen worden. Maar hoe zal vriendlief reageren of ik (als de kleine er straks is)? Als er iets is wat je niet kan doen, is plannen hoe je gevoelens zullen lopen. Ik genoot van mijn zwangerschap. maar tegelijkertijd is het ook heel spannend om te zien hoe dit onze relatie zou gaan beïnvloeden.
De spanning was niet nodig, bleek achteraf. Vriendlief is gek op het zoontje van mij en mijn man. En wat een luxe voor zoonlief om dubbel zoveel liefde te mogen ontvangen plus een extra oma en opa te hebben? Sinds de afgelopen maanden ondernemen we ook steeds vaker iets met ons vieren en daar kan ik echt van genieten. Want ook al vind ik het ondertussen normaal, vanzelfsprekend vind ik mijn relatie(s) niet. Ik vind het vooral mooi, bijzonder en prachtig. En eigenlijk ben ik ook trots dat het zo goed gaat. Daarnaast verrijkt het mijn leven juist.
Wat vindt manlief er van?
Hoe mijn man het dan eigenlijk vindt? Natuurlijk vraag je je dat af, geef maar toe. “Fijn!” Zijn woorden, niet eens de mijne. Je moet begrijpen dat ik nogal energiek ben en veel wil (doen) in het leven en ook veel onderneem. Het hebben van een vriendje betekent voor mijn man tijd. En geloof het of niet, hij is daar super blij mee. Mede dankzij mijn vriend, heeft manlief een kinderboek kunnen schrijven bijvoorbeeld. En als ik een avondje niet thuis ben, noemt hij dat zijn ‘mannenavond’ met onze zoon van 14 maanden. Op de momenten dat manlief moe is en we eens wil uitslapen, neem ik zoonlief mee naar vriendlief en is dat ook opgelost. En vriendlief vindt het juist ook heerlijk om avondjes voor zichzelf te hebben. Ja hoor, genoeg voordelen! Ik vind het in ieder geval fantastisch om te zien dat er nog nooit iemand jaloers is geweest. En de omgeving vindt het ondertussen ook gewoon. Ook mijn collega’s, gezien vriendlief (wel van een andere afdeling gelukkig) mijn collega is. En de toekomst? We zijn niet voor niets al een tijd samen. We hebben daar mooie plannen voor. Onze eerste korte vakantie met ons viertjes is ook al geboekt.
Polyamorie
Onze relatie heeft een officiële naam (heb ik ondertussen geleerd); polyamorie. Wikipedia omschrijft het prachtig. Polyamorie staat voor een levenswijze waarin men open staat voor het hebben van meer dan één liefdesrelatie tegelijkertijd, waarbij ruimte is voor seksualiteit, op de voorwaarde dat dit gebeurt in openheid en eerlijkheid en met medeweten en instemming van alle betrokkenen. Er wordt een groot belang gehecht aan ethiek en goede communicatie tussen partners en vaak ook met de partners van partners.
In de tussentijd heb ik ook geleerd dat de motivatie van het hebben van zo’n relatie of de manier waarop in ‘de wereld van polyamorie’ nog steeds erg kunnen verschillen van elkaar. In ons geval gebeurde het gewoon. Het ontstond overigens absoluut niet omdat ik iets miste in mijn huwelijk. Integendeel zelfs. Ik herken daarom niets in de situatie dat mensen het verwarrend vinden of juist twijfelen of dit wel ‘mag’ of ‘kan’. Anderen zijn er bewust naar op zoek en hebben de behoefte om een polyamoreuze relatie te hebben. Wij zijn er gewoon voor gegaan en hebben er onze eigen draai in gevonden. In ons geval kan ik uitleggen dat we niet polyamoreus zijn. We hébben een polyamoreuze relatie, maar stel dat dit ooit over zou gaan, hebben we niet bewust de behoefte om op zoek te gaan naar een nieuwe (tweede of getrouwde) partner. Terwijl anderen die behoefte wel hebben en daar is absoluut niets mis mee!
Ik kan je in ieder geval verzekeren dat vriendlief niet ooit eens wakker werd en dacht: “Hey, weet je wat ik vandaag eens ga doen? Ik ga op zoek naar een getrouwde vrouw en begin daar een relatie mee!” Of dat mijn man ooit dacht: “Lijkt mij leuk om mijn vrouw later te delen!”
Nou ja… en toen kwam ik dus…
Goed verwoord! Leuk om het zo te lezen. Vind het mooi hoe het bij jullie gaat, liefde en respect, goede basis!
Dankjewel!!! Vind het nog steeds erg mooi dat jij jouw inzicht ook met me wilde delen. Bedankt daarvoor.
wauw… laatst was op televisie iets over polyamorie, ik heb toen met open mond gekeken en kon me er eerlijk gezegd niet zoveel bij voorstellen, dat iemand dat zou kunnen doen en dat de anderen dat oke zouden vinden. Ik veroordeel niemand, als jullie dit alle 3 prima vinden, dan is het helemaal goed natuurlijk! Maar ik vind het echt bijzonder dat dit is wat jullie alle 3 goed vinden, je hebt het echt goed geschreven. Vind het ook heel bijzonder dat je hier zo over durft te bloggen, daar heb ik echt respect voor!
Ja klopt, laatst was er wat op NL 3. Daar wide ik ook nog een blog over besteden. Het was erg leuk om te zien, maar op veel vlakten niet eens zo herkenbaar (vooral die 2 jonge meiden. Voor één meid was het volgens mij meer een statement. Die aflevering bedoel je toch?). Het oudere echtpaar wat al 40 jaar samen was, waarvan 11 jaar met een 3e vond ik zo lief en vertederend.
Dankjewel. Omdat het voor mij niet meer nieuw is en voor veel lezers wel, probeer ik het zo duidelijk, maar niet te langdradig te omschrijven. Ik vind het altijd fijn om te horen dat dat gelukt is.
En dankjewel voor je respect. Ik vind dat het niet iets is waar je je voor moet schamen. En het hoort gewoon bij me en het is gewoon zo. Dus daarom dat ik er geen moeite mee heb om er over te bloggen.
Ik vind het alleen maar prachtig! Ik heb erg veel bewondering voor jullie alle drie en vind het zó mooi dat liefde op deze manier gedeeld en geuit kan worden, ook naar jullie zoon! Leuk om jouw verhaal te lezen! X
Dankjewel Marije voor je lieve woorden! Leuk dat je dit blog hebt gelezen!!
Wat leuk om zo te lezen! Ik vind het echt speciaal dat dit zo kan bij jullie 3, ik zou eerlijk gezegt helemaal gek worden van 2 mannen haha 😛 ik vind het ook echt super dat je er zo open over bent. Als meer mensen zo open waren zouden er een hoop relatie’s gered zijn van dingen zoals vreemdgaan of jaloezie. Top wijf ben je! 😉
Dankjewel Anous (mag ik Anous zeggen?)!! Ik heb zelf een hekel aan vreemd gaan. Dat vind ik zo kinderachtig, maar vooral respectloos naar de ander toe. Je houdt daarbij ook nog eens jezelf voor de gek. Nee, daar ben ik niet van. En als je echt het vertrouwen hebt in elkaar, kan je relatie veel meer aan dan je denkt. Daar bedoel ik niet per definitie mee dat je nou een 2e relatie hoeft te beginnen, maar dat je wel al over je gevoelens kan praten en de ander kan aanhoren, zonder er meteen een oordeel over te vellen.
En thanks. Ik vind jou ook tof, zoals je leven hebt veranderd en gewoon naar Amerika ben verhuisd!
Leuk om te lezen hoe dat nu werkt, met vriendlief en manlief! En die kleine is maar een bofferd met een extra opa en oma 🙂
Vind ik ook 🙂
Bedankt voor je leuke reactie op m’n blogje 🙂
Hier ook meteen jouw logje doorgelezen 🙂
Thanks voor je uitgebreide reactie daarop. Ben wel benieuwd wat je van dit blogje vindt?
Al zéker op geslagen bij mijn bookmarks 🙂
En geen nood, ben heel ruimdenkend 🙂
Haha… ik had het vreemd gevonden als je niet ruimdenkend was geweest!
😉
Wow, ik had hier nog nooit over gedacht dat dit kon… het is wel mooi dat het wel kan en vooral dat wederzijds vertrouwen en respect hierin is heel belangrijk en de open communicatie. Geen stiekem-gedoe waarbij er altijd mensen gekwetst worden.
Ik had er ook nooit over nagedacht, hoor. Totdat dit op mijn pad kwam. En inderdaad, niets aan stiekeme gedoe. Dat is echt uit den boze en het helemaal niet waard.
Ik vind dat je je verhaal op een natuurlijke manier kunt uitvoeren. Dat het lekker vlot leest en vanzelfsprekend is. Ik besef dat ik je blog vaak boeiend vind en veel artikels zijn ook mijn smaak. Het leuke is dat wij meer gemeen dan ik dacht. Ik heb zelf ook een Polyamorie relatie met een van 15 jaar en een 4 jaar. Al weet ik dat ik niet de enige ben. Het is extra fijn om te weten dat mijn bloggenoot hetzelfde lot deelt Sheila. Ik was hier waarschijnlijk niet begonnen over als je deze post niet geschreven had. Dus wij komen in contact via onze blog niet voor niets. 🙂 Ik vind het echt leuk al vind je mij saai omdat ik geen alcohol drink. 😉 De aflevering van NL 3 heb ik ook gezien. Misschien kunnen wij samen iets doen met onze gezamenlijke lifestyle op onze blog 😉
Aaah… ten eerste, dankjewel voor je hele mooie woorden. Dat waardeer ik ontzettend!
En ten tweede, wat waanzinnig leuk om te lezen! Wat gaaf dat jij ook in een polyamorische relatie zit. Ja, lijkt me leuk om daar samen eens iets aan te besteden op onze blogs. Misschien een leuk idee voor jou om er überhaupt eens een blog aan te besteden? Want het is niet iets om verborgen te houden. zoiets moois. Vind ik althans, hoor. Maar echt super leuk om te lezen. Ben echt benieuwd of jouw relatie/ervaring/insteek op die van mij/ons lijkt. Wat bijzonder om dit te lezen zeg.
En dat voor twee saaie vrouwen zoals wij 😉
Ik denk dat mijn insteek in relatie niet veel verschilt in grote lijnen, dat zal alleen in detail verschillend zijn. Sowieso dat het om liefde gaat en niet om seks zoals veel mensen zullen denken. Het is ongepland en het gebeurt gewoon. Ook wij moeten echt wennen in het begin. Ik heb zelf zowel negatief als positief ervaringen als ik mijn verhaal deel. Ik ben ook open er in anders zal ik het je ook niet vertellen. 🙂 Zelf mijn verhaal op mijn blog schrijven hier over doe ik nog niet, omdat ik het lastig vind. Niet om te vertellen maar om te schrijven. Daarom zei ik dat je zo vanzelfsprekend en vlot kunt vertellen op een heel natuurlijk manier. Dat meen ik echt. Je kunt het veel beter doen dan ik. J Ik moet even zoeken hoe en wat. Het gevoel moet kloppen voordat ik ga overschrijven. Als het zover is laat ik het jou weten. Begrijp je wat ik bedoel? Net als iemand mijn ooit vraagt “Wat is boeddist en hoe is het om boeddist te zijn?” Dan denk ik. Okee ik ben het, maar kan het niet uitleggen wat het is en hoe het voelt. Het is gewoon mijn leven en een levenstijl, levenwijze, het zit in mij . 🙂 Fijne dag Sheila
Ik begrijp zeker wat je bedoelt! Je moet je goed voelen bij elke blog die je schrijft, vind ik. Waar het ook over gaat. En als Nederlands niet je geboortetaal is, kan ik me extra voorstellen dat je dat lastiger vind. Vooral met dit onderwerp wil je graag het precies zo verwoorden, zoals het voor jou is. En ik kan me heel goed voortellen hoe het voor je is. Want het zit gewoon in je. Ik bedoel, het is danwel gebeurd, maar het zit in je om er dan op deze manier mee verder te gaan en open te staan om meer mensen toe te laten in je hart, in plaats van te kiezen. Leuk om te weten dat jij dat ook heel goed begrijpt.
Ik vind het in ieder geval super gaaf om het zo te horen via deze blog. Hoe bijzonder is het om te weten dat medebloggers dit herkennen, doordat ze zelf in zo’n relatie zitten. En je bent niet de enige met die reactie. Fantastisch toch?
Neem de tijd. Als je er klaar voor bent, kunnen we inderdaad misschien iets samen doen op dit gebied. Erg leuk.
Iets samen doen op dit gebied, ooit ..dat lijkt me heel leuk. 🙂
Mooi dat je het hier verteld! Ik heb er zeker respect voor, al zou ik het zelf niet kunnen. Mooi dat dit kan en dat jullie er allen achter staan 🙂
Dankjewel Sas 🙂
Ik vind het mooi dat het kan. Ik ben heel erg van het ‘leven en laat leven’. Als dit voor jullie werkt, werkt het – zo simpel is het wat mij betreft. Een kennis van mijn woont al 5 jaar samen met haar vriendin en haar vriend en dat gaat ook super. Ik denk zelfs dat het een van de sterkere en eerlijkste relaties is in mijn vriendenkring.
Oh wat leuk om te lezen! Wat leuk dat je dan ook echt een stel kent die samenwonen met deze relatievorm. En wat zeg je dat mooi zo, dat het één van de sterkere en eerlijkste is uit je vriendenkring. Bedankt voor je leuke reactie.
Heftig! Mooi dat je het zo hebt opgeschreven. Ik denk dat iedereen dit kan overkomen. X
In principe wel. Het gaat er alleen om hoe je er mee om gaat. Eerlijk vertellen, je er voor openstellen of vreemd gaan .
geef toe, je hebt wel een redelijk unieke relatie, Sheila.
Maar ik ben er wel een beetje jaloers op. Want ik ben zelf ooit ook verliefd geweest op een andere vrouw. Stiekem en zonder medeweten van vrouwlief ook een relatie begonnen. Maar die kwam (natuurlijk) uit. En dat kon vrouwlief niet op prijs stellen. Jammer, want ik zie mijn vrouw écht heel graag, maar op seksueel vlak is zij geremd (ook door lichamelijke rug-perikelen) en had ik gewoon graag die vriendin erbij gehad.
Ik vrees dat veel mannen en vrouwen zo’n relatie niet zouden toelaten.
Super dat het bij jullie wél kan!
Wat ik me wel afvroeg bij het lezen van deze logjes, stel dat je man nu een andere vrouw leert kennen…?
Mijn (onze) relatie is inderdaad niet vanzelfsprekend of een standaard iets. Daar ben ik het mee eens. Ik weet niet of het uniek is, omdat meerdere mensen heus wel een polyamorische relatie hebben. Ik ken ze niet persoonlijk in mijn vriendenkring, maar zie/lees er wel steeds meer over.
Ik stel je eerlijkheid en openheid op prijs. Vanuit het standpunt van je vrouw kan ik het zeker voorstellen dat ze het niet op prijs stelde. Want dat had mijn man ook niet gedaan (of ik zou dat doen) als het begonnen was in het geheim, achter zijn (of mijn) rug om. Dan is het eigenlijk al een gemiste kans, wat zo jammer is. Want je hoort dat ook vaker. Dat een partner niet meer seksueel kan bevredigen (om wat voor reden dan ook), maar dat er door vertrouwen en respect ruimte is om alleen dát gedeelte buiten de deur te zoeken/vinden. Mooi als dat kan.
Ik geloof ook dat het merendeel dit (wat ik heb) niet zouden accepteren. En dat mannen daar nog moeilijker in zijn dan vrouwen. Ik geloof ook dat het merendeel van dit soort relaties 2 vrouwen en 1 man betreft. Niet dat dat ooit statistisch is bijgehouden, denk ik 🙂
Een andere vrouw leren kennen, maakt natuurlijk niet uit. Ik leer ook wel eens andere mensen kennen. Maar dat is denk ik niet wat je bedoelt. Ik ken het me niet voorstellen, want mijn man is niet zoals ik. Die behoefte heeft hij niet. En heel eerlijk, ik ben niet zoals hij. Het zou me minder natuurlijk af gaan om een andere vrouw te accepteren, dan dat hij mijn vriend heeft geaccepteerd (en zelfs welkom geheten). Maar ik houd van hem en ik zou het absoluut niet in de weg staan. Als dat zo gebeuren, hebben we het er over en dan zien we wel. Er is zeker ruimte om het er over te hebben. Hoe dan ook komt dat goed. Dat weet ik gewoon 🙂
Ik vind dit wel een andere situatie. Je hebt hier duidelijk ruimte voor in je relatie met beiden.
Persoonlijk hoeft het voor mij niet zo, ‘weer’ verliefd worden. Ik vond het destijds ook stressvol. Spannend, maar stressvol. Ik ben nu gewoon tevreden met onze relatie, en zelf hoef ik niet zo nodig meer verliefd te worden. En als mijn gozer een andere vrouw ook leuk vind, dan moet hij maar zeggen bij wie hij wil blijven, want ik denk niet dat ik zin heb in zo’n situatie. En dan meer vanwege de rompslomp eromheen dan de relatie zelf.
Maar als je er ruimte voor hebt, en iedereen is er tevreden mee, is dit toch prima? Je bent niet de eerste die ik ken die her zo oplost (in andere combinaties dan, maar toch). Vertrouwen en eerlijkheid, daar draait het op.
Ja, dat is het ook; open en eerlijk. Ik ben wel benieuwd hoe anderen het dan doen in jouw omgeving. En inderdaad, vertrouwen en eerlijkheid zijn absoluut de basis. Grappig dat je verliefdheid als stressvol hebt ervaren. Dat hoor ik niet vaak!
Het is niet in mijn directe omgeving. Ten minste niet voor zover ik weet. Ik weet ook niet her fijne van ieder’s relatie, en polyamorie is niet iets wat iedereen van de daken schreeuwt. Maar het is een relatie dit tot nu toe nog stand houdt, met een lange-afstands-moeilijkheidsgraad erbij.
Ik denk ook dat dat stressvol voor mij meer lag aan andere zaken dan alleen verliefd worden, maar dan nog, het is goed zo 🙂
Ah zo. Thanks voor de toelichting 🙂
Wowee, wat een verhaal!! Fijn dat iedereen in jullie omgeving hier ook respect voor heeft. Dat is het belangrijkste – men hoeft het niet te begrijpen, maar wel accepteren en vooral respecteren. Dit is helemaal niks voor mij, maar dat is met meer dingen zo. Als iedereen ervoor open staat en er op dat gebied geen geheimen zijn, is het alleen maar mooi!
Dat zeg je goed. Een vriendin reageerde met dat ze het raar vond. Ik zei toen ook; dat mag. Maar het is mijn leven. Je hoeft het niet te begrijpen, maar je kan ook gewoon blij voor mij zijn en het respecteren. Dan komt accepteren ook vanzelf.
Wauw wat een verhaal! Vind het knap van je man dat hij er zo mee om kan gaan. En wat fijn dat je omgeving er ook zoveel respect voor heeft. Mijn vriend en ik hebben ook een hele goede gezonde relatie, maar ik heb ook een vriendin en dat vindt hij helemaal niet erg. Ik zie haar niet zo heel vaak, omdat zij veel werkt als vrachtwagenchauffeuse en heel ver weg woont. Alleen dat is natuurlijk niet helemaal hetzelfde. Jullie hebben echt iets moois met zen viertjes. Heel veel geluk met zijn samen! Liefs Ilona
Wat leuk om te lezen dat je een vriendin hebt naast je relatie met je vriend! Of het niet hetzelfde is, kan jij over beoordelen. Dat iemand ver weg woont, wil niet zeggen dat die relatie minder is. Dat weet jij het beste. Het hangt er meer vanaf wat je deelt, denk ik. Leuk dat je dat deelt!
Ja ik denk dat mijn vriend het niet zou accepteren als ik een andere man zou hebben. Maar een andere vrouw vindt hij geen probleem. En inderdaad is de relatie niet minder! Ik hou van allebei even veel! Sommige mensen vinden dit raar maar voor ons is het normaal! Liefs ilona
Wat leuk om te lezen, zeg. Dus jij hebt ook een polyamorische relatie, als ik het zo lees. Al zie je één persoon veel minder dan de ander. Kennen jouw vriend en je vriendin elkaar ook? En noem je haar ook je vriendin naar anderen toe? Weet je directe omgeving er ook van?
Ja eigenlijk heb ik ook een polyamorische relatie. En ja zij kennen elkaar ook en ze weten allebei van de relatie met de ander. Al mijn vrienden weten er ook van en ik noem haar dan ook mijn vriendin. Sommige vinden dit wel raar, maar het wordt wel geaccepteerd. De familie weet er niet van, dat vind ik nog iets te moeilijk. Liefs ilona
Ik ging er vanuit dat je vriend het wist, hoor :). Maar bedoelde inderdaad naar je omgeving toe. Wat leuk om te lezen! Jammer dat je het je familie nog niet durft te vertellen. Ik begrijp het wel, maar ik hoop dat dat moment wel eens komt. Het is toch mooi dat je er gewoon voor uit kan komen. En als mensen het willen oordelen, moeten ze dat zelf weten. Het zegt niets over jou 🙂
Wat leuk dat jullie het op zo’n manier kunnen laten werken. Dat is toch het belangrijkste, dat alle betrokken partijen er profijt van hebben. Al is profijt niet het goede woord.
Goed dat jullie een manier hebben gevonden om het te laten werken.
Ik snap wat je bedoelt :). Thanks!
Wow! Wat een verhaal zeg! Knap dat je dit deelt op de blog. Evenals het super knap van je man is dat hij hier zijn weg mee weet te vinden. ♥
Weet je, zelf vind ik het niet knap dat ik het deel. Komt omdat ik het echt normaal vind en er juist trots op ben. ?
Jij leeft het leven waar velen van dromen 🙂 Mij spreekt het totaal niet aan, een relatie met één man is al intensief genoeg. Moest ik verliefd worden op een ander, echt verliefd, dan weet ik dat ik de ene voor de andere zou inruilen (tja, grof gezegd maar je begrijpt wel wat ik bedoel). Op twee mannen verliefd zijn, dat zou me niet lukken. Naarmate dat gevoel voor de ene groter wordt zou het voor de andere evenredig zakken, uitdoven.
Ik vind het prachtig de manier waarop jullie je leven leiden zonder jullie ook maar iets aan te trekken van wat anderen er van vinden. Ook de max dat jullie ouders er geen punt van maken.
Ik snap je! En dat is juist ook erg goed. Want dat betekent ook dat je eerlijk bent naar jezelf en de ander. Verdient net zoveel respect.
Knap dat je hier gewoon zo open over durft te zijn! Fijn dat jou man er zo mee om kan gaan.
Weet je, zelf vind ik het niet knap dat ik het deel. Komt omdat ik het niet vreemd en juist wil laten zien dat alles niet traditioneel hoeft te zijn. ?
Goed dat je hier zo open en eerlijk over bent. En duidelijk! Ik vond het een fijn en interessant stuk om te lezen en begrijp het nu ook wat beter.
Bedankt voor je compliment. Leuk dat je het ook beter begrijpt zo. Kan me voorstellen dat het voor velen iets onbekends is. Door er gewoon open en eerlijk over te praten (bloggen), hoop ik die onbekendheid weg te nemen. Fijn dat dat geslaagd is.
Wat een bijzonder verhaal! Ik kan mij dit zelf niet goed voorstellen, maar ik denk dat als je toch gevoelens hebt voor een ander, hoe jij hebt gehandeld wel de juiste manier is; niet vreemdgaan, maar er open en eerlijk over zijn, zodat het voor alle partijen acceptabel is. Wat fijn ook voor je dat zowel je man als je vriend er zo makkelijk over zijn! Dat vind ik ook wel heel bijzonder, zelf zou ik dat echt niet kunnen, alleen al omdat ik dan toch wel onbewust jaloers zou worden haha. Daarnaast heb ik niet het gevoel dat ik voor een tweede man wat zou kunnen gaan voelen.
Ik had ook nooit gedacht dat ik nog liefde over zou hebben voor iemand anders. Dus dit heeft me ook positief verrast. Had mijn man er trouwens niet voor open gestaan, was het voor mij ook simpel geweest. Dan had ik nooit open gestaan voor die verliefdheid en had ik er niets mee gedaan.
Echt heel bijzonder hoe jullie alle drie de ruimte geven en gebruiken om te onderzoeken hoe het zat en dat het voor jullie op deze manier zo goed werkt. Dit zegt heel veel over wederzijds respect in mijn ogen. Mooi!
Wat een mooie reactie. Dankjewel!
Wauw, nooit geweten dit…. Knap dat jullie hier zo open over zijn, niet alleen naar elkaar maar ook naar julllie familie en vrienden. Ik heb hier zelf eigenlijk weinig oordeel over… wel of niet, moet ieder voor zich weten…. Ik sta er niet negatief tegenover, maar weet ook niet of ik het zoals jullie, zo open zou delen met de rest van de wereld. Daar heb ik erg veel respect voor….Het zou fijner zijn als iedereen gewoon vrij was zijn eigen keuzes te maken zonder dat je bang hoeft te zijn voor een oordeel van iemand buiten de relatie(s).
Maar ik ben ook niet bang voor reacties van de buitenwereld. En daar begint het ook wel mee. Soms laten mensen zich te makkelijk bang maken en dat is zonde. Door zelf open te zijn, doorbreek je dat juist weer. En ik merk juist, door er zelf heel normaal over te doen, je júist ook normale reacties terug krijgt. Zo’n beetje zoals iedereen hier wel reageert. Als je er normaal en serieus over kan vertellen, is het ineens ook helemaal niet raar.
Ik vind het eigenlijk raar dat je het niet zou delen. Dat betekent toch ergens dat je je schaamt voor je (tweede) partner en dat zou toch niet moeten. Ik vertel gewoon over mijn relatie, zoals iedereen een relatie heeft. Dat er toevallig 2 mannen in de picture staan, is eigenlijk niet eens waar het om gaat 🙂
Tjonge jonge, twee mannen. Waar háál je de energie vandaan?
Mijn voorkeur zou een dergelijke situatie dus niet hebben. Niet alleen vanwege het feit dat ik er de energie niet voor heb, maar ook omdat ik heel graag alleen ben.
Kijk en dat is juist precies waarom mijn man en vriend het weer wél fijn vinden. Omdat ik iemand ben met mega veel energie en ze mij dus kunnen delen en zo zelf ook lekker alleen kunnen zijn 🙂
Heel efficiënt eigenlijk 😉
Tja, in eerste instantie zou ik zeggen, komen alleen maar problemen van maar na je hele verhaal gelezen te hebben, denk ik meer van… ja, waarom ook niet, ik bedoel je kunt ook meerdere vriendinnen hebben. Met de ene ga je winkelen en met de ander naar concerten. Alleen komt er nu natuurlijk wel iets lichamelijks bij kijken wat eventueel tot jaloezie zou kunnen leiden. Blijkbaar werkt het bij jullie prima en kan iedereen zich vinden in zijn of haar rol. Of het iets is voor mij? Op dit moment zou ik duidelijk zeggen van nee maar dat is meer omdat ik van nature nogal traditioneel ben ingesteld, maar afkeuren voor een ander, doe ik zeker niet.
Bedankt voor je mooie reactie. Het grappige is, zo leg ik het ook wel eens uit. Op andere relatie vlaktes kan je ook een gelijke liefde voelen. Voor je vriendinnen inderdaad of je kinderen of je ouders. Daar bedoel ik mee, die behandel je ook als gelijkwaardig. Dus dat kan ook in zo’n geval.
En weet je, ik ben 37. Op mijn 20e had dit niet bij me gepast. En ik ben ook niet opgevoed met het idee dat je eventuele meerdere partners kan hebben. Maar wel ben ik opgevoed als een zelfstandige vrouw en zit er veel lef in mijn karakter. Toen kwam het dus alsnog vanzelf.
Wauw, ik vind het zó mooi dat dit kan! en ook hoe jij het hebt beschreven! 🙂 Weet eigenlijk niet wat ik er meer over kan zeggen haha, gewoon; heel erg mooi 🙂 Wens jullie nog heel veel liefde en plezier toe 🙂
Wat een fijne reactie! Dankjewel. Wordt absoluut gewaardeerd 🙂
Wauw…. jeeee…. WOW!
Polyamorie is iets wat ik niet kende, maar vanaf mijn pubertijd wel al behoefte aan had. Sins kort weet ik pas wat het is dankzij een documentaire. Ik lees nu ‘Love unlimited’ om er meer over te leren en inzicht te krijgen maar jouw verhaal (ofja, jullie verhaal) is ook een hele mooie toevoeging voor mijn kennis.
Ik weet niet of ik/wij hier ook ooit iets in gaan doen maar ik vind dit onwijs bijzonder en knap en dapper en…. ik heb bewondering voor jullie… prachtig vind ik het!
Oh wat leuk om je reactie te lezen! Dat boek heb ik toevallig (nou ja, misschien niet zo toevallig) ook geleend (het was niet beschikbaar in de bieb van Kronenburg, dus is het vanuit de Rozet toegestuurd, insiders ding ;)).
Bijzonder om te lezen dat je al vroeg herkende dat je hier behoefte aan had. Het lijkt me in de realiteit nog best lastig om een partner te vinden die daar dan ook in mee wil gaan of zich er voor open wil stellen. Omdat het bij mij heel anders is gegaan, ken ik die fase dus niet. Ik snap dat je zegt dat je niet weet of je/jullie hier ooit iets in gaan doen. Ik denk dat het vanzelf wel of niet komt. Het lijkt me in de praktijk toch wat lastiger als je morgen ochtend tegen elkaar zegt: “Schat, dit gaan we doen. We gaan er voor!” En dan vervolgens: “euh… tja, en nu?” Dat had een vriendin van mij althans. Ze had zich er in verdiept en kende dit al veel eerder dan ik. Is naar lezingen gegaan en kreeg van haar man groen licht. Maar ze liet me weten dat ze daarna wel zoiets had van: super fijn maar hoe pak ik dan de volgende stap in vredesnaam aan. In dat opzicht heb ik geluk dat het me gewoon tegemoet is gekomen. Wat natuurlijk ook niet helemaal waar is, want dat dit kan gebeurt natuurlijk niet over één nacht ijs. Maar je snapt me vast 🙂 Een mooi begin is dat je samen op één lijn kan zitten, ruimte kan geven en/of krijgen en ziet waar het schip strandt. Wij zijn zonder enige verdieping van dit fenomeen in het avontuur gestapt en ik ben blij en trots waar het ons heeft gebracht.
Ik vind ons niet knap of dapper. Wel vind ik ons bijzonder. Maar meer zoals we er in staan en hier mee om gaan. En ik gun iedereen liefde. Of het nu met één of meerdere personen is/zijn.
Bedankt, super gaaf om alle reactie te lezen en dat er zo toch 3 medebloggers zijn die hier ook iets in delen. Fantastisch.
Ha dan heb ik dat boek nu!! Ook van de rozet! xD briljant!
Het lijkt mij ook heel lastig om zo’n partner zo te vinden, wat je stelt. Ik heb het hier tijdens het daten wel eens geopperd (maar dan meer richting een open relatie zeg maar) maar ongeacht het antwoord kan er ook nog van alles veranderen. En als je wel de vrijheid krijgt kan het ook zomaar zijn dat je partner een persoon niet aan staat en dat het stress oplevert… etc. haha ja lastig allemaal.
Ik vind 1 relatie soms al lastig dus ik heb er op dit moment ook nog helemaaaaal geen behoefte aan 😉
Trots mogen jullie zeker zijn! En knap en dapper… tja ik snap wat je bedoeld denk ik. Wat ik zo dapper vind is dat jullie ondanks eventuele meningen van buitenstaanders gewoon jullie ding doen en daar open over zijn. Dat vind ik gaaf. Kom je niet veel tegen. 😀
Thanks! Ja, het is ook erg lastig om te zien of beide partners het ook met elkaar kunnen vinden. Weet je, ze hoeven elkaars beste vriend niet te worden, maar respect is wel belangrijk. Dat vond ik zo bijzonder in ons geval. Voordat vriend en man elkaar ontmoet hadden, hielden ze al rekening met elkaar. Zo bijzonder vond ik dat. En ze delen natuurlijk één groot iets met elkaar; mij. Dus in dat opzicht zou het ook vreemd zijn dat ze elkaar in ieder niet aardig zouden vinden.
Trouwens.. als je er eens over van gedachten wil wisselen, sta ik daar zeker voor open. Ik heb laatst een leuke tea room ontdekt in de stad, maar de Rozet is ook een favoriet bij mij. Je weet me te vinden!
Ik heb je hele verhaal gelezen. Het is heel mooi geschreven. Even wennen ofzo, maar als iedereen er goed in staat, is het alleen maar heel mooi natuurlijk, zoveel liefde. Je moet als stel wel heel sterk in je schoenen staan om dit te kunnen zeg! Respect 🙂
Dankjewel voor je reactie én dat je alles hebt gelezen! Tof. Ja, dat kan ik bevestigen. Je moet zeker sterk in je schoenen staan om een ‘afwijkende’ relatie te hebben, merk ik. Nou, misschien meer om er voor uit te komen. Jammer is dat eigenlijk, want ik vind het zo onnodig. Als je verliefd bent, wil je dat toch ook van de daken schreeuwen (uiteindelijk). We hebben eerst zelf de tijd genomen om te wennen, maar toen dat eenmaal voorbij was, mocht iedereen het weten.
Liefde, in al zijn vormen, is zo heerlijk. Of dat nou alleen is, met 1 man (of vrouw), of met een heel elftal. Ik weet niet of ik er nu zelf voor open zou staan, maar dat komt meer omdat ik überhaupt met mezelf in de knoop zit. Leuk om te lezen! Ik vond dat oudere echtpaar uit dat programma van NL3 ook zo lief.
Ja hè, liefde is inderdaad heerlijk en een voorrecht om te mogen ervaren! Als iedereen nou meer open zou staan voor liefde (geven en nemen), was er tenminste overal vrede :).
Leuk dat je die aflevering ook hebt gezien! Jaaaah… dat oude echtpaar vond ik gewoon geweldig. Ik vond ze zelf ook ontzettend lief. Hoe die 2 mannen met elkaar om gingen en elkaar zagen als broer. Fantastisch! Zoveel liefde in dat huis. Ik vond het wel grappig om te zien dat de vrouw nog steeds behoefte had andere mannen voor seksueel contact. Zelf heb ik genoeg aan 2 mannen. Maar wat was dat inspirerend. 40 jaar getrouwd, waarvan 11 jaar samen met een 3e. Fantastisch.
wat bijzonder mooi geschreven.. Wij hebben het ook laatst gezien, bijzonder.. Maar toch lijkt het mij soms ook heel lastig..
Dankje. Natuurlijk zijn sommige dingen wel eens lastig, maar het zijn meer praktische dingen. Misschien doordat we juist zo rekening houden met elkaar en goed over onze gevoelens kunnen praten, vallen veel lastige dingen al weg. Of, ervaren we het niet als lastig. Het belangrijkste is ook dat niemand zichzelf verliest. Daar letten we allemaal op.
Het praten is natuurlijk in elke relatie, met hoeveel je ook bent, heel belangrijk.. Zonder communicatie blijf je altijd tegen het zelfde aanlopen.. Mooi, hoe je zegt dat jullie er allemaal op letter hoe niemand zichzelf verliest..
Mee eens. Zonder goede communicatie is elke relatie al een uitdaging. En dank je 🙂
^^
En geweldig, hoe je iedereen alles uit kan leggen 🙂 (lees hier serieus ook alle comments door)
Thanks. Ik vind het tof dat mensen de moeite nemen om dit te lezen én te reageren met oprechte opmerkingen/vragen. Omdat ik vind dat iedereen ‘normaal’ zou moeten doen en dit niet als taboe zou moeten zien, wil ik ook zeker daar uitgebreid op reageren. Want vaak is het onwetendheid bij anderen, waarop een oordeel al is gevormd. Als ik iets kan wegnemen door open en eerlijk te zijn, doe ik dat graag.
Leuk dat je alle reacties leest. Het voegt echt iets toe aan het artikel, denk ik 🙂
Ik was eerlijk gezegd al wel een tijdje nieuwsgierig naar hoe deze constructie nou in elkaar zat en hoe zoiets nou eigenlijk kan werken. Ik kan het me totaal niet voorstellen om in zo’n situatie te zitten en het zou ook helemaal niet bij mij passen. Ik zou me, ongeacht of mijn man het nou prima vind of niet, altijd ontrouw voelen richting hem en dat ben ik helemaal niet. Tevens heb ik van heel dichtbij meegemaakt hoe zoiets ook heel fout kan gaan en hoe kinderen daar de dupe van zijn geworden. Ik vraag me daarom ook af of je er wel eens over nagedacht hebt wat voor effect het kan hebben op je zoontje als het uit gaat tussen jou en je vriend? Hij is inmiddels ook gewend en zo te lezen ook gehecht geraakt aan hem en zijn familie. Verder vind ik het onwijs bijzonder hoe jullie dit zo werkend hebben gekregen, en de eerlijkheid naar elkaar. Ik zou er alleen zelf nooit zo voor open staan om mijn partner te moeten delen met een andere vrouw, maar mocht hij ooit verliefd worden op een ander dan hoop ik wel dat hij daar eerlijk over is. dat heb ik hem ook altijd gezegd.
Oh, dat is interessant. Je schrijft dat je van dichtbij hebt meegemaakt hoe zoiets ook fout kan gaan. Ik neem omdat je ‘ zoiets’ zegt, je specifiek verwijst naar een polyamoreuze relatie? Want anders ga je er al vanuit dat het mis gaat en ik denk niet dat die vraag wordt gesteld aan mensen die in een relatie zitten met z’n tweetjes 🙂
Ik heb er niet meer over nagedacht, dan jij waarschijnlijk. Ik begrijp wel je vraag, maar elke relatie kan eindigen in een breuk, dat ik met 2 mannen ben doet daar niets aan af. Ook ‘ normale’ huwelijken of relaties kunnen beëindigd worden, de cijfers liegen daar niet om. Heb jij er over nagedacht wat voor effect het kan hebben op je tweeling als je ooit besluit te scheiden? Ik verwacht niet dat ik er anders mee om zal gaan als jij. Zorgen dat je kind zo min mogelijk de dupe wordt en ik zal er altijd voor zorgen dat hij in contact blijft met iedereen die belangrijk is. Want dat de oma van mijn vriend niet zijn biologische oma is, bijvoorbeeld, wil niet zeggen dat zij minder recht heeft om hem te zien of dat ik daar andersom geen rekening mee zou houden. En ook mijn vriend is een tweede vader, wat alleen maar meer zal worden als hij ouder is. We vinden het alle drie belangrijk dat wat er ook gebeurt, hij met ieder van ons die band zal blijven behouden en daar zullen we zeker energie in steken. Geen idee hoe de toekomst loopt voor ons. Maar nogmaals, dat geldt voor elke relatie. Ik ben niet het type om me daar druk om te maken :).
Wel ben ik iemand die van eerlijkheid, oprechtheid en respect houdt. Dus ik weet dat we daar ook een prima weg in zullen vinden. Vriendlief is trouwens een kind van gescheiden ouders, ze zijn uit elkaar gegaan toen hij 7 was. Als ik zie hoe zijn ouders met elkaar om gaan en hoe ze nog steeds betrokken zijn in elkaars leven, vind ik dat een heel mooi voorbeeld hoe het ook kan. En zo geloof ik er ook in. Kinderen hoeven zeker niet de dupe te worden. Ooit had ik een collega die zelfs zei dat ze de dupe was van het huwelijk van haar ouders, juist omdat haar ouders niet gingen scheiden voor de kinderen. Dat was zo liefdeloos vol met geschreeuw en spanning. Ze wenste juist dat haar ouders gingen scheiden.
Maar gezien mijn persoonlijkheid; dat ik altijd juist goed in staat ben geweest om dicht bij mezelf te blijven en goed om te gaan met nieuwe situaties, weet ik dat het wel goed zit en komt. Wat er ook gebeurt. En die instelling had ik ook toen ik nog geen vriend had, maar ‘ alleen’ maar getrouwd was 🙂
Ik kan me goed voorstellen dat je je man niet wil delen, hoor. Eerlijkheid is het belangrijkst. En daar hoort inderdaad ook vertellen dat je op een ander verliefd bent geworden, naar mijn mening. Hoe moeilijk of zwaar dat ook mag zijn op dat moment. Want wie houd je anders voor de gek? Niet alleen de ander, maar ook jezelf. Respect dat je die instelling hebt!
Wat een mooi & open verhaal! 🙂 Ik ben blij voor jullie alledrie en vind dat jullie heel trots op jezelf en elkaar mogen zijn, hahahaha! Een boek over poly dat mij zelf aanspreekt is “More than Two”, ken je dat? Heel veel geluk! Liefs van Martine
PS
…en ja, mocht je het je afvragen: ik date momenteel een man én een meisje. Dus ik herken wel wat in je verhaal, al is bij mij alles nog veel priller. 😉
Thanks! En ik vroeg het me niet af, eigenlijk :). Maar leuk om te weten dat je nu aan het daten bent en dan ook nog dubbel. Dat lijkt me helemaal uitdagender om zo de juiste personen te vinden om een relatie te kunnen opbouwen met meerderen. Op welk moment vertel je dat je ook met anderen date of wat jouw visie is op een relatie? In ieder geval veel geluk!
In het begin vond ik het vooral interessant om er over te lezen. Nu het voor mezelf ook heel gewoon is, heb ik eigenlijk niet eens behoefte om me er verder in te verdiepen. Ik vind niet dat ik polyamoreus bén, maar meer dat ik toevallig zo leef. Ik ben gewoon bezig met mijn eigen relatie(s), dan dat ik me druk maak over hoe anderen het doen of zien. Diverse situaties waar ik (toevallig) wel eens over lees, herken ik vaak niet. Misschien juist omdat we er gewoon zo in gegroeid als persoon, dan als iets waar we van te voren over nagedacht hebben. Maar, ik ken dat boek niet, maar ik zal hem zeker onthouden! Thanks voor de tip!
Mooi hoor! Ik denk dat het traditionele monogame verhaal ook niet echt voor ons soort is weggelegd, we blijven nu eenmaal dieren met bijbehorende (sexuele) driften. Hoe je dat invult en welke afspraken je daarbij maakt moet ieder zelf weten met als belangrijkste factor communicatie. En dat is helaas waar het in (ook bij monogame) relaties vaak aan schort… Maar chill dat jullie je weg hebben gevonden!
Ik denk dat het persoonlijk is. Gelukkig zie ik veel monogame relaties die heel goed samen gaan en als ik vriendlief niet had ontmoet en manlief niet had gehad, was ik wellicht ook in een monogame relatie gebleven en had ik me daar prima in gevoeld. Maar die communicatie doet het hem, inderdaad. In welke relatie je ook zit. Helemaal mee eens!
Zo, eindelijk eens tijd gehad om je verhaal te lezen! En dat van je vriend ook ? Sinds je een tijdje geleden bekend maakte dat je naast je man nog een vriend hebt was ik altijd al nieuwsgierig hoe jullie dat in de praktijk beleven. Ik vind het ook heel erg leuk dat je vriend zo’n openhartige blog heeft geschreven over hoe hij het allemaal beleeft. Ik denk dat je jezelf heel gelukkig mag prijzen dat twee zulke bijzondere mannen van jou houden en dat jullie hier zo open en eerlijk mee om kunnen gaan. Voor mezelf weet ik niet of ik het zou kunnen, een relatie met twee personen. Puur om praktische redenen trouwens. Ik heb natuurlijk een drukke fulltime baan waardoor ik m’n eigen gezin al niet heel veel zie. Ik weet daarom niet zo zeker of het dan wel handig is om er dan ook nog eens een relatie bij te hebben. Ben gewoon bang dat ik door tijdgebrek niet de vrouw, vriendin en mama kan zijn die ik voor ze wil zijn. Dat ik ze tekort doe. Dat ik van twee mensen tegelijk kan houden ervaar ik nu en m’n man heeft gezegd dat hij het accepteert als ik ook met haar (its a girl) een relatie wil. Maar ik weet dus zelf niet of het wel iets voor mij is. En het laatste wat ik wil is dat m’n huwelijk stukloopt omdat ik m’n man dan te weinig zie. Maar toch vind ik het leuk om te lezen hoe jullie dat allemaal regelen en natuurlijk is het ook een grote plus dat Oz niet anders weet dan dat hij twee papa’s heeft. Op tlc is trouwens ook een documentaire over polyamorie, sister wives heet het. Deze man is getrouwd met vier vrouwen en heeft ook met al deze vrouwen kinderen. Echt een megagezin en ook heel leuk om te zien hoe open iedereen met elkaar omgaat. Zou jij eigenlijk ook met je vriend nog een kindje willen? (gewoon even nieuwsgierig, je hoeft er natuurlijk geen antwoord op te geven als je dat niet wil ) In elk geval bedankt voor jullie mooie openhartige verhaal, ik vond het heel inspirerend om te lezen en het geeft mij weer stof tot nadenken.
Oh Antoinette, wat heb ik uitgekeken naar je reactie. Wetende dat je altijd zo mooi de tijd leest om onze blogs te lezen én daar open, eerlijk en uitgebreid op te waarderen. Dat waar ik zo van je. Ik wil je bijna vragen om zelf te gaan bloggen ;). Maar tot die tijd… laat de reacties maar komen, hoor.
Absoluut, ik prijs mezelf zeker gelukkig met mijn 2 mannen. Maar ook met de reacties van vrienden en familie. Van het weekend nam ik zoonlief mee naar de oma van vriendlief. Die is gek op hem, terwijl het niet haar biologische kleinzoon is. En van een dame van rond de 90, vind ik dat echt waanzinnig stoer. Ze heeft me altijd welkom geheten, ook al ben ik getrouwd. Fantastisch, want ze is toch zeker van een andere generatie. Dus ja, daar ben ik dankbaar voor.
Grappig dat je denkt aan praktische redenen om geen relatie te kunnen hebben met 2 personen. En dat is belangrijk! Want je hebt gelijk, het kost dubbel zoveel tijd. Ik verdeel mijn tijd, pendel tussen 2 huizen en moet een hele planning maken voor de feestdagen. Met een FT baan, is dat nog een extra zware opgave en kinderen moeten absoluut nog steeds al je aandacht kunnen krijgen op elk moment. Doordat vriendlief en ik in hetzelfde gebouw werken, maakt dat het ook makkelijker. Als ik toevallig weinig bij hem kan slapen, zien we elkaar in ieder geval op het werk. Dat is fijn.
Ik vind het wel fantastisch om te lezen hoe jouw man reageert op jouw verliefdheid. Dat is liefde ten top. En juist.. door die liefde, zal je het nooit op het spel zetten. Dat is iets wat ook niet iedereen begrijpt. Want ik heb ook wel eens momenten gehad dat ik bang was dat iemand zich tekort voelde. Maar het mooie was, dat mijn mannen me dan juist vertelden dat ik dat helemaal niet deed. Dat ze me juist complimenteerden hoe goed ik mijn energie, aandacht en liefde kon verdelen. En dat is belangrijk, merk ik. Want je wilt inderdaad voorkomen dat je iemand tekort doet.
Maar hoe ga je om met je verliefdheid? Houd je juist afstand (want het is ook pijnlijk om verliefd te zijn, maar niet verder te kunnen gaan) voor jezelf? Of lukt het je toch om het een plek te geven door haar af en toe te zien en het op die manier een plek geeft binnen je relatie?
Sister Wives ken ik. Ik heb ook veel door Utah gereisd, waar dat voornamelijk voorkomt. Het is weer heel anders dan wat er in andere staten voorkomt. Wat ik niet vergelijkbaar vind bij een polygamie familie, is als het gebeurt op religieuze gronden. Daar heb ik moeite mee. Je kan discussiëren en aangeven dat de vrouwen het zelf ook willen. Maar als je wordt opgevoed met het idee dat je niet in de hemel komt als je als man geen groot gezin hebt of je als vrouw daar niet bij aansluit, hoe vrij is dan die keuze als je niet beter weet?
Heel bijzonder om dit te lezen Sheila, super dat je er zo over schrijft. Er heerst volgens mij nog best een taboe op; je laat hiermee zien hoe het ook kan en waarom! Hoewel het niks voor mij zou zijn, vind ik (eigenlijk bij alles) dat iedereen helemaal zelf mag weten hoe hij of zij het leven inricht. Als alle betrokkenen er blij mee zijn, wie ben ik dan om te oordelen? Ik wens jullie heel veel geluk voor de toekomst!!
Een mooie reactie Marieke en dat is ook wat ik vaak ook zeg. Je hoeft het zelf niet te willen/kunnen. Het is niet jouw leven, dus waarom een ander daarop veroordelen? Daarom vind ik het zo absurd als mensen bijvoorbeeld tegen het homohuwelijk zijn. Hoe kan je daar nou tegen zijn? Ik heb toch ook niet gestemd over jouw huwelijk? Je hebt toch ook geen enquête gehouden in de stad om te vragen of het akkoord is of jij (niet jij natuurlijk, die personen tegen het homohuwelijk ;)) mag trouwen met de bakker om de hoek? Nee dus, dus laat iedereen lekker in zijn waarde, inderdaad.
Dankjewel!
Bijzonder te lezen hoe het is ontstaan en hoe goed het zo gaat met jullie drieën en nu zelfs 4e. Ik was toch echt wel nieuwsgierig hier naar hihi. Ik ben benieuwd hoe dan ontstaat dat je dan ook voor een kind gaat samen met je man. Had dit nog overwegingen?
Leuk dat je gereageerd hebt! Wel, nu weet je het 🙂
Over voor kinderen gaan. Dat zal niet echt anders zijn dan alle andere vaders en moeders in de wereld, die de keuzen maakten om ouders te willen worden. Daar zit vast weinig verschil in qua overwegingen, als het tenminste geplande zwangerschappen zijn, zoals in mijn geval.
Ik vind het zo mooi geschreven en omschreven.. zo goed van je ook dat je dit zo online uitlegt en toelicht.. Er is hier nog best een taboe over en mensen ‘denken’ er van alles over en ‘vinden’ er van alles over terwijl ze er eigenlijk niet over kunnen oordelen.
Dit geldt ook voor mijzelf natuurlijk, ik ken niemand in mijn directe vrienden/familiekring waar ruimte is voor een ‘extra’ persoon in de relatie. Dat betekent meestal een scheiding met heel veel haat en nijd en jaloezie. Dat kan ik me ook goed voorstellen.
Ik heb jou en je man en zoon samen mogen vastleggen.. Net na de geboorte van Oz en ik heb mogen voelen hoe warm jullie nestje is.
Ik wist toen nog niet van het bestaan van ‘Vriend’ en zag dat pas later op instagram ofzo.
Daardoor is mijn bewondering voor jullie beiden (en natuurlijk jou en je vriend) alleen maar groter geworden. Wat is er veel liefde en respect over en weer.. wauw.. daar kan de wereld veel van leren.
Dankjewel Marleen voor je lieve woorden! Echt, dat doet me goed. Fijn dat je het zo ziet. En vriendlief vond de foto’s die van ons maakte ook schitterend (iedereen trouwens, nog steeds).
Het is zeker niet voor iedereen geschikt. Maar het is zo jammer dat scheidingen bij veel mensen toch haat en nijd betekent. Dat staat los van of je een extra persoon kan toelaten. Soms houdt het gewoon op en ben je uit elkaar gegroeid. Een extra persoon is geen oplossing. Maar je hebt ooit van elkaar gehouden en je bent ooit door het vuur gegaan. Het lijkt me zo jammer en zonde als je met haat en nijd uit elkaar gaat. Vooral met kinderen in het spel.
In mijn familie hebben ook diverse scheidingen plaats gevonden. Maar ik vind daar fantastisch om te zien dat iedereen nog steeds heel fijn en respectvol met elkaar om gaat. Dat zijn ook mooie voorbeelden hoe het ook anders kan.
Wat een bijzonder verhaal lees ik hier….
Logisch dat je hier trots op bent als blogger! En wat een mooie reacties krijg je ook! 🙂
Dankjewel! En ja hè. Ik ben zelf meer onder de indruk van de mooie reacties die ik hierop heb gekregen. En ook meteen ‘bekentenissen’. Echt heel bijzonder.
Ik vind het prachtig om te lezen hoe open en eerlijk je bent, ik zou het zelf absoluut niet kunnen, ook omdat ik zelf veel te jaloers ben aangelegd daarvoor als mijn man dat zou “voelen”. Maar ik zou het zelf ook niet kunnen om een extra persoon in mijn leven toe te laten.
Hoe je het beschrijft klinkt het absoluut heel natuurlijk en merk ik dat het voor alle partijen werkt, dan is het natuurlijk een heel mooi iets!
Dankjewel voor je leuke reactie! Ik merk nu ook dat mensen er bij stil staan dat het dus niet alleen om de leuke dingen gaat. Mannen denken vaak zo, merkt mijn man. Die zeggen dan tegen hem: Oh, een extra vrouw. Wil ik ook wel met een grote knipoog.
Maar daar gaat het niet om, natuurlijk. Je hebt inderdaad een extra persoon in je leven die je toe laat met de bedoeling daar volwaardig mee om te gaan op alle fronten. Daar komt echt wel meer bij kijken. Even los van de jaloezie, moet je dat dus ook kunnen/willen. Je zegt het daarom ook mooi. Dat je het niet zou kunnen om een extra persoon toe te laten.
Wat ben ik blij met deze blog.
Ik heb er nooit over durven bloggen maar ga dit binnekort anoniem doen op een andere website. Al de positieve reacties die ik las zorgen ervooor dat ik wat makkelijker durf
Wat leuk dan dat je hier terecht bent gekomen! Bedoel je dat je jezelf herkent in mijn blog? Dat zou ik mooi vinden. Fijn dat mijn blog je dan heeft kunnen helpen. Weet je, laat je niet gek maken! Ik heb n.a.v. dit blog een ontmoeting gehad met een andere blogger. En ik gaf ook aan, hoe meer normaal jij er over doet, hoe meer de ander dat zo ook ziet. En dat merk ik dus. Het is zoals het is en zo ga ik er mee om en praat ik erover. En daardoor merk ik juist dat je alleen maar positieve reacties krijgt. Eigenlijk zoals je hier ook leest. Het is gewoon iets bijzonders en dat mag je best delen.
Ik hoop dat je me een linkje stuurt van je blog. Ik ben zo benieuwd! Want het is altijd mooi om een andere invalshoek te lezen. Bedankt voor je mooie reactie.
Ja ik herken me er in. ik ben zelf ook polyamoreus maar ben nooit iemand geweest die het echt openbaar heeft durft te maken, (ook al heb ik al wel meerdere relaties naast mijn verloofde gehad) Ik heb er ook over gedacht om het op mijn eigen website te doen, maar dat durf ik niet haha. Of vindt jij dat k het gewoon moet doen
Ten eerste moet je helemaal niets. Laat dat duidelijk zijn. Het is vooral belangrijk dat je achter je eigen blog staat en dat je je er goed bij voelt.
Maar… waarom niet, inderdaad. Wat mij betreft, zie ik niet in waarom je er niet over zou schrijven op je eigen blog. Heb er vertrouwen in anderen en dat je echt mooie reacties kan krijgen. Je merkt het hier ook, zoals je ziet. En die paar mensen die het vreemd vinden, moeten vaak even wennen. Ze verplaatsen zichzelf in jouw situatie en dat kunnen ze niet.
Weet je, het is zo zonde om er niet open over te praten. Ik weet niet of het uit schaamte komt of onzekerheid, maar dat is nergens voor nodig. Dit is wie jij bent! Mensen moeten dat accepteren, want het is zoals het is. Net zoals de één op blond valt en de ander alleen mannen boven de 1,80 meter wil. Want zo is het maar net en ik zie het echt niet anders.
Door het te delen (op je eigen blog), ga je het je eigen maken. En hoe meer je er over praat, hoe makkelijker het wordt om het uit te leggen. En hoe natuurlijker het gaat en op een gegeven moment weet niemand meer beter. Dat merk ik vooral. Zelfs op het werk wordt niet over me geroddeld. Roddels zijn alleen interessant als iets geheim is of als de ander er ontwijkend op reageert. Omdat ik er zo open over ben, is het dus gewoon normaal. En zo zou het dus gewoon moeten zijn. En daarom praat ik er ook graag over. Om het normaal te maken en om mensen zoals jij onbedoeld te helpen.
En anders verwijs je mensen lekker naar mijn blog als dat helpt. Maar laat ze dan ook de reacties lezen om het compleet te maken 🙂
Succes! En als je vragen hebt of hulp nodig hebt, weet je me bij deze te vinden.
Gemaild
Tof dat je hier zo open over durft te zijn! Weet je dat ik hier zelf nooit op was gekomen? Ik dacht dat polyamorie was dat je openlijk van meerdere mensen kon houden, terwijl je er maar met eentje oud zou worden.
Voordat ik zo met deze relatie begon (naast mijn bestaande relatie), had ik er ook nooit bewust bij stil gestaan. En het is ook geen bewuste keuze geweest. Daarom vind ik het ook beter bij ons passen als ik zeg dat we polyamoreus leven, in plaats van dat we het zijn. En ach, het is maar welke naam je het wil geven.
Zoals jij het omschrijft, vind ik dat een open relatie. Dat je inderdaad van meerdere mensen kan houden en er eventueel een relatie (op wat voor gebied dan ook mee hebt), maar dat de basis bij één partner ligt. Bij hem kom je thuis, zeg maar. Al hoeft houden van in dit geval niet eens. Sommige mensen maken ook duidelijk de afspraak dat een open relatie is dat je kan ontdekken en het fijn kan hebben. Maar dat verliefd worden op iemand anders de grens is.
En zelf zeg ik het altijd zo: Ik heb geen open relatie, maar ik heb twee relaties naast elkaar en tegelijk.
Wat fijn dat jullie je hier allemaal in kunnen vinden. Liefde is het mooiste wat er is.. en als je dat in meer dan 1 relatie kunt vinden én iedereen is het er mee eens dan zeg ik alleen maar: mooi! Geniet er van.
Ik kan me wel voorstellen dat het wel even moeilijk is op het moment dat je daadwerkelijk probeert zwanger te worden. Dat kan natuurlijk veel effect hebben. Gelukkig is dat helemaal goed gekomen!
Thanks Lonneke. Ja, ik vond dat moment zeker erg spannend. Ik was ook erg nerveus om het te vertellen aan vriendlief. Maar hij was oprecht blij voor me. Toen wist ik eigenlijk wel dat het goed zou komen. En mooi dat dat ook is gebeurd 🙂
Dapper dat je hier open over durft te schrijven. Ik kan me er zelf geen beeld van maken, maar vind wel dat ieder moet leven zoals hij/zij wil. Ben benieuwd naar het artikel in de Viva (via die blog kwam ik hier terecht). Toffe blog trouwens, ben hier voor het eerst 🙂
Bedankt voor je leuke reactie! Welkom ook. Het grappige is dat ik het echt niet als dapper zie. Dat zegt misschien al genoeg over hoe ik er zelf in sta. Het is voor mij net zo gewoon als elke andere relatie ?
Ik vind het wel heel erg knap van je man. Ik zou er niet aan moeten denken dat ik mijn vriend zou moeten delen met iemand anders.
Het lijkt me heel erg ingewikkeld om een ‘dubbele’ relatie te hebben.
Ik zou ook meer moeite hebben om mijn man/vriend te delen, hoor. Dus ik begrijp je reactie volkomen. Ik vind het van beide heren knap. Want inderdaad, ze delen me wel.
Het is trouwens niet echt ‘ingewikkeld’. Maar dat komt misschien omdat we alle drie onze weg er in hebben gevonden en we vanaf het begin zoiets hadden van: we laten het over ons heen komen en staan open voor wat er gaat gebeuren. Dat maakt het allemaal al stukken minder ingewikkeld. Ook door er gewoon open over te zijn naar de buitenwereld toe 🙂
Wat een mooi verhaal zeg! Ik vind het super knap dat iemand dit kan. Ik kan het namelijk gewoon echt niet. Maar als iedereen het er toch mee eens is, waarom niet?
Dankjewel Marga. En ja, daar draait het altijd om. Als de betrokkenen zich er goed bij voelen, why not.
Wat mooi en interessant om te lezen! De meeste mensen kiezen er vaak toch voor om het stil te houden, mooi dat er bij jullie ruimte en respect is om het openbaar te stellen. Zelf zou ik dit niet kunnen of willen, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat iedereen zo in elkaar steekt. Ik vind het wel mooi om te lezen hoe al deze relaties l in harmonie naast elkaar kan leven.
Leuk dat je dit blog hebt gelezen! En ja, hè. Ik weet zeker dat er nog veel meer mensen zijn die op deze manier een relatie hebben, maar het niet delen met de buitenwereld. Zonde eigenlijk.
En toch blijf ik het moeilijk te begrijpen vinden. Ik ‘ken’ het gewoon niet. Dat is het gewoon. Wat ik nog het moeilijkst vind; dit is in jouw voordeel. Maar wat nu als het andersom zou zijn.. Het lijkt me vreselijk als vrouw. Nu zeg je wellicht dat je het niet erg zou vinden. Maar wanneer je er echt écht voor staat. Hmm. Dan ga je aan jezelf twijfelen toch? Zo van: ben ik niet genoeg? Alle respect uiteraard, maar het is lastig te snappen..
Een goede vriendin bleef daar heel lang mee zitten. Ze was blij voor me, hoor. En ze vond het prima (wat je er van kan vinden, althans), Maar ze zei ook vaak dat ze het niet begreep. Toen gaf ik ook aan: je hoeft het niet begrijpen. Als je zelf anders in elkaar steekt, blijf je het maar betrekken op jezelf om het te kunnen begrijpen. En dat werkt dus totaal niet. Dan moet je het begrijpen los laten. Als je het wel wil begrijpen, moet je je eigen behoeften enzo op z’n minst los laten. Anders kom je er nog niet. Dat hielp haar ontzettend. Want inderdaad zei ze, ze bleef het op haar zelf betrekken. Nu ze dat heeft los gelaten, merkt ze ook dat ze het steeds beter gaat begrijpen.
In de ‘poly wereld’ zijn het vaak mannen die een relatie hebben met meerdere vrouwen. Maar ik denk niet dat het vreselijker is voor een vrouw dan voor een man. Ik hoor ook vaak: dat zou ik niet kunnen. Dan zeg ik: Dan zou ik het ook niet doen als ik jou was ;).
Het is echt iets waar je bewust voor moet kiezen. Voor elke relatie, maar dit al helemaal. En ik zou dan dus niet aan mezelf twijfelen. Helemaal niet. Omdat ik weet dat ik goed genoeg ben. Mijn mannen twijfelen ook geen seconde aan zichzelf. Je moet ook sterk in je schoenen staan om in zo’n relatie te kunnen zitten, merk ik. Mijn man wist dat mijn liefde niet minder werd/was toen ik mijn vriend ontmoette, bijvoorbeeld. En het voordeel wat ze allebei hebben? Dat ze lekker tijd hebben voor zichzelf, leggen ze altijd uit. Want ik heb zoveel energie. Ze vinden het juist prettig om me te delen 🙂
Wat een goede uitleg. Vaak is het wel zo dat je anders tegen dingen aankijkt, wanneer je er daadwerkelijk voor staat. Dat wordt in de psychologie ook echt benoemd. Je weet pas hoe je het ervaart op het moment zelf. Ik vind het in elk geval heel knap van jouw man, hoe hij hiermee omgaat. Sterk en zelfverzekerd. Jullie zijn heel open minded in elk geval. Ieder zo zijn leventje toch?
Dankjewel! En ja, absoluut. Je kan vantevoren zeggen ik zou het zo en zo doen. Maar of dat ook zo gebeurt, merk je pas als het er toe doet.
Hi Sheila,
Wat heb ik genoten van het lezen van alle reacties. Ondertussen de laatste al 1,5 oud. Ik hoop dat alles nog goed gaat met jou, manlief en vriendlief.
Mocht ik je nog kunnen bereiken zou ik heel graag weten. Hoe heb je dit aangepakt. Het vertellen/vragen aan je man over je gevoelens?
Gr.
Hoi Alexandra, dankjewel voor je leuke reacties! En ja, alles gaat zeker nog steeds goed met ons drietjes. We zijn zelfs 2 maanden terug gekomen van een wereldreis van 3 maanden. Die hebben we gezamenlijk als gezin gemaakt.
Als antwoord op je vraag: er was niet echt sprake van een aanpak. Je bouwt een relatie op. En over de jaren weet je hoe je partner zal reageren op bepaalde dingen. Als je een relatie hebt op vertrouwen en respect, weet je in ieder geval dat je alles ter sprake kan brengen. En zo begon dat voor ons. Ik had daarbij niet direct zoiets van: ik hoop dat ik een relatie met iemand kan opbouwen naast mijn man. Maar ik was er wel van overtuigd dat we het er gewoon over zouden kunnen hebben, zonder dat mijn man zou twijfelen aan mijn liefde voor hem.
Als je meer vragen hebt, stel ze gerust 🙂
Wow, kom net je verhaal tegen en ik ben sprakeloos. Wat hebben jullie dit mooi aangepakt. Wat fijn dat zoiets ook mogelijk is en het voor jullie werkt. Ik las dat je samen op vakantie bent geweest, hoe verdeel je dan de aandacht tussen de mannen? Dat zou me een uitdaging lijken. En wil je dan ook bij vriendlief een kindje? Of alleen bij je man?
So many questions 😀