Eind april, begin mei. Als de lente normaliter al behoorlijk op dreef is en de zomerse dagen steeds frequenter beginnen te worden. Dat is het moment dat het festivalseizoen begint. Meestal is de kick-off met wat kleinere festivals, die wat goedkoper zijn, zodat je met slecht weer alsnog thuis kunt blijven. Om vervolgens ieder weekend wel keus te hebben uit diverse festivals, zodat er voor elk wat wils is.
Mijn eerste ervaring met festivals zou een werkervaring worden, ik kon in een standje staan en zo iets meekrijgen van het feest dat Extrema was. Helaas bleek dat er teveel mensen waren ingepland dus uiteindelijk kon ik niet mee. Wat ik jammer vond, maar ach. Zo kon ik tenminste de vrijdagavond ook op stap. Die vrijdagnacht, het was al laat (lees, ruim na middernacht) toen ik een bekende tegenkwam en we een tijdje stonden te praten. Zo kwamen we op festivals uit. Hij zou eigenlijk naar Extrema gaan, maar tegelijkertijd was de Love Parade in Berlijn en dat kreeg zijn voorkeur. Dus hij had kaartjes over.
Zo kwam het dat ik om diep in de nacht ineens kaartjes voor Extrema in de pocket had, ik mocht ze zelfs alle 4 hebben, maarja, ik was maar alleen, wat moest ik met 4 kaartjes?
Naïef 18-jarig meisje als ik was, werd ik een paar uur later door mijn moeder bij Extrema afgezet. Met een mooi spencertje en bloesje aan, fietsje achterin de auto. Ik zou gewoon op zoek gaan naar mijn collega’s, want hoe moeilijk kan dat zijn op zo’n festivalletje. Misschien hadden er belletjes moeten gaan rinkelen van al die auto’s die dezelfde kant op gingen? Of misschien van de vele mensen die onderweg stonden met een bordje ‘kaartje gezocht’ (had ik nu toch maar alle 4 de kaartjes meegenomen). Maar ik wist niets van festivals.
Mooie herinneringen
Mijn eerste ervaring met festivals was prachtig! Ja, ik heb een flinke tijd in mijn eentje rondgelopen, voordat ik mijn collega’s gevonden had, maar ik keek mijn ogen uit. Dit was echt iets anders dan ik gewend was. Ik kan me nog levendig herinneren dat ik iemand in een catsuit van netpanty zag lopen, met alleen een blits-gekleurde bikini eronder. Ik hoop dat ik ze niet met open mond heb staan nakijken. Gelukkig kwam ik uiteindelijk wat mensen tegen die ik kende en die mij op sleeptouw hebben genomen. Dit was zo ‘out of my league’, maar ik vond het geweldig! Sindsdien heb ik met regelmaat festivals bezocht, stuk voor stuk geweldige dagen en herinneringen.
Moeder worden
Sinds het moment dat ik moeder werd, is mijn festival bezoek drastisch gedaald. Als je fulltime werkt, kan je alleen in het weekend iets met je kind doen. Een oppas zoeken om zelf te gaan feesten wilde ik niet. Toen ik voor de tweede keer moeder werd, wilde ik niet meer fulltime werken, dus sindsdien kan een feestje af en toe weer. Dat zijn de momenten dat ik me echt weer even de oude Puck voel, niet mama-Puck.
Maar het blijft jammer, je kind(eren) niet zien om zelf een feestje te vieren. Hoe leuk zou het zijn om ze gewoon mee te nemen, een soort familiefestival. Kleedje en wat speelgoed mee, fijne muziek, vrolijke mensen en een gezellige tijd. Af en toe een dansje wagen met je kleintje en verder puur genieten. Volgens mij het perfecte dagje uit, met weinig stress en vooral veel tijd voor elkaar.
Mandala festival
In Wanroij ‘de Bergen’ was afgelopen weekend Mandala festival. Een 3-daags familiefestival dat is ontstaan in het hoofd van een jong meisje, Julia. De dochter van Marcel Mingers (creatief directeur van Extrema) maakte een tekening van Mandala; een festival voor haar, met papa, mama & allemaal lieve mensen . En nu, een paar jaar later is haar tekening realiteit geworden.
Mandala moet je eigenlijk geen festival noemen, volgens de organisatie. Het is bedoeld als “een creatief lang weekend” met muziek, theater en kunst. Camping en festival zijn 1, waar je kunt dansen en creëren kan je slapen en andersom. Er zijn 13 area’s, genaamd tribes, met allemaal een eigen thema en stijl. Ook voor kinderen is er genoeg te beleven, want ‘de Bergen’ is een recreatiebad met binnenspeeltuin en buitenspeeltuin. Daarnaast wordt er veel voor kinderen georganiseerd zoals een familie area en kinderhotel.
Familiefestival
Zaterdag vertrokken Emily en ik samen met een andere mama en kleuter richting Mandala. En het is er zo tof! Het weer is er heerlijk, met de hele dag stralende zon, het is lekker rustig (hoe druk zal het geweest zijn bij andere recreatiebaden?!) Iedereen is vrolijk en er hangt een geweldige sfeer. Terwijl Emily en haar vriendje lekker in het zand en het water spelen, zitten de mama’s lekker te genieten van de muziek en de mensen.
We verplaatsen ons de hele dag van de ene plek naar de andere om zo alles een beetje mee te krijgen. Ook zien we diverse shows voor kinderen zoals over een aardbei die niet lekker in zijn vel zit, en over een aantal bouwvakkers waarbij de vloer lava is geworden. De kinderen vinden het geweldig en wij dus ook.
Zondag ben ik weer gegaan met Erik & Alice. Kinderen in de bolderkar, kleedjes, handdoeken en genoeg zonnebrand mee. Weer lekker in het zonnetje zitten, kinderen spelen in het strand, in de speeltuin. Genieten van de muziek en van ons gezin. Op zo’n dag neem je echt de tijd voor elkaar en kan je niet tussendoor eventjes een klusje doen, het is echt quality-time.
Absolute aanrader
Volgend jaar willen we zeker weer terug gaan. Hopelijk met een grote groep vrienden, allemaal samen in een groep tentjes bij elkaar. Overdag lekker met de kinderen creatief zijn, dansen en genieten en ’s avonds feestje vieren met de ouders, terwijl er een paar mensen bij de tentjes blijven om op te passen. Als het net zo zonnig is als dit jaar, dan voelt het ook echt als een mini-vakantie. Ik kijk er nu al naar uit!
Zou zo’n familie-festival iets voor jou zijn? Kom je volgend jaar ook?
Voor mij zou het niks zijn, maar ik heb dan ook geen kinderen 🙂 Ik vind festivals leuk maar ben ook geen kampeer fan dus als ik naar een festival ging dan was dat gewoon 1 dagje. Misschien als vrienden met kids het zouden doen en ons mee zouden vragen dat ik er over na zou denken, maar anders niet.
Dit festival is ook geschikt voor kinderen, maar ook voor mensen zonder kinderen. Het is vooral heel laidback en relaxed. Maar eerlijk gezegd zou het ook niet mijn eerste keuze zijn als ik zonder kinderen zou gaan. Dan zou ik toch meer voor de muziek gaan en die hebben we nu juist vermeden.
Ja!
Ik wil graag eens naar Dranouter! Maar ik wil de jongste nog net ietsje ouder 😉
Ik heb het even opgezocht en het klinkt idd erg leuk. Ik denk alleen ook dat ik de kinderen ietsje ouder zou willen dan. Mandala was natuurlijk voor het eerst en daardoor ook nog heel rustig, waardoor we altijd de rust konden opzoeken als dat nodig zou zijn. Dat zal bij Dranouter een stuk minder het geval zijn.
Natuurlijk ben ik geen moeder, dus vergeef me mijn ontwetendheid. Maar hoe is het anders om ’s avonds te party-en op een festival waar je kinderen door vreemden worden ‘bewaakt’ of gebabysit (gebabysat?) Kunnen ze dan niet beter lekker thuis in hun eigen bedje liggen met een bekende erbij?
Ik heb makkelijk praten natuurlijk. Maar ik herinner me toch echt dat het voor mijn ouders normaal, zo niet noodzakelijk, was om mij af en toe onder de hoede van een tante of grootouder te laten, zodat ze zelf uit konden gaan. Als echtpaar. Niet als ouders. Je bent meer dan de verzorger van je kind. En dat moet je je kids ook meegeven.
Dus nee. Ik zou niet naar een familiefestival gaan 🙂 Ik zou het ook niet doen als ik kinderen had. Maar … ik ben ook niet zo’n festival beest.
Maar als ik kinderen had (en ach: ik heb een kleine pup!) dan zou ik nog wel vaak oppas zoeken. Want ik vind dat onderdeel van de socialisatie. Eh: opvoeding. Als ik mijn hond wel bewust kennis laat maken met ‘ergens anders slapen’ of ‘alleen thuis blijven’, waarom zou ik dat mijn kinderen dan onthouden?
De festivals waar ik naartoe ga zijn vaak overdag. (Anders noem ik het ook vaak anders, maar dat staat nergens, dus dat kan je niet weten. Feestjes zijn ’s nachts, festivals overdag, in my mind…) Maar het is hier dus echt overdag feesten met je eigen vrienden en alle kinderen om ’s avonds, als de kids op bed liggen nog even zelf door te kunnen gaan. Er is geen spraken van dat kinderen door vreemden worden bewaakt, hooguit door vrienden. Ik denk ook juist dat de camping en met andere kinderen en gewoon even uit hun normale dagelijkse dingen het voor kinderen juist een enorm avontuur maken. Emily vond het in ieder geval fantastisch en ze keek haar ogen uit.
Dat gezegd hebbende ben ik zeker ook voorstander van je eigen momenten houden, ook al heb je kinderen, dat doen wij dus ook nog steeds. Maar die festivaldagen vind ik vaak zo fijn & relaxed en die ervaring wil ik gewoon graag een keer delen met ze, maar ik ga echt niet alleen maar met kroost overal naartoe hoor.
Er waren overigens ook een aantal honden. Die konden ook gewoon mee, om zo het familiegevoel echt te benadrukken. Iedereen is welkom! Kan je je ervaring ook eens delen met je pup…
Ik ben dus nog nooit naar een festival geweest. Het klinkt allemaal wel heel erg leuk dus wie weet!
Nog nooit? Oh, dat kan natuurlijk ook! Een beetje kortzichtig van mij…
Ik ken eigenlijk bijna alleen maar mensen die dat heel graag doen en die ik dus allemaal, heel de zomer, overal tegenkwam. Maar er is natuurlijk ook genoeg anders te doen, als je niet zo van die herrie houdt… (want ik geef toe, het is best een herrie soms die harde muziek).
Ik hoop in ieder geval dat er meer van dit soort initiatieven komen. Gewoon lekker er op uit met het hele gezin. Net zoals je doet bij een dagje pretpark, maar dan zonder al die rare achtbanen, gewoon zitten, picknicken, muziekje, wijntje. Kinderen lekker spelen.
Nee joh, ik denk dat heel veel mensen gaan, het is er bij mij nooit zo van gekomen geloof ik. Komt ook wel, omdat ik niet van grote mensenmassa’s hou 😉
Ow, tja, dan kan je festivals beter vermijden ja…